Waar is het evenwicht in de nieuwe voedingsdriehoek?
Als reactie op de nieuwe voedingsdriehoek vraag Febev (De Federatie van het Belgisch Vlees - de nationale beroepsvereniging van slachthuizen en uitsnijderijen) zich af in welke mate het model een werkelijke reflectie is van het geheel aan wetenschappelijke inzichten.
Over het belang van een evenwichtig en gezond voedingspatroon kan geen twijfel bestaan. Voeding is en blijft een bijzonder actueel thema, waar trends en hypes hoogtij vieren. Eten laat de mens nu eenmaal niet onberoerd. Het Vlaams Instituut Gezond Leven doet met de publicatie van de nieuwe voedingsdriehoek een verwoede en nieuwe poging om een antwoord te geven op de vraag hoe de consument zijn eetpatroon het best invult. Een antwoord dat nieuwe vragen oproept.
Het mag niet verbazen dat voor onze ‘vleesfederatie’ het onderscheid tussen de dierlijke producten (in de lichtgroene categorie), en rood, onbewerkt vlees (in de oranje categorie) meteen in het oog springt. Dit onderscheid is overbodig. Als federatie stellen wij ons dan ook de vraag in welke mate deze keuze en het model een werkelijke reflectie zijn van het geheel aan wetenschappelijke inzichten die op vandaag bestaan.
De te simplistische en ongenuanceerde visuele weergave van de driehoek kunnen we niet onderschrijven. Het biedt de consument ook geen correct beeld van hoe hij zijn eetpatroon moet afstemmen. Alle afgeleide producten en verschillende soorten (van vis, gevogelte, kaas, enz.) lijken immers in dezelfde categorie als het basisproduct te zijn ondergebracht. Dezelfde nuance ontbreekt op vlak bewerkte (vlees)producten.
Het is voor ons evident dat het ‘te veel’ consumeren van eender welk voedingsmiddel kan leiden tot een gezondheidsrisico. Anderzijds kan het ‘nog minder’ consumeren van levensmiddelen ook een nefaste invloed hebben op het metabolisme van het individu, en dit op korte en/of lange termijn. Wij laten evenwel de toetsing van de pertinentie van onze vaststellingen over aan de gezondheidswerkers en academici die de kennis en common sense in huis hebben om de plaats van vlees in een gezond en evenwichtig voedingspatroon te duiden.
