Edito: Jacht op mest
Wat een voorjaar beleven we toch: een stikstofakkoord, hoge kunstmest- en energieprijzen en een droge maand maart. Al was dit laatste een meevaller en kon er zo veel drijfmest (op granen) toegediend worden. De jacht op (goedkope) mest is echt open in 2022.
Vorige week vernamen we van de Bodemkundige Dienst van België (BDB) dat ze nog nooit zoveel telefoons met vragen hebben gekregen over het inzetten van drijfmest op wintergraan in het voorjaar als tijdens dit seizoen. Een landbouwer gaf ons aan dat hij ongeduldig aan het wachten was op drijfmest die maar niet kwam. Hij wees bovendien op de prijsverhoging. Ook een loonwerker klaagde over een tekort. Hij moest vlak na het middaguur al stoppen met drijfmest injecteren, omdat er geen vrachtwagens meer kwamen om de injecteur te bevoorraden.
Voornoemde situaties vallen perfect te rijmen met de achtergrond van hoge kunstmestprijzen én met een droge maand maart. De weersomstandigheden maakten het perfect mogelijk om al vroeg in het jaar de bodem te berijden met zwaardere machines. Dit is niet tijdens elk seizoen het geval, zeker niet als we granen willen bemesten. Een goed toegankelijk veld is hier immers de basis.
Ook stootten we op een andere thematiek: welke injecteur is nu gewenst om drijfmest op wintergraan toe te dienen? Je hebt de schijveninjecteur, de sleepvoetbemester en het sleepslangensysteem (niet de techniek van de navelstrengbemesting in deze context). Boeren en loonwerkers willen de jonge graanplantjes zo weinig mogelijk beschadigen. Tegelijk wil de wetgever een emissie-arme toediening en prefereert hij mest toe te dienen in het voorjaar, dan wel in de zomer op de graanstoppel. Dan moeten er compromissen gemaakt worden en/of moet men zich flexibel en begripvol opstellen, naargelang de praktijk dit toelaat. Als controlediensten gretig boetes uitschrijven, omdat de mest niet goed is toegediend, dan kunnen landbouwers de handdoek wel eens in de ring gooien en minder drijfmest in het voorjaar op hun graan toedienen. Wie wint er in die situatie?
Naast de jacht op mest blijkt er ook een jacht op melk. Een zuivelverwerker die eerder leveranciers aan de deur zette, benadert ze om terug melk bij hen te leveren. Uitbreiding bij bestaande leveranciers zit er wegens de vergunningenstop immers maar beperkt in. Hier kunnen we spottend opmerken: geen melk, geen mest.
Misschien moeten we wel de jacht openen op een realistisch, duurzaam, toekomstgericht en vooral stabiel landbouwbeleid? De boeren zijn er alvast mee bezig. Zij gebruiken de voorjaarskoersen om waardig van zich te laten horen, om een perspectief op een toekomst na te jagen.
