We doen het voor ’t plezier
Afgelopen eindejaarsperiode gingen er op meerdere plaatsen in het land verlichte tractorkerststoeten door. Een opmerkelijke deelnemer hieraan was Dries Daems uit Geel. Samen met enkele vrienden wist hij een echt pareltje neer te zetten, waarmee een mooi prijzenpalmares bijeen werd gereden.
Dag Dries kan je jezelf eens voorstellen?
“Ik ben 21 jaar, heb elektromechanica gestudeerd en doe er nu nog een postgraduaatsopleiding tot internationaal lastechnoloog bij. Van kleins af aan zijn tractoren mijn passie. Ik ga dan ook veel helpen bij het loonbedrijf van Sylveer Noyens, zowel bij het onderhoud als bij het rijden.”
De combinatie die je dit jaar laten zien hebt, vergde ongetwijfeld veel tijd. Dit kan je toch niet op je eentje realiseren?
“Neen, samen met enkele vrienden hebben we dit huzarenstukje gebouwd. Joris Bens is technieker aan melkinstallaties en helpt al drie jaar met opbouwen, waardoor hij al weet waar welke lichtjes op de tractor moeten komen. Hij heeft ook geholpen met het kippengaas vorm te geven en de slee te verlichten. Jens Nevelsteen is nog student, maar een heel fijne in elektriciteit en hij heeft veel inzicht. Noodoplossingen vinden en drankbevoorrading zijn tevens Jens zijn taken. De kern van de groep bouwers wordt verder nog gevormd met Gunther Loos, werkzaam voor een keuringsfirma en specialist in lassen. Zijn hobby is het bouwen van modelbouwtorenkranen. In zijn tuin staat een exemplaar van 6m hoog te schitteren. Gunther is de man om de kritische punten te lassen, die zeer sterk moeten zijn.”
Bouwen
Hoe begin je aan het opbouwen en verlichten van de tractor?
“Zo’n drie à vier weken voor de eerste stoet (de Tractor Kerstrun in Geel) komen we samen om de ideeën te bespreken en te bekijken wat we gaan doen. Eens het idee in het hoofd zit, wordt het materiaal aangeschaft. Verlichting wordt veelal online besteld via webshops en metaalprofielen worden in de lokale ijzerwinkel aangekocht. Dit jaar zijn we er drie keer langs gegaan om voldoende te hebben.
Wat ook veel wordt gekocht, zijn colsonbandjes of ook stripbandjes genaamd (T-wraps). Een voorzichtige inschatting geeft aan dat er dit jaar meer dan 5.000 van deze stripbandjes zijn aangekocht. Wel pijnlijk, als je weet dat dit maar voor eenmalig gebruik is.
Een drietal weken op voorhand startten we dan bij mij thuis in de garage met de bouw. Naargelang de deadline nadert, wordt er intensiever gewerkt, de laatste week zelfs in shiften dag en nacht.”
Welke verlichte showelementen waren allemaal aanwezig rond de tractor?
“Vooraan was er een plateau met een reuzenrad. Dit hadden we een jaar op voorhand gebouwd (voor de editie van 2016) en was zoveel werk, dat we dat ditmaal terug wouden meenemen. Dit is zelfs het tweede reuzenrad dat we gebouwd hebben. De eerste versie had niet de juiste vorm en was niet echt aantoonbaar.
Het probleem was dat het een rond rad is dat gelast moet worden. Door de warmte van het lassen trad vervorming op. De correcte vorm zat dus niet echt in de eerste versie, maar met deze ervaring werd versie twee aangepakt en werden o.a. de metaalprofielen eerst op een houten plaat vast gefixeerd in een vorm, alvorens gelast werd.
Een andere uitdaging bij het reuzenrad was om dit te laten draaien. Hydraulisch vonden we geen oplossing en de aandrijving moest ook zo compact mogelijk zijn én ze mag niet te zichtbaar aanwezig zijn. Uiteindelijk kwam Sylveer Noyens hier met de oplossing. Twee ruitenwissermotoren boden uitkomst. Ze zijn sterk genoeg om het rad mooi traag te laten draaien.”
Ook achteraan de tractor had je een impressionante kerstman op een slee mee.
“De generator die de elektriciteit opwekt, moet je natuurlijk ook ergens meenemen. Het meest voor de hand liggend is om deze in de tractorhef mee te nemen en mooi in te kleden. Een slee is op zich niet origineel en dit doen veel deelnemers aan Tractor Kerstrun’s. Om ons te onderscheiden hebben we hoog ingezet en een grote, compleet verlichte slee gebouwd.”
Hoe begin je aan deze constructie?
“Allereerst is er een plateau van metaalprofielen gelast. Helemaal achteraan stond de generator, dus dat moest een heel sterke constructie zijn. Een klasgenoot van mij, Kobe Claes, heeft deze dan ook gelast en we hebben het met enkele mannen getest door er vanachter op te staan springen. Het geheel hield stand, zodat met de verdere opbouw begonnen is.
Van het internet werd een foto van een kerstman op een slee gehaald. Aan de hand hiervan werd dan het ontwerp gemaakt. Met stoepkrijt werd dit op de grond uitgetekend en vervolgens werd er betonijzer op maat gezaagd en geplooid tot het goed zat en het geraamte in de figuur zat. Meermaals zijn bijvoorbeeld de armen van de kerstman er terug afgezaagd om opnieuw te beginnen.
De bouw van de kerstman was wel een uitdagend werkje, de vorm moet er immers inzitten. De buren die kwamen kijken tijdens de opbouw, zagen het zelfs niet helemaal goed komen. Maar uiteindelijk werd het wel een pronkstuk.”
Een leuke ervaring met vrienden dus.
“Jazeker! De sfeer zit goed tijdens het bouwen en ons grootste aandachtspunt is dat we plezier hebben onder elkaar. Daarvoor doen we het!
Anderzijds is het een uitdagend iets en leer je wel wat en word je geprikkeld in uw vaardigheden. Zo hadden we dit jaar enkele lichtslingers gekocht via het internet. Toen deze thuis waren aangekomen en we ze deden branden, bleken de lichtjes heel hard te flikkeren, maar echt op een irritante wijze. Gelukkig was er ook een stand die de lichtjes permanent deed branden, maar hiervoor moesten we acht keer drukken op het bedieningskastje. En we hadden zeventig slingers, dus 8 keer drukken op 70 bedieningskastjes, … was niet echt een optie. Daarom heeft Jens, die een fijne is in elektronica, zelf een oplossing uitgewerkt en een eigen bediening gemaakt aan de lichtslingers.
Wat ook belangrijk is om te melden: we bouwen niet alleen thuis op. Hier wordt de basis gelegd, maar het definitieve werk doen we in de loods op het loonbedrijf van Sylveer Noyens. Thuis in de garage past gans de constructie niet. Bij Sylveer staan we droog en warm binnen en is het werkhuis niet ver. Bovendien stelt hij ook een tractor ter beschikking. Met drie tractorkerstrunners staan we hier de laatste dagen op te bouwen. Ook onder deze drie oftewel ‘Team Noyens’ zit de sfeer goed. Sylveer heeft er zelf plezier in en helpt ons ook een handje.”
Prijzen
Met dergelijke creatie heb je een mooi prijzenpalmares bijeengereden vermoed ik?
“Klopt! Na het resultaat van vorig jaar (editie 2016, red), was ik enorm gedreven om hoog in te zetten bij mijn deelname aan de Tractor Kerstrun in Geel. Dit heeft geloond en heeft ons de eerste plaats opgeleverd in 2017. Afgelopen kerstperiode hebben we ook meegereden in de verlichte tractor kerststoet van Werchter en Aarschot, telkens de eerste plaats gehaald. Ook team Noyens heeft goed gepresteerd! In Aarschot stonden we met drie in de top drie, in Werchter in de top vijf en in Geel in de top tien.
Tussen de Tractor Kerstrun in Geel en Aarschot/Werchter zat een week tussen. Praktisch was dit wat vervelend omdat je met een ‘geleende’ tractor zit die je hebt aangekleed met uw verlichting. Sylveer Noyens (loonbedrijf en eigenaar van de tractor) vond het zo een mooie combinatie en stelde dat het zonde zou zijn dat dit maar voor eenmalig gebruik was, dat hij ons de tractor nog langer liet gebruiken, zodat we na Geel ook in Aarschot en Werchter konden meerijden.”
Al die ereplaatsen, levert dat ook wat op?
“Vooral biermanden levert het op en een mooie, grote beker in Geel.”
Het prijzengeld vervaagt dus bij de kosten die je maakt?
“Ja, exact tellen hoeveel het materiaal gekost heeft, is moeilijk, maar ongetwijfeld enkele honderden euro’s. Het voordeel is wel dat je veel materiaal nog voor volgende jaren kunt gebruiken. Toegegeven, dit jaar is het wat groot uitgevallen en boven het budget. Ik schat ook zo’n zeventig liter benzine in de generator getankt te hebben. Alle twee uren moest deze getankt worden en ik reed verlicht naar de shows. Ah ja, je moet met dergelijk getrek onderweg toch zichtbaar zijn hé.”
Is alles goed verlopen?
“Kritiek punt is regen en de bijhorende kans op kortsluiting, want er ligt toch heel wat elektriciteit op en rond de tractor.
Wat grappiger is, dat is dat we tijdens de rondrit in Aarschot verloren zijn gereden. Hier werd voor de eerste maal zo’n verlichte tractorstoet ingericht en de organisatie was niet echt voorbereid op onze combinatie met grote afmetingen. Op de kerstmarkt stond zoveel volk dat we niet gedraaid raakten doordat de mensen te dicht bij de tractoren stonden. Als oplossing werden we omgeleid met de instructies “rij hier maar rechtdoor, sla daar af, … , en sluit daar terug aan”. Wij zijn ongekend met het wegennet van Aarschot en zijn er verloren gereden. Het heeft toch ruim een half uur geduurd vooraleer we de tractorstoet hadden teruggevonden.”
Toekomst
Ga je dit jaar opnieuw deelnemen?
