Startpagina Edito

Edito: Jo(b)skin zoekt werknemers

Vorige week trok de firma Joskin aan de alarmbel omdat het moeilijk personeel vindt. Het is moedig om aan de alarmbel te trekken. De noodklok luiden, lijkt ons één van de laatste stappen die je als onderneming kan nemen. Wie heeft de oplossing? De fabrikant alvast niet meer. Wie dan wel: onderwijs, politiek of moeten we toch kijken naar het buitenland?

Leestijd : 2 min

De firma Joskin heeft een lange lijst met vacatures, momenteel een honderdtal én het gaat over diverse profielen. Diegene die erboven uit- springt, is de vacature voor lasser. Dat blijkt een echt knelpunt te zijn, want onvoldoende lassers zorgt voor opstopping en vertraging in de verdere productieketting.

Het vinden van voldoende lassers is al langer een probleem voor Joskin. In het verleden werd al de piste bewandeld om tijdelijk buitenlandse werkkrachten hier tewerk te stellen. Ook op automatisatie (via onder andere lasrobots) zette Joskin al in, ze hebben er een twintigtal. Dat blijkt echter niet de zaligmakende oplossing te zijn. Een lasrobot is goed voor geautomatiseerd seriewerk met een zekere (hoge) oplage, maar een robot kan niet alles. Dat is dus goed dat de robot niet alles kan en dat de mens nodig blijft in de toekomst. Spijtig is dan wel dat niet de juiste mensen worden gevonden.

Veralgemenen is gevaarlijk, maar we mogen stellen dat Joskin niet de enige Belgische onderneming is met dit probleem. De initiatieven die Joskin reeds in het verleden nam om het tekort aan arbeidskrachten op te vangen, zijn bewonderenswaardig. Ze reikten zelfs de hand naar lokale onderwijsinstellingen en stelden op hun moedersite in het Luikse Soumagne lokalen en apparatuur ter beschikking van scholen, zodat zij leerlingen makkelijk konden leren lassen en andere facetten van metaalbewerking konden bijbrengen. Helaas blijkt het geen succes. We hebben nu wel het probleem gedetecteerd en al over oplossingen nagedacht, maar we moeten ons voor een degelijke oplossing toch tot politiek en onderwijs richten. We horen daar enerzijds wel spreken over jobs, jobs, jobs, anderzijds horen we ook besparingen, besparingen, besparingen. Zo zal het niet lukken. Er zal een oplossing (via opleidingen) moeten komen om aan de vraag uit de arbeidsmarkt te voldoen. Dit is een investering die zichzelf terugbetaalt.

Vooralsnog ziet Joskin voor zijn probleem een oplossing door productie in het buitenland te activeren. Is dit wat onze politiek wil: de buitenlandse economie stimuleren en de binnenlandse werkloosheid voeden? Laat ons alsjeblief zo niet omgaan met één van de parels uit de Belgische landbouwmechanisatie. Zelfs niet met eender welke Belgische ondernemer.

Tim Decoster

Lees ook in Edito

Edito: Vegetarische woordarmoede is tekenend

Edito Een collega-journalist gebruikte voor zijn edito steevast de mooie omschrijving ‘de hamvraag’. Het betekent letterlijk ‘de beslissende vraag’. Die hamvraag moeten producenten van vegetarische voeding zich toch stilaan stellen bij het bedenken van een aantrekkelijke naam voor hun vlees-lookalikes, niet?
Meer artikelen bekijken