In ieder geval was de opkomst van de toeschouwers bevredigend en was de Zwitserse jury met Thomas Ender iemand die er een mooi tempo in hield. Ender leidt er het inspecteursteam en heeft samen met zijn broer 35 exterieurrijke melkkoeien onder de naam Hellender Holsteins.
Ongekalfde vaarzen
In vier reeksen werden deze ongekalfden ingedeeld. In een eerste kleine reeks kwam 9059 de Hautmont-Hill van Jean-Louis Neuville uit Charneux vóór de uit Luxemburg afkomstige Lis Tamila-Red van Koen Leus uit Oosterzele. In een tweede reeks zegevierde Hilke Geerardyn uit Kemmel met de Byway-dochter Kemdale Missy van haar vader. Ze liet zich omschrijven als een pink met zeer veel hoogtemaat, erg gestileerd en zeer goed beenwerk.
Het viel op dat de jury heel sterk op benen en het beengebruik lette en dat is tot hiertoe ongezien in België. In een derde reeks zegevierde Jonas Pussemier met Atlantic (V.: Atwood), eveneens een zeer grote pink met veel openheid en heel goed beenwerk.
In de laatste reeks was Koen Leus opnieuw aan zet. Bart Staels leidde de recent op de German Masters Sale voor €5500 aangekochte Duitse Siepermann Doorman Lizzy. Deze pink was niet de grootste maar wel sterk en breed in het kruis met eveneens onberispelijk beenwerk en met vooral steile verzenen. Ze werd nadien terecht de nationale kampioene bij de ongekalfden.
Gekalfde vaarzen
In een eerste reeks overwon de gekende Krezip Ten Ruysschaert van Geert en Tiede Mazereel uit Reninge. De zeer correct gebouwde Doorman liep overtuigend naar de eerste plaats vóór Klazien (V. Addiction) van Tom Van de Vijver uit Melsele.
In de tweede rubriek liep eveneens een heel opvallende roodbonte: de brede en nog bespierde Absolute d’Horimetz van Ludovic en Stephane Feys uit het Waals-Brabantse Chièvres. Ze is de kampioene van de Nacht van Ath. In het kampioenschap van de gekalfde vaarzen was Krezip de favoriete van de Zwitserse jury Ender waardoor dus al een tweede Vlaamse kampioene werd.
Jonge koeien
In een eerste reeks won de fijne en super geuierde LH Caluna van Centre Provinciale Liègeois vóór de heel correcte Lalaloepsie (V.: Snowfever) van Van Hoof-Boonen LV uit Mortsel.
In de tweede reeks won de stijlvolle Atterine de Bois Seigneur van Eddy en Jonas Pussemier. De Aftershock was eveneens zeer goed voorzien van een hoog gedragen uier waarbij de speenplaatsing en speenvorm perfect waren.
Ze werd gevolgd door een ander uierfenomeen HHH Alaska De Haumont Hill. De witte Doorman van Jean-Louis Neuville was wat fijner en teerder in het skelet maar haar uier was oogstrelend.
Opnieuw Pussemier had een heel bijzondere in de ring bij de laatste reeks: Lasid (V.: Sid), één van de weinige dieren die vanaf pink al de prijskampen kan domineren. De machtige derdekalfs met veel lengte, openheid en soliditeit solliciteerde al naar het algemeen kampioenschap. In ieder geval kreeg ze al terecht het kampioenschapslint van de jonge koeien rond zich.
Tweede werd in die eerste rubriek opnieuw een Haumont-Hill-product, Dellio Rock (V.: Shamrock). Zij kreeg achteraf nog wel het lint omgord van kampioene mooiste uier bij de jonge koeien.
Volwassen koeien
In een eerste reeks kwam de uit Frankrijk geïmporteerde Hydra de l’Esperance van Van Hoof-Boonen aan de kop. De schitterend geüierde Goldsun zou het eveneens ver kunnen brengen in het kampioenschap. Ze werd gevolgd door een Dempsey van Feys en daarna een Avalon van Geert Verhelst uit Melsele. Deze Horeca had een super breed en vast aangehecht uier waarmee ze terecht het kampioenschap mooiste uier bij de volwassen koeien behaalde.
In de laatste rubriek won Corentine de la Garde Dieu van Luc Piron uit Charneux. Dit bedrijf met een 40-tal koeien leeft van de prijskampen en beleefde zijn moment-de-gloire. De misschien wel te scherpe Goldwyn met wat vlakker kruis had wel een super kwaliteitsuier maar velen willen een koe toch wat robuuster zien.
Ender jureerde zeer goed tot net die laatste rubriek. De uit Wallonië afkomstige Ecolline de Franlieu van Quirynen Dairy Farming uit Merksplas eindigde in haar kielzog.
Nog verrassender was de keuze om Corentine kampioene bij de volwassen koeien te maken.
Kampioenschappen
De roodbonten liepen tussen de zwartbonten en de beste mochten terugkeren in een apart kampioenschap. Deze roodbonte waren van het hoogste niveau ooit getoond met hoge rankingen. Absolute d’Horimetz van Feys was de absolute koningin en kreeg terecht deze titel.
De prijs voor de beste inzender was een geslaagde bekroning voor de familie Pussemier.
Als algemeen kampioene van de dag was het toch best verrassend. Opnieuw koos Ender voor Corentine. Aan de Palm-bierkar leverde dit achteraf nog pittige discussies. Wat moest uitdraaien in een apotheose, was helaas toch ergens een ontgoocheling.
Conclusie
Hopelijk is die ontgoocheling niet blijvend. Het voortbestaan van de nationale prijskamp wordt door financiële perikelen in vraag gesteld. Qua belangstelling mocht de organisatie vanuit deelnemers- en toeschouwerszijde niet klagen. Maar koken kost geld en dat is in deze moeilijkere tijden niet evident.
Het wordt anderzijds uitkijken naar een groter event in België: het Europees kampioenschap in 2019 in Libramont. Dat gaat toch nog eens vonken geven.
