Schapenhouder Marcel Neyens: “Er zitten nog te veel gaten in het wolvensysteem”
Hobbyschapenhouder Marcel Neyens uit Peer werd begin 2019 getroffen door de wolf. Toen werden 4 van zijn schapen gedood. Zijn schapen waren het derde slachtoffer in de gemeente Peer. “Ik dacht na de tweede aanval nog niet dat de wolven schapen zouden pakken die tussen de huizen langs een drukke baan staan, maar 5 dagen later was het zover”, aldus Marcel.
Op een bepaald moment kreeg Marcel een telefoontje. “Iemand belde mij op om te zeggen dat ik naar mijn schapen moest gaan kijken, want er was bezoek geweest. De wolf had 4 van mijn schapen gedood in één nacht. Even daarna heb ik mijn schapenweide omrasterd en 80% van de kosten teruggekregen. Dat is niet genoeg. Als Europa ervoor kiest om dat dier te beschermen, mogen ze daar ook de kosten van dragen. Ik heb daar niet voor gekozen.”
Vergoeding houdt geen rekening met stamboom
“Ook over de vergoeding die ik kreeg voor mijn dode schapen zelf ben ik niet echt tevreden. Voor een gewoon schaap was dat genoeg geweest, maar 2 van de 4 dode schapen waren afstammelingen van de kampioen van België van 2018. Daarbovenop waren die ook nog eens drachtig van meer afstammelingen en daar wordt geen rekening mee gehouden. Die 2 waren veel meer waard dan de andere 2, maar dat maakte niet uit. Het kwam erop neer dat als je niet akkoord ging met de vergoeding, je naar een advocaat moest gaan en daarmee ga ik niet beginnen.
Het was niet leuk om mijn schapen op die manier in de wei te zien liggen. Eén schaap hebben ze een km verder teruggevonden, of toch wat daarvan overschoot. Als je naar de ribben van die dode dieren keek, leken die doorgezaagd. Zo’n sterke beet heeft die wolf, dat is niet te geloven.
Ik vrees dat we zullen moeten leren leven met de wolf, tot er iets ernstigs gebeurt. Eerst zou hij ook geen groot vee aanvallen, maar nu zien we dat hij dat toch doet. Ik hoop dat er nooit een mens wordt aangevallen, maar daar ben ik wel bang voor.”
Gaten in het systeem
“Nu zijn mijn weides zo ‘wolfproof’ mogelijk. Ik heb netten staan met onderaan een stroomdraad aan de buitenkant en 2 aan de bovenkant. Dat heb ik toen meteen gedaan. Een van mijn percelen grenst aan dat van iemand anders, waardoor de scheiding van dat perceel met dat van mij niet ‘wolfproof’ is, en daar kan ik niets aan doen.
In de herfst komt daar ook nog bij dat ik mijn schapen verplaats naar een weide van een andere boer. Doordat die weide mijn eigendom niet is, krijg ik geen subsidies om die af te maken voor de wolf. Dat zou de eigenaar van dat perceel moeten doen, maar dat zijn zijn schapen niet, dus waarom zou hij? Ik heb daar onlangs met hem over gepraat, maar we moeten nog zien hoe we dat juist gaan aanpakken.
Er zitten dus nog wel wat gaten in het huidige systeem. Ik vraag me ook af wat er gebeurt als die netten binnen enkele jaren versleten zijn. Krijgen we dan ook nog evenveel subsidies en hulp als nu? Dat valt nog af te wachten.”
Subsidies
“Bij de administratie die volgde na de wolvenaanval ben ik geholpen door iemand van het Agentschap voor Natuur en Bos. Toen ik alle documenten had ingediend, heb ik binnen de 14 dagen goedkeuring gekregen voor het aankopen van materiaal. Dat heb ik dan gedaan en ongeveer 2 maanden later kreeg ik 80% van de kosten voor die draad terug. Ik was blij dat dat zo snel ging, maar natuurlijk komen er meer kosten dan dat bij kijken. 80% terugbetaling is niet voldoende.
Voor veel mensen is het wolvenverhaal een ver-van-hun-bedshow, en dat maakt dat er zo veel voorstanders van de wolf zijn. Hier in de buurt zal je bijna alleen tegenstanders vinden, want wij zitten er midden in. Om bang te zijn voor de wolf hoef je hier geen landbouwer te zijn. Als je ’s avonds weet dat hij ergens in de buurt kan ronddwalen, durf je de straat niet meer op. Die wolf heeft een impact op iedereen hier.”
