Startpagina Uw stem

Opinie: Agrotopia of utopia: een festival van de toekomst of van het verleden?

In de laatste West-Vlaamse provincieraad werd unaniem een motie goedgekeurd naar de Vlaamse regering omtrent de stikstofproblematiek in de landbouw. De initiatiefnemer Wim Aernoudt (N-VA) schreef er naar aanleiding van Agrotopia in Roeselare het volgende opiniestuk over.

Leestijd : 3 min

Vlaanderen moet er via regelgeving (PAS: programmatorische aanpak stikstof) voor zorgen dat de stikstofneerslag in de natuur daalt de volgende jaren. Deze verplichting komt uit Europa en werd door een gerechtelijke uitspraak op scherp gezet. Deze worsteling met de impact van de intensieve veeteelt op het milieu is echter niet nieuw.

Sector wordt economisch gewurgd

Overbemesting met dierlijke mest op de akkers deed stikstofverbindingen uitspoelen in grond- en oppervlaktewater. Via de opeenvolgende mest-actieplannen van MAP1 uit 1996 tot MAP6 vanaf 2019, werd deze schade stap per stap beperkt.

Op deze manier werd de landbouw steeds meer regels opgelegd en meer en meer op kosten gejaagd. Dit is mee de oorzaak van een tanende economische slagkracht van de sector. Het komt erop neer dat de landbouw tergend langzaam economisch werd gewurgd.

Ik hou in deze in eerste instantie een pleidooi voor rechtszekerheid als een aanklacht tegen deze manier van werken. De aanzet in de PAS-aanpak van de vorige Vlaamse regering, met de regeling rond de 5%-norm, doet ons heel erg denken aan de denkwijze die gevolgd werd in het MAP. Deze zwakke aanpak die ervoor zorgde dat er geen reductie van uitstoot kwam, is er de directe oorzaak van dat de Vlaamse regering nu nieuwe maatregelen moet nemen.

Door opeenvolgende mestactieplannen werd onder andere dure mestverwerking op de kaart gezet. De prijzen voor landbouwgrond swingden de pan uit. De emissie van stikstof wordt nu geremd door emissiearme stallen met dure luchtwassers. Al deze extra kosten zijn alleen nodig waar de concentratie aan dieren te groot is, zoals in Vlaanderen, en in West-Vlaanderen in het bijzonder. Hoe je nog kan concurreren met andere regio’s, weet blijkbaar niemand.

Landbouwer is geen winnaar

Dit model van intensieve veeteelt met tanend economisch rendement blijft overeind, omdat er in dit model ook winnaars zijn. Banken, studiebureaus, stallenbouwers, machineverkopers, veevoederproducenten, slachthuizen, vleesverwerking..., zagen hun omzet alleen maar stijgen. Die bedrijven en hun werknemers hebben baat bij steeds meer productie door de landbouwer. Er is zelfs één onderneming in Vlaanderen die dit allemaal doet.

Het is voor ons steeds duidelijker dat de landbouwer te vaak absoluut geen winnaar is in dit model. Het lijkt erop dat het langzaam doordrukken van steeds meer maatregelen, opgelegd door Europa, de landbouw net liet overleven, met als enige doel de verwerkende keten volop te laten bloeien.

Agrotopia: hoogmis van intensivering

Het West-Vlaamse provinciebestuur investeerde 16 miljoen euro voor een serre van 8.000 m² op de veiling in Roeselare. Met Agrotopia werd de hoogmis van intensivering gevierd. Als men zich hier opnieuw gaat toespitsen op compensatie van problemen ten gevolge van intensivering in de glastuinbouw, wordt hier de basis gelegd voor nog meer uitzichtloze projecten voor nieuwe landbouwers.

Daarom druk ik nog eens op het belang van de motie over de stikstofproblematiek gericht aan de Vlaamse regering, unaniem gestemd in de provincieraad, die zich laat samenvatten in 4 krachtlijnen: rechtszekerheid voor de landbouwers, effectiviteit van genomen maatregelen in alle sectoren, gerichte ondersteuning voor getroffen landbouwbedrijven en een oproep om de zaak niet meer op de lange baan te schuiven.

Wim Aernoudt, Provincieraadslid West-Vlaanderen

Het volledig opiniestuk en de unanieme motie kun je hier vinden.

Lees ook in Uw stem

Meer artikelen bekijken