Startpagina wildschade

“De wolf zorgt alleen voor dierenleed”

Bart Smeets en Anja Timmers verloren bij een wolvenaanval één van hun drachtige vaarzen. Het koppel baat een melkveebedrijf uit in Oudsbergen, een gemeente waar de wolf heel actief is. “Wij zijn die roedel hier echt beu. Wolven horen niet thuis in dit dichtbevolkte gebied.”

Leestijd : 7 min

In de gemeente Oudsbergen en buurgemeenten lopen de gemoederen over de wolf hoog op. Landbouwers verliezen hun dieren, ondertussen werden ook 3 pony’s doodgebeten en de wolven worden ook steeds vaker overdag gespot. “Twee jaar geleden zou dit als problematisch gedrag van de wolf gezien worden. Nu is dat normaal”, aldus Bart Smeets.

Lange lijdensweg

voor dieren

De vaars van Bart heeft zeker een uur voor haar leven gevochten. De melkveehouder is ervan overtuigd dat de meerwaarde van de wolven in België niet opweegt tegen het dierenleed dat de roedel veroorzaakt. “Mijn vaars is beetje bij beetje langs achteren opgegeten. Zij heeft volgens een buurman bijna een uur liggen brullen. Vervolgens is ze langzaamaan doodgebloed.

Op die manier zijn in onze gemeente alleen al meer dan 40 dieren gestorven. En dat allemaal om 9 wolven waarvan het geen enkel nut heeft om ze vrij te laten rondlopen? Daar kan ik met mijn gedachten niet bij.”

Wat Anja niet begrijpt, is wat de overheid ziet als ‘dierenleed’. Wij krijgen als landbouwer een fikse boete als er een stukje plastic in het eten van de koeien terechtkomt. De kans bestaat dat een koe daarvan sterft en natuurlijk zorgt dat voor dierenleed”, vertelt Anja. “Daarom vind ik het ook zeer juist dat de boer daarop moet letten, maar wat dan met de wolf? Wanneer die een koe op zo’n gruwelijke manier doodt die wij met veel liefde en werk hebben grootgebracht is dat plots geen dierenleed meer?”

Op deze manier vond Bart zijn gedode drachtige vaars in de wei.
Op deze manier vond Bart zijn gedode drachtige vaars in de wei. - Foto: BS

Derde aanval in zelfde straat

In de straat van Bart en Anja vonden ook al 2 eerdere wolvenaanvallen plaats. Beide keren werden de schapen van eenzelfde schapenhouder het slachtoffer. De eerste keer was dat één schaap. Toen de wolf terugkwam, doodde hij er 3.

“Er schiet bijna niets van die dode dieren over. Als je dat aantreft, ben je daar een paar dagen echt niet goed van”, vertelt Bart. “Dat hebben wij ook gemerkt toen onze vaars gedood werd. Zoiets wil je echt niet zien. Onze andere vaarzen die in de wei staan, zijn onlangs gedekt en hebben met de aanval van de wolf een grote shock ervaren. Daardoor is het mogelijk dat ze hun kalf verwerpen. Dat is extra verlies voor ons bedrijf.

De vaarzen in die wei blijven nu ook altijd heel dicht bij elkaar. Ze durven de groep niet meer te verlaten. Vroeger konden voorbijgangers de dieren gemakkelijk aaien, nu zijn ze te bang. Mensen kunnen ook niet meer veilig hun arm naar de koeien uitsteken, want er staat nu elektriciteit op de draad. Dat vinden wij niet leuk.

We vinden het vooral erg voor de mensen die onlangs hun 2 pony’s verloren zijn. Dat is hier niet veraf en wij weten dat zij geen kinderen hebben. Die pony’s betekenden dus heel veel voor hen. Ook de kinderen van hun buren zullen heel verdrietig zijn, want we zagen vaak dat zij de pony’s aan het aaien waren. Het is afwachten tot wanneer de wolven hun pijlen richten op bijvoorbeeld paarden. Dan zullen er wel sneller maatregelen volgen, want een paard is heel wat meer waard dan een koe of vaars”, aldus Bart.

Mensen durven niet meer naar buiten gaan

Het is zeker dat de wolf in de velden rond Oudsbergen rondtrekt, en dat boezemt veel schrik in bij de buurtbewoners. “Vroeger wandelden hier veel mensen over straat. Dat is fel geminderd”, vertelt Bart. “Normaal kwamen kleuterklassen hier naar het bos, maar dat durven de leerkrachten nu niet meer. Als ik zelf ’s avonds naar een veld of naar de koeien moet gaan kijken, durf ik daar niet meer naartoe wandelen of fietsen. Dan neem ik de bulldozer of de quad.

Je weet dat de wolf zich overal in de maïs kan verschuilen. De experts zeggen wel dat de kans dat een wolf jou aanvalt kleiner is dan dat je de lotto wint, maar is dat ook zo als je in het wolvengebied woont? De wolf zou zogezegd ook geen koeien of paarden aanvallen. Daarbovenop heeft een collega-landbouwer hier uit de buurt een filmpje kunnen maken van een wolf die zijn tractor achtervolgt. Dat is niet geruststellend.”

Veel onduidelijkheid

over aanpak

Bart en Anja hebben veel tijd verloren bij het proberen te contacteren van de juiste mensen en het invullen van de vragenlijst om een vergoeding te ontvangen. “Toen we onze koe dood aantroffen, zijn we beginnen bellen voor hulp. We wisten niet meteen wie we daarvoor konden contacteren. We hebben verschillende instanties gebeld, waarna we terechtkwamen bij het Wolf Fencing Team Belgium (WFTB). Over hun hulp zijn we zeer tevreden”, zegt Bart.

“Daarna moesten we online een vragenformulier invullen. Daar ben ik een hele dag mee bezig geweest”, hekelt Anja. “Naast het beantwoorden van de vragen moest ik ook nog foto’s toevoegen en dat neemt veel tijd in beslag. Drie weken later kreeg ik een mail dat ze met mijn dossier bezig waren en daarbij vroegen ze me om opnieuw die vragen te beantwoorden omdat nu iemand anders bezig was met mijn dossier. Wat een gedoe.

Er is dus echt wel nood aan heel duidelijke richtlijnen omtrent de wolf. Welke dieren moeten we allemaal beschermen? Op welke manieren kunnen we een aanval voorkomen? Wat moeten we doen als een dier gedood is door de wolf? Wie kan ons helpen bij het invullen van de administratie na het verliezen van een dier? Enzoverder.”

Redenen

om niet te omheinen

De vaarzen van Bart en Anja stonden altijd heel goed omheind met 4 prikkeldraden boven elkaar, maar voor de wolf was dat niet genoeg. “Die geraakt bijna overal over en onder”, zegt Anja. “Hij heeft ook eens een slachtoffer gemaakt in een wei die ‘wolfproof’ was gemaakt. Daar heeft de wolf toen een lange tunnel onder de draad door gegraven.

We hebben na de aanval op onze vaars een gratis omheining gekregen die het WFTB heeft helpen zetten. Die mag daar nu 3 maanden staan, daarna komen ze hem halen en moeten we zelf omheining voorzien. Dat is volgens veel mensen de ideale oplossing, maar daar zijn wij het niet mee eens.”, vertelt Bart. “Ik zal vertellen waarom.

“Ten eerste: volgens de huidige wetgeving krijgen wij de omheiningskosten volledig terugbetaald tot een lengte van 1.600 m. Dat is voor ons te weinig om al ons vee mee te omheinen.

Ten tweede: de omheining wordt misschien wel vergoed, maar wat met onze arbeid? En wat met de elektriciteit die we daarvoor moeten gebruiken? En waar moeten we de stroomklok veilig wegzetten? Dat zijn allemaal kosten en zorgen voor onszelf.

Ten derde: de draad met elektriciteit mag geen gras of takken raken. Wij moeten dus elke 2 weken het gras onder die honderden meter omheining gaan snoeien. Dat kan ik niet alleen. Dan moet ik iemand extra aannemen.

Als laatste: koeien staan in de wei om te grazen en daarvoor hebben ze regelmatig vers gras nodig. Dat doe je door de koeien om te weiden en ze dus regelmatig op een ander stuk grond te plaatsen. Bij elke verplaatsing moet je heel de wolfwerende omheining mee verplaatsen. Dat is gekkenwerk.”

Ook everzwijnen en bevers

De landbouwers in Oudsbergen hebben niet enkel last van de wolf, maar ook van everzwijnen en bevers. “De everzwijnen lopen regelmatig verschillende meters van onze maïs plat”, hekelt Bart. “Daarbij komt ook nog dat ze nu en dan onze koeien heel hard doen schrikken, waardoor ze al eens uit de wei gebroken zijn. Gelukkig mag daar wel op gejaagd worden, maar voorlopig zien we hun aantal niet dalen.

De bevers zorgen er dan weer voor dat onze akkers onder water lopen door de dammen die ze bouwen. Die dammen worden wel eens afgebroken, maar die staan er snel terug. Wij hebben dus heel veel last van verschillende wilde diersoorten en dat is echt heel vermoeiend.”

Werd de wolf uitgezet?

Bart en Anja zijn er, net als veel andere buurtbewoners, van overtuigd dat de wolf niet zelf naar daar gekomen is. “Wij denken dat de wolf hier geplaatst is en ook hier gekweekt wordt. Daar hebben we onze bronnen voor. Hoe kan het dat wanneer één wolf sterft, plots een andere opduikt? Ook denken we dat de wolven al heel lang een tracker dragen en dat het dus geweten is waar elke wolf zit. Als dat zo is, moeten ze dat communiceren. Al het gedoe rond de wolf is veel te geheim, terwijl het dier heel veel mensen treft.”

Oplossing voor de wolf

“De wolven zijn thuis in het militair domein in Meeuwen. Daarom stellen wij voor om heel dat gebied af te rasteren. Zo heeft de wolf zijn eigen domein en blijft ons vee veilig. Als dat niet kan, dan zien wij als enige oplossing dat de wolf verplaatst wordt.

Wij hopen uit de grond van ons hart dat de wolf hier verdwijnt, zodat wij en onze buren terug ons normale leven kunnen opnemen, en rustig naar ons pensioen toe kunnen werken.”

Sanne Nuyts

Lees ook in wildschade

Landbouwers vragen meer hulp en begrip

Actueel Verschillende veehouders uit het wolvengebied vertelden aan Landbouwleven dat ze hun weides wel wolfwerend willen omrasteren, maar dat ze daarvoor meer middelen nodig hebben. Het onderhoud en nazicht van die rasters vraag veel extra werk. Velen vinden het ook absurd dat hun omheining nu dieren moet buiten houden in plaats van binnen.
Meer artikelen bekijken