Edito: Met niets vergelijkbaar
Vleesproductie en -consumptie zitten al geruime tijd in het verdomhoekje. De voorbije decennia daalt – door tig redenen – dan ook ons vleesverbruik. Het ‘consuminderen’ van vlees lijkt vooralsnog een meer gegeerde optie dan overschakelen naar alternatieven.
De oude en nieuwe voedingsdriehoek zeggen het al langer: alhoewel we fervente vleeseters zijn, moeten we ons vleesverbruik matigen. Veel hangt echter af van het soort vlees én van de hoeveelheid die we naar binnen spelen. Rood vlees zit immers onderaan die driehoek. Bewerkt vlees valt er zelfs buiten, en zit in de ‘zo weinig mogelijk’ bol. Beide zijn immers niet de beste vrienden van onze gezondheid.
Toch blijft vlees een belangrijke plaats innemen in onze Vlaamse voedingsgewoonten omwille van de smaak, de ingebakken voedingsgewoontes en de voedzaamheid van vlees. Volgens VLAM geven we daarbij de voorkeur aan ons lekker inlands vlees, omwille van de steun voor de inlandse economie, de nauwgezette controles in België en omdat het milieuvriendelijker is dan ingevoerd vlees.
Toch kunnen we er niet omheen: de veehouderij en de vleesproductie krijgen vanuit diverse hoeken de wind van voren. Is het niet omwille van de negatieve impact op het milieu en het klimaat of de verschraling van het landschap, dan is het in het kader van het mogelijke dierenleed. De retail speelt hier heel erg op in. In de warenhuizen worden de plantaardige alternatieven voor vlees alsmaar prominenter in de rekken gelegd.
Sommige producten worden daarbij sterk gehypet. Zo kwam de Amerikaanse producent van plantaardige vleesvervangers Beyond Meat de voorbije jaren herhaaldelijk in het nieuws, onder meer door zijn geslaagde beursgang in 2019 en door de opstart van Europese productiesites in Nederland in 2020. Hun vegaburgers waren klaar om de vleesetende consument te veroveren. Toch ziet het er momenteel niet naar uit dat het bedrijf daarin zal slagen. Het financiële plaatje is alvast niet erg rooskleurig. Hun doelpubliek, de zogenaamde flexitariër, koopt in het beste geval slechts af en toe eens een plantaardige burger. En wie vlees definitief laat vallen, kiest ook niet elke dag een Beyond-burger. In het winkelrek liggen immers heel wat vega-alternatieven.
Daarnaast loopt er al vele jaren ook nog het spoor van kweekvlees. Bij deze methode worden stamcellen vermenigvuldigd in een bioreactor. Los van de erg hoge productiekosten bestaan ook hier nog grote vraagtekens over de duurzaamheid van deze artificiële productiemethode. En dan hebben we het nog niet over de textuur. De textuur van ons ‘gewone’ stukje vlees blijkt vooralsnog onovertroffen, en gelukkig maar!
Er gaat immers niets boven het originele. We zijn echter niet blind voor de huidige problematieken. Laten we alvast kiezen voor een klein(er) smaakvol lapje van bij ons in plaats van voor een artificieel of plantaardig ‘vleesje’.
