Edito: Begrip voor boerenprotesten of niet?
De boerenprotesten van de voorbije weken zijn duidelijk niet onopgemerkt gebleven. De vraag is welke ‘vorm’ deze protesten kunnen aannemen? Wat is maatschappelijk aanvaardbaar én op welke manier zorg je ervoor dat je boodschap opvalt?
Dat de acties van de Nederlandse boeren opvallen, staat als een paal boven water. De manier waarop het protest uiting krijgt, valt niet bij iedereen in de smaak. Politici zijn unaniem: dit Nederlands protest is ongehoord. Bij de burger doen we andere vaststellingen. Een Nederlands radiostation hield een peiling om te weten of de boeren te ver gingen met hun protest of niet. Slechts 8% vond dat ze te ver gingen. Deze peiling is helemaal niet wetenschappelijk of statistisch onderbouwd. Ze geeft wel enigszins de ‘temperatuur van het water’ weer.
Een reporter zocht mensen in de file op de autosnelweg achter de manifesterende boeren op. Een dame gaf aan helemaal achter de boeren te staan, tot het moment dat ze zelf 3 uur in de file stond. Toen wijzigde haar visie. Zo ver gaat het draagvlak dus. Eens de burger persoonlijk negatief geconfronteerd wordt met het ‘boerenprotest’ wijzigt de steun of de perceptie.
Net dat item wordt in het stikstofdossier uitgespeeld. Bepaalde politici wijzen vooral op de vergunningenstop die voor de burger dreigt (of is dit maar bangmakerij?). De landbouwsector wijst dan weer op de voedselvoorziening en -betaalbaarheid, net als op werkgelegenheid en economische activiteit.
We moeten echt stilstaan bij welke perceptie de landbouw heeft bij de burger. Al jaren werkt de sector aan zijn imago. De vraag is welke schade dit stikstofdossier hier aanricht. Dan belanden we terug bij onze initiële vraag: hoe moeten de boeren manifesteren? Op een agressievere wijze zoals in Nederland of op een ludieke wijze zoals vooralsnog bij ons is gebeurd? Ook dit laatste kan verkeerd uitdraaien, denk maar aan de slogan met de galg van enkele weken terug.
Feit is wel dat de Nederlandse boeren de media uitgebreid hebben gehaald én dat dit het Europees parlement heeft bereikt. De boodschap is dus aangekomen. Daarmee willen we niet zeggen dat we geweld verheerlijken. Onze boeren lopen ongewapend rond, maar met een portie frustratie en onzekerheid over hun toekomst. Dan kunnen we het protest best kaderen. Zeg nu zelf: onze voedselproducent die vecht voor zijn bestaansrecht, daar kunnen we best wel wat begrip voor opbrengen... niet?
Wij hangen alvast onze rode boerensjaal op. Het is een vreedzaam symbool waarmee iedereen zijn solidariteit met de landbouwsector kan tonen.
#NoFarmersNoFoodNoFuture
