Startpagina Uw stem

Opinie: Rechteloosheid

Geregeld zijn er van die gebeurtenissen, verplichtingen of situaties die, wanneer ze zich afzonderlijk voordoen, bij mij de bedenking ontlokken: “Hiervoor ben ik geen boer geworden, maar ach ja, het hoort erbij!” Soms komen een aantal van die dingen echter samen en dan maak ik me behoorlijk boos en vraag ik mij af: “Hebben wij als boer enkel maar plichten en geen rechten?”

Leestijd : 3 min

Even een opsomming: half februari was er de vooraf aangekondigde driejaarlijkse IKM-audit. Dat betekende in de dagen ervoor een extra poetsbeurt van stal, tanklokaal en robotruimte, maar vooral heel wat voorbereidend opzoekwerk in de fysieke en digitale papierwinkel. De audit verliep vlekkeloos, alles was in orde, alleen bleek de plaatsvervangende dierenarts nog niet in orde met zijn erkenning voor 2021. Dan vloek je natuurlijk, want iemand anders brengt je dan in de problemen!

Onaangekondigde controle

De tweede week van maart merk ik – wanneer ik de dieren aan het voederen ben – dat er een auto het erf oprijdt. Een man en een vrouw stappen uit. Wanneer ik vraag wat de bedoeling is, krijg ik als antwoord: “Wij zijn van het FAVV en wij komen uw bedrijf doorlichten!” Ze willen eerst de medicijnenkast zien, daar schrijven ze van alle aanwezige producten de gegevens op. Vervolgens wordt in de stallen letterlijk elk dier gezocht en afgevinkt op het dierregister. Daarna werd van de aanwezige dieren ook nog eens nagekeken of er een ID-document aanwezig is. Dit deel van de controle duurde ruim 2 uur. Nadien volgde er aan de keukentafel – met de deur open – nog een administratieve controle van anderhalf uur. De eindbalans van 16 bladzijden te controleren items: gunstig! Prima zou je denken, maar ik vraag mij dan toch af: hoe zou de modale burger reageren wanneer er iemand zomaar onaangekondigd een halve dag van zijn tijd komt opeisen, die zomaar zonder vragen alle deuren van de bedrijfsgebouwen opentrekt en dan bij het overlopen van de checklijst begint met het opsommen van de mogelijke sancties, waardoor je al begint te vrezen dat er van alles niet in orde is! Zoiets veroorzaakt bij mij in elk geval nodeloze stress!

Omgevingsvergunning geweigerd

Maar de spreekwoordelijke druppel moest toen nog komen. Het stadsbestuur van Geel weigerde ons een omgevingsvergunning voor het houtvrij maken en terug ophogen van een stuk landbouwgrond gelegen in herbevestigd agrarisch gebied. In de jaren 90 kocht een groene jongen dit stuk landbouwgrond van 52 are van een stoppende boer. Hij liet zonder vergunning de teeltaarde afgraven en wegvoeren en er een aantal poelen uitgraven. De stad Geel liet een PV opmaken waarin de eigenaar liet optekenen dat hij enkel maar de mest had laten afgraven! De daaropvolgende jaren verwilderde het terrein, tot in 2019 na de echtscheiding van de betrokken persoon het perceel openbaar verkocht werd als landbouwgrond. Aangezien wij langs 2 zijden aan het perceel grenzen en heel wat schade leden ten gevolge van overhangende takken en woekerende bramen, netels en distels, kochten wij het met de bedoeling het weer in landbouwgebruik te nemen. Gezien de ligging leek het ons een formaliteit om hier een vergunning voor te krijgen. Ook het departement Landbouw en Visserij dacht er zo over en leverde een gunstig advies af.

Het agentschap Natuur en Bos (ANB) dacht er duidelijk anders over, volgens hen was het begroeid met waardevolle natuur. Ook zou het water bergende vermogen van het gebied volgens het rapport van een milieumedewerker van de stad Geel verstoord worden als de poelen zouden gedempt worden, de poelen die nota bene een vijverfolie als bodem hebben. Daarbij wetende dat in het gebied inderdaad bij serieuze regenval in de winter regelmatig enkele ha weilanden onder water komen te staan, maar niet het betreffende perceel! Waar ik woest van word, is dat in de argumentatie voor weigering van het stadsbestuur er ook expliciet verwezen wordt naar 9 bezwaarschriften die binnengekomen zijn, nota bene van mensen van buiten de gemeente die het perceel waarschijnlijk niet eens weten liggen, maar die behoren tot een actiegroep onder de koepel van Bond Beter Leefmilieu die er een sport van maken van tegen dit soort aanvragen bezwaarschriften in te dienen. Wat is dan in godsnaam nog de waarde van een afbakening van agrarisch gebied als mensen die geen eigenaar zijn en op geen enkele manier betrokken partij zijn landbouwgebruik zomaar kunnen verhinderen?

Marcel Heylen

Lees ook in Uw stem

Meer artikelen bekijken