Startpagina Paarden

Het Aangespannen Trekpaard houdt Belgisch trekpaard in stand

Het Aangespannen Trekpaard is opgericht in 1994. Wuustwezel beleefde in die tijd door onenigheid woelige tijden met – om het zo uit te drukken – bijna een boerenkrijg tot gevolg. Ruzie maken heeft echter geen zin. Trouwens, paardenvrienden mogen kijven, maar moeten vrienden blijven. Enkele paardenmannen zijn dus samen gaan zitten en hebben besloten om een eigen vereniging op te richten: ‘Het Aangespannen Trekpaard’. Ondertussen bestaat ze al meer dan 25 jaar.

Leestijd : 3 min

Wijlen Louis De Bie en wijlen Jos Van Gestel trokken samen met Leo Stevens op pad op zoek naar geïnteresseerde paardenmannen die bereid waren om met hun trekpaarden erop uit te trekken, te ploegen, het veld te bewerken en deel te nemen aan allerlei processies en optochten. Het was hun bedoeling om het Belgisch Trekpaard in stand te houden door het gebruik ervan te stimuleren.

Bestuurslid Ann De Bie drukt het zo uit: “Met z’n allen samenwerken met de paarden voor de vreugde en het plezier: voor pinten en zeker niet voor punten: met andere woorden, geen competities of wedstrijden.”

Bestuur

De voorzitters zijn Leo Stevens en Walter Oorts; de overige bestuursleden zijn Marcel Martens, Willy Kerstens, Fons Van Looveren, Karel Aernouts, Louis Verstraeten, Luc Van Hove, Herman Van Hasselt, Jeanne Marijnissen en Ann De Bie.

Over het bestuur en de leden vertelt covoorzitter Walter Oorts: “We hebben leden van alle leeftijden. Hier en daar twintigers en dertigers en ook enkele kinderen die de paardenmicrobe al goed te pakken hebben. We hopen nog vele jaren paardenvreugde te mogen meemaken. In onze vereniging zijn alle jonge krachten heel welkom.”

Mooiste momenten

Ann De Bie: “Als we een dag met de huifwagen uitrijden, zien we hoeveel vreugde we die mensen geven. Soms zijn dat bejaarden of mensen met een beperking die aan weinig activiteiten kunnen deelnemen. De dankbaarheid en voldoening daarvoor zijn voor ons de mooiste momenten.” Maar ook op oefendagen om te leren ploegen helpen de ervaren menners met een groot hart de nog onervaren deelnemers. Dat zijn dikwijls jonge mensen met een jong paard die alles nog moeten leren. Dan kun je zien hoe dankbaar zij daarvoor zijn.

Walter Oorts vult aan: “Het zijn ook unieke momenten wanneer tijdens een tussenstop paardenverhalen en wijsheden uitgewisseld worden of wanneer we na een tocht vaststellen dat ons vragenblad is gaan vliegen of er een paard op getrapt heeft. Dan worden de resterende bladen tussen pot en pint overgeschreven. Bij aankomst thuis weet iedereen wat er onderweg verteld is, hoe goed of slecht de maïs groeit, maar niemand weet de punten of de uitslag van de zoektocht.”

125 trekpaarden

Enkele jaren geleden werd er een topprestatie neergezet. Het was een voorbeeld van hoe men dankzij een goed draaiende vereniging het bijna onmogelijke kan bereiken. Zo werd de uitdaging aangegaan om voor de viering van 125 jaar Landelijke Gilde in Pulderbos 125 trekpaarden samen te brengen. Het was spannend tot op het laatste moment – daarvan kunnen we getuigen – maar ze zijn erin geslaagd.

Moeilijkste momenten

Afscheid nemen doet pijn, ook bij ‘Het Aangespannen Trekpaard’. Het bestuur zorgt telkens voor een eervol en mooi afscheid van de leden, waarbij de overledene door zijn eigen paarden en wagen naar de laatste rustplaats wordt gebracht. Die worden dan gevolgd door opgetuigde paarden en voermannen met outfit van weleer, waarbij aan de kerk of kerkhof een erehaag gevormd wordt.

Momenteel telt de vereniging een honderdtal leden. Iedereen is welkom. Er wordt vooral uitgekeken naar jonge mensen met of zonder paard om toe te treden en deel te nemen.

Jaarlijkse driedaagse

Elke activiteit heeft zijn charmes, maar de meest bijzondere is de jaarlijkse driedaagse: een tocht met Belgische trekpaarden en antieke boerenwagens met houten wielen en ijzeren beslag. Overdag gaat de tocht over landbouwwegen van het ene dorp naar het andere en ‘s nachts komen alle paarden samen in één grote wei, terwijl de begeleiders en families kamperen in tentjes, caravans of gewoon in een loods.

Het is zoals wijlen stichter Louis De Bie het verwoordde: “Het is als een hemel op aarde: 3 dagen op stap met paardenmannen als één grote familie; 3 dagen paardrijden en 3 dagen Palm drinken en lekker eten van de traiteur. Wat moet een mens nog meer hebben?”

Programma

Rekening houdend met de coronamaatregelen worden alle activiteiten opnieuw opgestart: dagtochten, driedaagse, bomen slepen, ploegdagen in het najaar, fotoavond en nadien mag hopelijk weer deelgenomen worden aan demonstraties, stoeten. En de toekomst? Ann De Bie “Verder doen zoals we bezig zijn.”

Bernard Lenaerts

Lees ook in Paarden

Meer artikelen bekijken