Na 2 jaar uitstel als gevolg van de coronapandemie, lokte de Beurs van Libramont zo’n 900 bezoekers meer dan in 2019. Het bezoekersrecord van deze beurs dateert echter alweer van 2012, met meer dan 219.000 bezoekers. Op die 10 jaar tijd daalde de landbouwpopulatie weliswaar fors. Deze beurs blijft evenwel erg populair bij een brede plattelandsbevolking – waaronder traditioneel ook veel Vlamingen – met nog een band met de sector. Ook heel wat hobbyboeren vinden Libramont the place to be. Directeur van de beurs Natacha Perat zei na afloop extreem tevreden te zijn over deze editie. “Dat zowel het grote publiek als de landbouwers zelf na 2 jaar uitstel opnieuw present tekenden, toont aan dat het persoonlijk contact zeer belangrijk is.”
Ook het standvastige gunstige weer – droog en warm maar (op dat moment) niet extreem heet – speelde weliswaar een rol bij de mooie bezoekerscijfers. Het was ideaal weer voor een (familie)uitstap. De latere timing van de beurs maakte bovendien dat de graanoogst voor vele landbouwers al achter de rug was. Toch was er op sociale media ook wat gemor te horen over de gestegen toegangsprijzen tegenover de vorige edities.
Het aantal standhouders was iets lager dan bij vorige edities. De eerste echo’s van enkele exposanten waren wel positief. Er was niet alleen een gezellige drukte, maar er was vooral op vrijdag en maandag ook veel interesse van professionele bezoekers.
Duurzame landbouw
‘Hier begint de duurzame landbouw’ was het motto van deze editie van de landbouwbeurs. Het is een thema dat de organisatie de komende jaren ook nog verder wil doortrekken met allerhande initiatieven, ook op het beursterrein zelf bijvoorbeeld met een verder vergroening van de site. Diverse studiemomenten en parcours doorheen de beurs legden dan ook de nadruk op een lokale, circulaire en autonome landbouw, die minder afhankelijk is van fossiele brandstoffen of grote geostrategische problemen.
De eerste beursdag startte traditioneel met de officiële opening. Federaal minister van Landbouw David Clarinval, Waals vice-ministerpresident en tevens minister van Landbouw Willy Borsus en de Waalse ministers van Klimaat en Energie Philippe Henry en van Leefmilieu Minister Celine Tellier tekenden present. Daarnaast weliswaar veel prominenten, maar een opvallende Vlaamse afwezigheid. De inaugurale zitting stond ook in teken van een duurzame landbouw, meer bepaald werd de vraag gesteld of de Waalse landbouw in dat kader op een goed spoor zit. Jean Devillers, Waals dierenarts en veefokker, debatteerde door coronabesmetting vanop afstand met professor Olivier De Schutter, voormalig speciaal rapporteur van de Naties over het recht op voedsel.
Volgens De Schutter zullen de klimaatverandering en de tanende biodiversiteit de Waalse landbouw dwingen zichzelf opnieuw uit te vinden, maar het grotendeels familiale en bodemgerelateerde karakter plaatst haar in een vrij gunstige positie. “Er is echter nog veel werk aan de winkel om te voldoen aan de Farm to Fork-vereisten die de EU vooropstelt.” Hij loofde enkele lokale initiatieven, maar gaf toch ook prikken naar de huidige manier van landbouw bedrijven. Zo heeft hij vragen bij de grote export van aardappelen maar ook over de import van baktarwe. Devillers meent dat de sector al veel inspanningen doet en moet produceren waarin ze sterk zijn, bijvoorbeeld aardappelen. In Wallonïe is monocultuur niet aan de orde. Momenteel zijn er trouwens onvoldoende geschikte rassen voor de productie van baktarwe in Wallonië. Hij vindt ook dat de landbouw niet de schuld mag krijgen van slechte voedingsgewoontes. Hij wijst naar de verwerkende sector. Beide sprekers zijn ook van oordeel dat de sector, en dan vooral de jonge landbouwers, voldoende ondersteuning moet krijgen. Duurzaamheid omvat immers ook sociale aspecten!
Trotse ministers
Deze belangrijke landbouwbeurs in Wallonïe vormt weliswaar ook een goede gelegenheid voor de betrokken ministers om hun trots over de sector te uiten. Op de stand van het Waalse ministerie van Landbouw zorgde minister van Landbouw Willy Borsus voor de honneurs. “Wallonië telt 12.728 – voornamelijk familiale – landbouwbedrijven en omvat een areaal van 740.622 ha, wat zo’n 58,2 ha per bedrijf betekent. De landbouw tekent letterlijk het Waalse landschap. Onze landbouwers zijn ook vitaal voor onze voedselzekerheid!”, benadrukt Borsus. Net als in Vlaanderen moet ook de Waalse regering bijkomend werk maken van het GLB-dossier na opmerkingen vanuit de Europese Commissie. Toch wil Borsus zo weinig mogelijk raken aan het Waalse strategisch plan. “Ik wil een gegarandeerd inkomen voor onze landbouwers behouden, net als onze gedifferentieerde landbouw ondersteunen. Voedselzekerheid garanderen, staat daarbij centraal. Wij maken daarbij werk van een transitie naar duurzame landbouw, en voorzien ook financiële ondersteuning zeker van onze jonge boeren.”
Ook Waals minister van Milieu, Natuur en Bosbeheer Céline Tellier maakte van Libramont gebruik om de gunstige veranderingen in de landbouwsector te loven: “De transitie naar een duurzamere landbouw is volop aan de gang. We kunnen niet blijven doen zoals we altijd hebben gedaan. We bevinden ons structureel op een kantelpunt.” In tegenstelling tot Nederland en Vlaanderen is de stikstofproblematiek in Wallonië minder heftig. “Het Waalse landbouwmodel is minder intensief en meer gericht op familiale landbouw. Wij staan aan de zijde van de landbouwers om hen te begeleiden bij deze ecologische overgang. Sommigen gaan biologisch, anderen niet. Maar iedereen moet begeleid worden."
Opnieuw in 2023
Volgend jaar wordt de Beurs van Libramont georganiseerd van 28 tot en met 31 juli. De organisatoren beslissen pas op een later moment of er dan ook een ‘Journée de l’herbe’ zal plaatsvinden. Op de volgende Demo Forest is het wachten tot 30-31 juli 2024.
Frank Hillewaere en Luc Carette reden ruim 300 km vanuit Diksmuide naar de beurs in Libramont, maar die lange autorit hadden ze er met veel plezier voor over.
“Wij zijn opgegroeid in het landbouwmilieu en hoewel we niet zelf een landbouwbedrijf hebben, vinden we het bijzonder interessant om alle nieuwe technieken te zien en te leren kennen. En de sfeer is hier ook altijd goed”, vertellen de vrienden.
Frank is voorts ook bijzonder geïnteresseerd in alles wat met klauwverzorging te maken heeft.
Miguel Vanden Bulcke en Laurent De Sloover uit het Oost-Vlaamse Kruisem waren net als vele anderen bijzonder blij dat ze opnieuw naar de beurs van Libramont konden gaan om van de sfeer te genieten.
Laurent houdt schapen en paarden als hobbyboer.
Miguel werkt in de bouwsector maar vertelde op de stand van Landbouwleven met gepaste trots over het ouderlijke landbouwbedrijf, dat door zijn broer Kenneth overgenomen is. “Daar is een koe van 11 jaar die al 100.000 liter melk gegeven heeft. Jammer genoeg heeft vader dat niet meer kunnen meemaken. Hij behandelde zijn koeien alsof het zijn kinderen waren.”
Nabij de veetentoonstelling treffen we Jurgen en Ellen Callens-VandeVyver met hun kinderen Ella (7) en Noah (4). Het gezin woont in Deerlijk. Als zoon van een loonwerker is Jurgen nog steeds erg geïnteresseerd in mechanisatie. 
“Ik kom al van kleinsaf met mijn vader naar deze Beurs van Libramont. Meestal ga ik ook naar andere landbouwbeurzen, maar deze openluchtbeurs blijft iets speciaals.” Ellen is thuis in de paardenwereld, ze kwam al vaak mee. Vier jaar geleden was ze zelfs hoogzwanger van Noah. Het koppel is dan ook blij dat Libramont opnieuw kon doorgaan. “We maakten er zelfs een tweedaagse van, zo is het een echte familieuitstap geworden.”
Vleesveehouders Frederic Caenen en Kathleen Baeteman kwamen voor het eerst naar de Beurs van Libramont met hun zonen Charles-Henri (16) en Germain (5). Ze wonen in Vleteren, net geen 300 km rijden. Het gezin geniet van hun niet alledaagse uitstap.
Frederic: “Het is niet evident om naar deze beurs te komen. Het is een flinke rit en het vee heeft verzorging nodig. Maar we konden hulp inschakelden zodat we gisterenavond al naar hier konden afzakken. Zo kunnen we een volledige beursdag spenderen.” “Vooral voor onze jongste, is het hier super”, zegt ook Kathleen. “Het totaalplaatje klopt volledig. Germain is gek van machines én van beestjes. Hij leeft zich helemaal uit in het kinderdorp.”
