Startpagina Paarden

Trekpaardfokkerij Du Blanc Bois

De liefde en passie voor trekpaarden is begonnen in 1950, toen Guido Van Hooijdonk 14 jaar was. Thuis op de boerderij leerde hij met de trekpaarden werken en zo is hij ermee opgegroeid. Het trekpaard was toen het enige trekmiddel in de landbouw: er was geen tractor. Alle werken op de boerderij werden dus uitgevoerd door mens en paard, eerst bij zijn ouders, daarna als zelfstandige boer in Kalmthout.

Leestijd : 2 min

In 1966 is de familie van Hooijdonk verhuisd naar Rosée in Wallonië. Met pijn in het hart moest Guido zijn trekpaard Jeanne achterlaten. Zij werd vervangen door een tractor. De paarden verdwenen in de landbouw. Nooit is hij Jeanne vergeten, evenals zijn passie voor paarden. Guido heeft altijd gedacht dat – als hij iets voor zichzelf zou kopen – het een eigen paard zou worden. Dit project heeft hij opgeborgen tot hij 60 jaar werd (1996). Op zijn verjaardag schonken zijn vrouw Anna en zijn kinderen hem tot zijn grote vreugde de trekpaardmerrie Polka de la Vallée. Zo is het fokken begonnen, maar Polka was net niet goed genoeg voor de prijskampen.

Blanc Bois

Enkele jaren later (1997/1998) gingen Guido en Anna op zoek naar een merrie met klasse en zo werd de merrie ‘Mia van de Molenberghoeve’ gekocht bij een fokker in hun voormalige woonplaats Kalmthout. Mia zal 8 prachtige veulens geven, waarvan 2 goedgekeurde hengsten. De start was gemaakt. Guido zal tot 2020 blijven fokken en ieder jaar succesvol deelnemen aan talrijke prijskampen. De stalnaam werd ‘Trekpaardfokkerij du Blanc Bois’ naar de naam van de boerderij die Guido en Anna in 1966 kochten. Vandaag is Guido 85 en er staan nog 2 paarden op stal: Miranda (21 jaar) en haar dochter Mia (11 jaar).

Tijdens al die jaren werden er min of meer 80 veulens in Rosée geboren en groeide de fokkerij uit tot een 20-tal paarden. De veulens werden verkocht aan liefhebbers, fokkerijen in België en Frankrijk. Ook goedgekeurde hengsten maken de trots van de fokkerij uit.

Er werd gefokt met eigen hengsten: eerst Fiston du Seigneur (2001) en daarna Bas van de Zoetemont (2005). De mooiste resultaten werden behaald met Mia du Blanc Bois, Merel du Blanc Bois en Hanneke du Blanc Bois, maar elk paard met een eigen waarde voor de fokkerij.

Herinneringen

De mooiste herinneringen behouden Guido en Anna aan de geboortes van de veulens, het fokken en het plezier om ieder veulen te zien opgroeien tot volwassen merrie of hengst. De grootste tegenslag was het sterven, tijdens het veulenen, van stammoeder ‘Mia van de Molenberghoeve’ en haar veulen.

Bernard Lenaerts

Lees ook in Paarden

Meer artikelen bekijken