Varkenscampus komt tegemoet aan vragen uit de praktijk

De varkenscampus biedt plaats aan 105 zeugen, 600 biggen en 750 vleesvarkens. De stal kreeg een dubbele nok. Het is een U-vormig gebouw met in het midden een openluchtkijkgaanderij. In de linkse vleugel zitten de vleesvarkens, in de rechtse de zeugen en biggen. De dwarsverbinding tussen beide bevat een grote hygiënesluis met douches. Het quarantainehok, voor het afleveren van de gelten, is enkel vanaf de buitenzijde toegankelijk.

De varkenscampus hanteert het driewekensysteem, dus met 7 groepen met telkens 16 zeugen. “Dit managementsysteem vermijdt piekmomenten, wat belangrijk is wanneer je personeel inzet. Bovendien is zo elke week wel iets te zien voor de studenten”, aldus coördinator Marijke Aluwé. “Het opvolgen van de onderzoeksprojecten, in combinatie met het organiseren van de studentenbezoeken en het managen van de dagelijkse bedrijfsprocessen is een hele klus. Thomas Martens is zo’n 2 jaar bedrijfsleider van de varkenscampus. Samen met 3 dierverzorgers heeft hij dus wel zijn handen vol.”

Systemen evolueren

De realisatie van de stal ligt ondertussen meer dan 5 jaar achter de rug. Marijke Aluwé is tevreden over de (bouwtechnische) keuzes die toen werden gemaakt. “Weliswaar zouden we nu deels andere keuzes maken, niet alleen door ervaring, maar ook omdat er nu alweer andere noden en mogelijkheden zijn. De grote hygiënesluis met 4 douches bewees alvast zijn nut. Als varkenscampus hebben we immers ook een voorbeeldfunctie inzake bioveiligheid. Voor het personeel en de vele studenten is het gebruik ervan intussen routine.

In de kraam- en drachtstal zou ik vandaag kiezen voor voerstations. Hiermee kan je de voederopname van de zeugen beter opvolgen en bijsturen. De stroruimte in de drachtstal vergt extra werk, maar ze blijkt echt wel gunstig voor het welzijn van de zeugen.”

De biggenbatterij werd ondertussen iets anders ingericht om sneller resultaten te kunnen afleveren. “Je moet voldoende biggen per proef hebben, namelijk 12 hokken per behandeling. Met 24 hokken per ronde – in plaats van 16 - kunnen we onze proeven dus efficiënter uitvoeren.” De vleesvarkensstal voldoet prima, al is de halfvolle vloer in de emissiearme afdeling volgens Marijke Aluwé een uitdaging op vlak van onderhoud. Er worden nu 5 varkens per hok behouden in plaats van de eerdere 6, wat voldoende is voor de proeven. De overige varkens worden verkocht.

“Globaal voldoen de stallen dus zeker, maar vandaag zouden we meer processen automatiseren en digitaliseren. Ook inzake duurzaamheid zijn er intussen nieuwe evoluties omtrent energie en warmterecuperatie. We hopen dit jaar trouwens nog een project te starten met energiezuinige ledverlichting.”

Vragen vanuit de praktijk

Het ILVO doet continu proeven in het kader van projecten en op specifieke vraag of op maat van commerciële firma’s, voornamelijk bij de biggen en vleesvarkens. De onderzoeksthema’s staan dicht bij de vragen die leven in de sector, zoals de optimalisatie van het speenmanagement en antibioticareductie, het optimale slachtgewicht, de voeding van immunocastraten, de invloed van de genetica op de vleeskwaliteit en strategieën voor emissievermindering…

Marijke Aluwé: “Nieuwe thema’s dienen zich volop aan, onder meer via vragen aan het Varkensloket. We hopen bijvoorbeeld om binnenkort te starten met onderzoek naar de impact van hittestress. Na de voorbije warme zomers is dit zeker nuttig.”

Rendabel bedrijf

De varkenscampus is geen klassiek varkensbedrijf. “Maar dat betekent niet dat wij hier niet moeten streven naar goede financiële resultaten”, stelt Marijke Aluwé. “Het opstartjaar en ook het tweede werkjaar waren niet evident, onder meer door de crisis in de sector. Vanaf het derde jaar draaiden we ook technisch beter en haalden we goede cijfers, waardoor we intussen een beetje buffer konden opbouwen.”

Anne Vandenbosch

Neem ondanks de coronamaatregelen toch een kijkje ‘Achter de schermen op de varkenscampus’ via https://www.youtube.com/watch?v=TQ1-4BXKHV0 .