De nationale witblauwprijskamp op Agribex
Geen nood voor wie niet naar de nationale prijskamp kon komen. In Brussel op de Heizel konden we genieten van een replaykampioenschap met identiek dezelfde kampioenen van de nationale van Libramont.
Ook in de reeksen konden enkele fokkers hun 1A-prijs van Libramont nog eens bevestigen. Ondertussen is de boodschap van de toiletering bij alle fokkers goed aangekomen en werden geen overtredingen vastgesteld.
De stieren
Bij de jongste reeks stieren gingen de twee eerste plaatsen naar fokker Vanderbecq G. uit Thieu gevolgd door Ultimozoon Max Black van de kleine Venne van Mechelmans – Baerts LV uit Herk-de Stad.
In de tweede reeks stieren zat er misschien wat meer in voor de Agriflanderskampioen, Imperialzoon Willy van de Bremberg van Willems B. uit St- Joris -Winge maar waarschijnlijk viel de jury over zijn linkerbinnendraaiend achterbeen dat hem onverbiddelijk naar de tweede plaats verwees. De eerste plaats ging naar Ourson de la Haie Madame van fokker Lambert R. uit Leignon.
Bij de volgende reeks middeljonge stieren werd de jury geconfronteerd met twee verschillende types. Derde werd de langerekte, grote Kaukasus van Stavele met zijn meer peervormige achterhand van fokker Decroos P. uit Stavele die er met kop en schouder bovenuit stak. De compactere met rondere gelijnde achterhand sprak de jury meer aan. Hier werd dan ook gekozen voor de palmaresrijke Hazardzoon Fracas de la Bocheroule van de familie Wylock J. uit Jeneffe.
De voorlaatste reeks stieren is terug een 1A-prijs van Libramont Peureux du Coin van eig. Duchemin Chr. uit Buzet die na hevige strijd en tussenkomst van de arbiter het koplintje mocht ontvangen.
Het was dan ook terug in de oudste reeks stieren dat de kampioen van Agribex te vinden was. De gitzwarte Imperialzoon, Demon de Way (1319kg / 1m48)van de familie Romedenne-Cassart uit Thynes demonstreerde met zijn vleeskwaliteiten. Zijn concurrent Fabroca-stier Pivert des Alleines met zijn indrukwekkende brede voorhand, heel wat lengte maar minder bevleesdheid in de achterhand moest zich tevreden stellen met de tweede plaats.
De vaarzen
Bij de jongste reeks vaarzen bevestigde eig. Laruelle met zijn zeer correcte en grote vaars Rapsodie de l'Aubepine.
In de tweede reeks was het al terug raak en moest de arbiter tussenkomen om tenslotte Gauloise du Cortil Gayot, met haar sterk bevleesde rug, van eig. Melotte Ph. uit Lathuy als eerste te nomineren.
Daarop volgde een wat zwakkere reeks waarbij Gaillard G. uit Tohogne de spits afbeet met Vodka de Tohogne.
Na een eerst schuchtere poging in de jongste reeks vaarzen slaagde de familie Schotsmans en mede-eigenaar Adriaansen L. uit Kersbeek-Miskom met een zelfde oudercombinatie Lili van Terbeck de koppositie te behouden.
In hetzelfde spoor volgde Gillis P; uit Watervliet die met zijn grote, mooi getypeerde vaars, Kijk eens hier van de Kerkenhostede, haar naam alle eer aandeed.
Het scheelde geen haar of de laatste reeks vaarzen ging terug naar een Vlaamse fokker. Het lot besliste er anders over. Roger Monbaliu uit Jabbeke op kop met Klara van de Stokerij gevolgd door Lamontagne Leon uit Ben-Ahin met zijn Attributdochter, Alto de St. Fontaine feliciteerden elkaar tot plots in extremis de jury beslist de koppositie te wisselen.
De gekalfde vaarzen
Bij de eerste reeks gekalfde vaarzen zagen we terug Karaat van Terbeck van de familie Roggen-Schotsmans in de arena staan. Ook deze reeks verliep ook niet zonder slag of stoot. Fiacredochter, Karaat werd geconfronteerd met de kleinere 1A-prijs van Libramont, Sherifdochter, Riante du Coin. Voor de zoveelste maal werd de arbiter geconsulteerd. Meer dan 8cm hoogteverschil en meer dan 140kg. Was dit onkunde of schrik om een beslissing te nemen omdat de voorzitter van het herdbook over de schouders van de jury meekijkt? Het antwoord laat ik aan jullie eigen beoordeling over... Zonder chauvinistisch te zijn blijkt toch ook hier gestalte, conformatie zoals breedte en lengte een van de meeste doorslaggevende argumenten om een dier juist te beoordelen.
De volgende reeks is de oudste van de reeks die de meeste aandacht krijgt van de jury.
Benhurdochter, Gelatine de la Chevalerie van de familie Piret uit Drehance is een zeer fijn beest met veel type in de achterhand maar die bij stilstand wat aaneensluitend beenwerk vertoond.
Terug in de oudste reeks gekalfde vaarzen vinden we terug de toekomstige kampioene. Ook hier kunnen we er niet naast kijken. Wat een vertoning voor Grommitdochter Beautee van de Hondelee van familie Van Belleghem uit Spy. Met haar meer dan 980kg onder een hoogtemaat 1m35 verslaat ze alle records. Ook haar concurenten lieten bijzondere gewichten optekenen.
De koeien
Bij de koeienreeksen hadden onze Vlaamse fokkers weinig in de pap te brokken. Dat bij het kampioenschap de violen van de jury niet gelijk gestemd waren bleek duidelijk bij het opsteken van de borden. Met drie jury's kwamen drie verschillende nominaties uit de bus. Dat terwijl gezegd wordt dat in de wandelgangen de jury met elkaar praat. Xavier Baudoin werd dan maar aangeduid om uiteindelijk Lionne du Coin (912 kg, 1m38) van de fam. Mailleux F. & Dony JM. Uit Braibant als kampioenkoe Agribex 30ste editie uit te roepen.
De mixtevaarzen & koeien
Bij het tweeledig doelras ondervonden we ook telkens hoe hier ook de jury het met elkaar niet eens was. Na lang redetwisten konden ze het met elkaar vinden tot wat hilariteit van menig mixtefokker. Het deelnemersveld is al jaren zeer beperkt waarbij telkens dezelfde namen opduiken bij het kampioenschap. Ook dit jaar werd terug een ereprijs uitgereikt voor beste melktypische koe.
Bij het kampioenschap van drie reeksen gekalfde vaarzen en twee reeksen koeien met kalf viel de keuze op de excellente Ichordochter, Iris van Daisel met haar zes maand oude Volcandochter van fokker Goddeeris L. uit Beerst. Ze werd in haar reeks gevolgd door Grommitdochter Emma des Amandiers van eig. Deconinck G. en fokkerij des Amandiers uit Wolvertem die veel bijval kreeg met haar Casper van het Perenhoftweeling.
Het wordt een gewoonte dat het zwaar prijskampprogramma telkens wat uitloopt niettegenstaande er rond de middag geen pauze meer is voorzien. De vele tussenkomsten van arbiters (vier keer) en de trage jurering van het mixtetype waren de grootste spelbreker in het prijskampgebeuren. Doch bleef het talrijke publiek tot het einde om na het kampioenschap de kampioenen van dichtbij nog eens te bewonderen.
