Kurt Goethals, technisch manager bij Syngenta, was evenwel realistisch genoeg om er op te wijzen dat tegen extreme omstandigheden geen enkel ras opgewassen is. Zwart-wit verschillen bestaan er niet in maïsvariëteiten, al valt bij een proefveldonderzoek van één firma al op, dat het ene ras duidelijk het andere niet is.
Meer kolf voor iedereen
Beginnen deed de heer Goethals met een overzicht van het groeiseizoen 2017. Dat seizoen kende een droge start. Maïs heeft vocht nodig, en dat was er niet altijd. “Soms was er sprake van tweewassigheid, waarbij de opkomst in twee fasen verliep, naar gelang de beschikbaarheid van vocht.”
Vooral in het zuiden van Oost- en West-Vlaanderen heeft de maïs te lijden gehad onder de droogt. In juni nam de maïs een hoge vlucht, en bouwde zelfs een voorsprong van ongeveer tien dagen op. De bloei vond 7 tot 10 dagen eerder plaats dan normaal, maar de voorsprong werd voor een stuk verloren door de regen in september. “Op het vlak van afrijping zitten we iets vroeger dan 2016, en in de vergelijking met de drie jaar daarvoor ongeveer twee weken”, zo schatte Kurt Goethals in.
De opbrengst zal zeker beter zijn dan vorig jaar, maar dat zegt meer over 2016 dan over dit jaar. Oppassen dit jaar wordt het voor builenbrand. “De omstandigheden hiervoor waren dit jaar zeer gunstig”, klonk de waarschuwing.
Wat de gevolgen zullen zijn voor het eindproduct? Kurt Goethals verwacht dat het kolfaandeel dit jaar groter zal zijn ten opzichte van het plantaandeel. “Rassen die vorig jaar 55 % kolf in de drogestof terugvonden, gaan nu naar 60 %”, is de inschatting.
Specifieke keuzes
Syngenta biedt meer dan 30 rassen aan in België. Het profileert zich vooral in de vroege en halfvroege rassen, van FAO 190 tot 240-250. Rassen met een heel hoge FAO zijn bijna altijd groter en zien er imposanter uit, maar brengen uiteindelijk niet veel bij. “Je krijgt wel veel opbrengst, maar de VEM zakt, en het zetmeelgehalte wordt door de grote massa verdund. Rijpe maïs is nog altijd 65 % water; dat is met late rassen die moeilijk afrijpen nog meer het geval.”
Paradepaardjes bij Syngenta zijn de zogenaamde Powercell-rassen. Het gaat om rassen die goed scoren in opbrengst en plantverteerbaarheid, en dit combineren met een kolf die zeer vroeg afrijpt. “Een ras zoals bijvoorbeeld Fanatic heeft een FAO van 240-245, maar de kolfrijpheid neigt eerder naar een 220”, illustreerde hij.
Nieuwkomers bij de vroege rassen zijn Powercell-ras Skandik, en Welas en Pandoras. Pandoras combineert opbrengst/hoogte met een goede verteerbaarheid. Bestaande rassen Karthoun en Rotango leveren veel. Amboss is een opbrengsttopper, net als Talisman. Skandik is nieuw in ons land, maar kwam uit Nederlanse proeven naar voor als ras met de hoogste VEM-opbrengst. Het ras doet het ook uitstekend op het vlak van rhizoctonia, maïskopbrand en builenbrand.
Bij de halfvroege rassen komen Gordius en SB1385 in het gamma als rassen onder het Powercell-gamma. Kardona biedt veel massa en heeft een harmonische afrijping. Fanatic blijft lang groen en biedt daardoor oogstflexibiliteit.
Korrelmaïs
Syngenta heeft geen uitgebreid gamma aan korrelmaïsrassen, maar Telias is wel een ras waar Syngenta graag mee uitpakt. “Het is een ras dat in 2015 en 2016 in de top drie stond van de Semzabel-proeven. Vorig jaar was het zelfs de nummer 1 in financieel inkomen”, aldus de heer Goethals.
Maïsmengsels
Uiteraard mochten de vorig jaar gelanceerde maïsmengsels niet ontbreken, MaxiMaïs Vroeg en MaxiMaïs Halfvroeg. MaxiMaïs Vroeg bestaat uit de rassen Talisman, Amboss en Madras. MaxiMaïs Halfvroeg bestaat uit de rassen Madras, Fanatic en Kardona. Beide mengsels worden door Syngenta geprezen omwille van hun goede opbrengsten, evenwichtige voederwaarde, stabiliteit en zekerheid. “In Nederland hebben maïsmengsels al een groter aandeel dan hier, maar we zijn eigenlijk wel tevreden over hoe het loopt in België”, evalueerde Kurt Goethals.
Hij wees er op dat het samenstellen van mengsels niet zomaar lukraak vanuit een buikgevoel gebeurt. “Zo kan een lang ras weliswaar een korter ras meetrekken in de lengte, maar de legervastheid daalt dan wel van dat van nature korter ras, dus dat is geen goed idee.” De heer Goethals legde uit dat maïs mengen vooral zijn meerwaarde boekt in een betere bevruchting, maar zeker ook bij legergevoeligheid van bij elkaar passende rassen of bij ziektes zoals builenbrand. “Door een minder gevoelig ras naast een gevoelig ras te zetten, kan je de absolute infectiedruk op een veld heel wat lager houden, wat elk ras ten goede komt.” Bijkomend voordeel is dat overgangen van de ene maïsmengselkuil naar de andere voor de spijsvertering van de koe vlotter verlopen dan overgangen van het ene pure ras naar het andere.
Zaadontsmettingen
Tot slot kon Syngenta nog meedelen dat het aan een nieuwe zaadontsmetting werkt voor maïs. Het werkt aan een zaadontsmetting met enerzijds een werking tegen rhizoctonia, en anderzijds ook een opbrengstverhogende werking met betere beworteling. Eventueel zal dit middel vergezeld worden door biostimulanten en micronutriënten.
IDC
