Startpagina Akkerbouw

Vijfsterrenboer Walter Everaert: “We houden van de natuur, maar er zijn grenzen”

Met de natuur werken, het biedt voordelen. Zeker als het gaat om het imago van de landbouw naar de buitenwereld toe. “Ik werk graag met natuur, vergroening is nodig”, vertelt landbouwer Walter Everaert. Hij doet al enkele jaren aan vergroening en implementeert landschapselementen. “Maar ik ben voorzichting. Er zijn grenzen. Financieel rendement blijft belangrijk.”

Leestijd : 5 min

Bij de familie Everaert - Roekens in Leefdaal weten ze wat boeren is. Zowel Walter als zijn zoon Yves steken al hun passie in hun bedrijf. Walter is fulltime akkerbouwer, zoon Yves is loonwerker. “We hielden vroeger ook runderen en teelden witloof, maar daar zijn we mee gestopt”, vertelt Walter. “Eigenlijk ben ik een klassieke akkerbouwer met de grote teelten: aardappelen, bieten, gerst, tarwe, maïs en grasland. Het rooien van de aardappelen, persen van stro en gras alsook maïsdorsen gebeurt door loonwerker en zoon Yves. Net als het gras en andere werkjes.”

Walter is Vijfsterrenboer, hij heeft zich ten dienste gesteld van het wildbeheer om 3 zaken: fauna, erosiebestrijding en groenbeleid. “Ik heb veelvuldig contact en overleg gehad met de VLM en het Regionaal Landschap Dijleland over wat te doen. Bij ons kan het praktisch anders uitgewerkt zijn dan bij andere boerderijen. Maar we hebben degelijk ook ons steentje bijgedragen.”

Walter is fulltime akkerbouwer, zoon Yves is loonwerker.
Walter is fulltime akkerbouwer, zoon Yves is loonwerker. - Foto: TD

Gezond verstand primeert bij keuze

Walter heeft op verschillende vlakken meegedaan aan de vergroening en richtte landschapselementen in. Op verschillende plaatsen ligt er iets aan. “Onze percelen liggen toevallig overal in de valleien. Al dat groen en de landbouw samen is dan heel mooi. De hoeveelheid ‘groen’ heb ik de laatste jaren wel wat uitgebreid. Er staan hagen, graskanten, strodammen, een bijenhotel... We doen ook mee aan een project ter bevordering van de patrijzen. Dat is dan goed voor de jagers”, lacht Walter. “Mijn boerende buur heeft hagen en een bloemenweide gemaakt. Heel goed voor de biodiversiteit.”

Hoewel Walter zich nu inzet via vergroening voor het project van het ‘Vijfsterrenlandschap’, had hij voordien hier ook al aandacht voor.

Walter heeft op verschillende vlakken meegedaan aan de vergroening en richtte  landschapselementen in, zoals strodammen.
Walter heeft op verschillende vlakken meegedaan aan de vergroening en richtte landschapselementen in, zoals strodammen. - Foto: MV

Voor Walter maakte het niet uit welke maatregelen er werden genomen. “We moeten gewoon ons gezond verstand gebruiken en inzetten op wat het beste is op ieders erf. Iedereen moet er een meerwaarde aan hebben. De relatie met de streek is ook belangrijk. Het platteland vraagt vergroening en mensen zien graag de bloemen en de bijtjes. Het draagt bovendien bij tot het algemeen positieve imago van het landbouwgebeuren”, vertelt hij.

Hij probeerde ook een keverbank te zaaien. “Dat was iets nieuw dat we wilden proberen: in een perceel bieten een machine van 3 m breed bloemen laten zaaien. Die keverbank zou dan op een bultje wat verhoogd moeten liggen. Maar dan komt het probleem, als je er met de machine over rijdt, is het terug vlak. Toch zijn de bloemen mooi om zien en dus ook een geschikte plaats voor insecten, nuttigen enzovoort.”

Hagen onderhouden

Om de natuur op zijn erf te onderhouden is er een regeling getroffen. “Ik snoei mijn hagen en doe dat ook voor derden. Als ik snoei voor derden, wordt dat vergoed door wie die hagen principieel gewenst heeft. Bijvoorbeeld: hier hebben jagers gevraagd om een haag te planten, zij hebben subsidies gekregen voor de aanplant. Zelf trek ik hier geen subsidies vanuit het regionaal landschap, maar door het snoeien te doen, heb ik dan ook wel werk en een inkomen”, legt Walter ons heel eerlijk uit.

In de eerste plaats boer

Of het in zijn filosofie ligt om steevast groen te implementeren? Daar is Walter voorzichtig in. “Op de eerste plaats blijven we boer en wil ik natuurlijk een voldoende rendement halen van mijn gewassen om te kunnen bestaan.”

Het financieel plaatje speelt dus zeker een grote rol. Maar gaat dat in de toekomst blijven duren, vraagt Walter zich af. “Vergroening is noodzakelijk”, erkent Walter. “Maar de druk voor groen op het bedrijf wordt groter en groter en we komen aan een plafond. Op den duur zijn er wel grenzen aan. Het is goed zolang dat het op het systeem gebaseerd is zoals het nu werkt, maar ik zet er altijd vraagtekens bij. Voor natuur wordt er altijd iets van de boer ingepalmd, weliswaar tegen een vergoeding. Maar een landbouwer kan nooit iets inpalmen van de natuur.”

Walter looft de landbouwers die nog echt boeren. “Ik merk dat er goede landbouwers zijn, echte ondernemers, die ook goed de natuur kunnen implementeren.”

Goed, als het haalbaar blijft

Walter heeft dus duidelijk vragen bij de toekomst. Zeker omdat Europa veel vraagt, en verplicht om aan vergroening te doen. “Dat kost de landbouwer geld. Het wordt een probleem als het op een bepaald moment ons meer zal kosten en we geen rendement meer halen.”

Voor de natuur werken, ik doe het heel graag, maar ik heb schrik dat de klepel  naar de verkeerde kant aan het slaan is , geeft Walter mee.
Voor de natuur werken, ik doe het heel graag, maar ik heb schrik dat de klepel naar de verkeerde kant aan het slaan is , geeft Walter mee. - Foto: MV

Walter haalt aan dat de lijst van eisen en normen wel erg lang wordt. Vanuit de overheid wordt alles in vakjes en datums gestoken. Daar wordt dan op gecontroleerd. Naar mijn gevoel werkt dat systeem vaak niet in de praktijk. Bijvoorbeeld als je voor een bepaalde datum een bewerking moet uitvoeren, maar het regent een lange periode... dan moet men toleranter zijn”, geeft Walter zijn ongezouten mening.

“We zijn ook maar mensen”

Volgens Walter gebeurden de controle sinds het begin veel te streng. “Als onze haag enkele centimeters te kort was, volgden er opmerkingen en boetes. Nu ligt MAP6 nog zwaar op onze maag. Het resultaat van de stikstofstalen die we in het najaar nemen zijn goed, maar toch zitten we in zone 3. Ik weet het niet zeker, maar het zou kunnen dat ze ons willen verplichten tot het inzetten van nog meer vanggewassen, en er staan er hier al zo veel...”

Hij merkt wel dat er wat verandering in komt: “Na 20 jaar begint men rekening te houden met landbouwers, dat we mensen zijn en geen nummer. Dat is goed! En vergeet zeker niet dat voedsel nog altijd heel goedkoop door de landbouwers wordt geproduceerd.”

Landbouwers hebben dan ook een job die uniek is, en niet te vergelijken is met andere ‘normale’ jobs. “Mensen moeten beseffen dat wij mét de natuur leven en hieruit ons inkomen trachten te halen. Ambtenaren die voor ‘groen’ werken doen veel voor de natuur, maar krijgen een inkomen vanuit de overheid. Dat is een groot verschil”, geeft hij mee. “Voor de natuur werken, ik doe het heel graag, maar ik heb schrik dat de klepel naar de verkeerde kant aan het slaan is.”

Geen conflicten

Volgens Walter dient men vanuit de overheid te beseffen dat landbouwers vele groene milieumaatregelen willen nemen. Maar een verschillende visie en haalbaarheid van maatregelen, kunnen wel eens tot conflicten leiden. “Er dient alles aan gedaan te worden zodat zowel overheid als de landbouwsector tevreden kunnen zijn over deze voor de maatschappij zeer belangrijke groene diensten en natuurbeschermende ingrepen”, aldus de pientere landbouwer, Walter Everaert.

Marlies Vleugels

Lees ook in Akkerbouw

Meer artikelen bekijken