Startpagina Edito

Edito: Het is niet of, maar wanneer een nieuw slachtoffer valt

De Vlaamse wolvenroedel in het noorden van Limburg blijft de gemoederen beroeren. Er gaat geen week meer voorbij zonder meldingen van nieuwe wolvenslachtoffers: schapen, pony’s, vaarzen, herten... Velen vrezen dan ook dat er in het dichtbevolkte Vlaanderen binnenkort een menselijk slachtoffer te betreuren valt.

Leestijd : 2 min

Het zijn ook werkelijk ‘slacht’-offers. De dieren die een aanval van de wolf ondergingen, stierven een gruwelijke dood. De wolven putten de dieren die ze in het vizier hebben uit en slaan dan genadeloos toe. Nadien rest geen fraai beeld, ze laten een bloederig karkas achter. Wanneer een veehouder – professioneel of hobbyhouder – zijn dier(en) zo terugvindt, is die geschokt. Los van het emotionele verhaal, heeft het betrokken dier immers misschien ook een belangrijke genetische (en dus financiële) waarde.

De wolf is sinds 1979 een Europees beschermde diersoort. Velen juichten dan ook toen de wolf hier na 200 jaar afwezigheid terug opdook in Vlaanderen. Eén wolf was voor de meesten onder ons nog een joepie-verhaal. Nu de wolvenroedel intussen flink is uitgebreid, en dus ook meer eten nodig heeft, begint het enthousiasme te bekoelen – weliswaar vooral in Limburg. Het is immers niet evident om in een dichtbevolkt gebied als Vlaanderen met een roofdier samen te leven.

Vandaag geldt als (enige) advies om weides met mogelijke prooien wolfproof te omheinen. Bij het Wolf Fencing Team kloppen vandaag vooral hobbyboeren aan. Dat lijkt ook logisch: de weiden van professionele boeren omvatten veel grotere percelen en het vee blijft niet het hele seizoen op dezelfde wei. De landbouwer is ook niet steeds eigenaar van de betrokken weides. Alhoewel er door de overheid een (gedeeltelijke) terugbetaling wordt gegarandeerd, vergt zo’n omheining veel extra onderhoud voor de landbouwer. Raakt wat opgeschoten gras of onkruid de schrikdraad, dan valt de bescherming immers weg en ligt de weg open voor een eetfestijn voor de familie wolf.

Omheinen van weiden zorgt trouwens voor corridors. Hierdoor zullen de wolven naar andere oorden afzakken. Alhoewel het groene Limburg iets minder dichtbevolkt is dan de rest van Vlaanderen, zal het niet lang duren eer ze er in bewoonde zones zullen ronddwalen. Wandelen in natuurschoon Limburg krijgt daardoor een andere dimensie...

Volgende week is het wolvenoverleg. Wordt er hier beslist om op deze manier met de wolf samen te leven, dan moet er vooreerst voor voldoende financiering voor alle betrokkenen gezorgd worden. Bovendien moet men dan akkoord gaan met de angst van de bevolking én met wekelijks onthutsend dierenleed... misschien moeten de ministers van (Dieren)Welzijn hier eens over nadenken...

Anne Vandenbosch

Lees ook in Edito

Edito: Vegetarische woordarmoede is tekenend

Edito Een collega-journalist gebruikte voor zijn edito steevast de mooie omschrijving ‘de hamvraag’. Het betekent letterlijk ‘de beslissende vraag’. Die hamvraag moeten producenten van vegetarische voeding zich toch stilaan stellen bij het bedenken van een aantrekkelijke naam voor hun vlees-lookalikes, niet?
Meer artikelen bekijken