Het einde van de dipbeker is nabij

Volgens sales manager diergezondheid Schelfhout kan het niet anders dan dat de laatste jaren van de dipbeker geteld zijn. “Wij verkopen geen geen technische installaties. Maar dit systeem werkt zo goed dat we er graag onze schouders onderzetten”, klinkt het enthousiast. In plaats van een knijpbeker gaat het om een op een kunststof arm gemonteerde dipbeker die zich met een druk op de knop vult met dipmiddel.

Handig hulpmiddel

De zoektocht naar een hogere uiergezondheid wordt steeds dwingender. Dit omwille van een toenemende druk wegens grotere veestapels, maar ook melkerijen spelen een rol. Het Deense Arla veroorzaakte onlangs nog ophef met strengere eisen rond het celgetal voor haar Belgische boeren. Het veroorzaakte heel wat onrust en protest bij melkveehouders die een lagere uitbetaling vreesden, waarop de maatregel werd teruggedraaid. Maar makkelijker wordt het nooit meer. “Voor boeren die lager willen in celgetal kunnen deels geautomatiseerde voorbehandel- en nabehandeltechnieken een handig hulpmiddel vormen”, aldus Ronny Schelfhout.

Selectief droogzetten

Een goede uiergezondheid is ook een belangrijke basisvoorwaarde om selectief te kunnen droogzetten. Uit een enquête van het Melkcontrolecentrum Vlaanderen blijkt dat 85 % van de melkveehouders antibiotica gebruikt bij het droogzetten. Het is niet onwaarschijnlijk dat deze praktijk onder toenemende maatschappelijke druk zal komen te staan.

In het verlengde

CID Lines produceert en verkoopt ontsmettingsmiddelen. “Maar meer dan producten, verkopen we vandaag een oplossing”, legt Schelfhout uit. CID Lines heeft ook al een parcours gelopen dat toont dat dit meer is dan loze marketingpraat. Zo investeert het in een team van specialisten in mastitispreventie, en ontwikkelde het een tool om de kost van mastitis per bedrijf te ramen. In 2013 ontwikkelde het Keno-M, een software programma voor bedrijfsspecifieke analyse van mastitis. Twee jaar geleden bracht het Kenocell op de markt, een toestel dat het celgetal meet.

Beter en sneller

Het is in dat kader dat de lancering van de Pure Foamer (2016), en nu dus ook van de Pure Dipper gezien moet worden. Beide werken via dezelfde techniek. Voor de voorbehandeling geniet een schuimer de voorkeur; in nabehandeling een dipmiddel. Voor de ontwikkeling van het toedieningssysteem werkte CID Lines stamen met het Britse Cotswold.

Van de schuimer heeft Cotswold ondertussen al een paar 100 exemplaren verkocht in het Verenigd Koninkrijk, maar ook in China, Zuid-Korea, Saoedi-Arabië en Pakistan vonden de schuimtoestellen al afnemers.

De ontwikkeling van een dipper voor de nabehandeling was dan ook een logische stap. “De verdeling van het dipmiddel op de spenen gebeurt beter en het werkt sneller en handiger dan met een dipbeker”, wist Steve Gibson van Cotswold te vertellen. Het dipmiddel komt in het dippistool via een leiding die verbonden is met de doseerpomp. Die pomp heeft geen elektriciteit nodig, maar werkt op het vacuüm van de melkinstallatie. Een leiding van 30 meter kan vervolgens het dipmiddel naar de melkstal brengen. Een aansluitende leiding brengt het middel vervolgens naar het pistool van de melker. Deze kan de toevoer van het dipmiddel regelen met een druk op de knop.

Hoewel de opzet eenvoudig is, zit er toch heel wat ontwikkeling achter. “De basis is een vergelijkbaar spraysysteem waar we al twintig jaar mee werken en waarvan we al duizenden van verkocht hebben”, aldus Gibson.

Uniek ontwerp

Het eigenlijke pistool is gloednieuw en het ontwerp is gepatenteerd. Het is zo ontworpen dat als het pistool op zijn kant gehouden wordt, er geen dipmiddel verloren gaat. Twee kleine opslagholtes bovenaan het pistool vangen het dipmiddel dan op en werken zo als overstroombeveiliging. Het pistool is ook makkelijk uit elkaar te halen om te reinigen.

De arm biedt extra veiligheid. Melkers hoeven immers niet meer zo ver onder de koe te hangen.

Volgens Gibson went de Pure Dipper snel, en is het in het begin kwestie van een routine te vinden. De installatie, waarbij schuimer en dipper gecombineerd worden, kost 1.000 euro. “We nemen zelf geen marge”, benadrukte Ronny Schelfhout. “Voor ons past het in een strategie voor een betere melkkwaliteit. Getuige daarvan het feit dat ook niet al ons dipmiddelen hierin passen. Ons populairste dipmiddel in de Benelux gelukkig wel.”

Volgens Schelfhout moet het mogelijk zijn om via correct (en geautomatiseerd) dippen 30.000 tot 40.000 eenheden in celgetal te zakken. “Het belangrijkste is dat het schuimen en/of dippen past in de melkroutine van de boer”, zo gaf hij nog mee.