Startpagina Libramont

Peas & Love wil het denken over landbouw veranderen

Het Belgische Peas & Love baat zeven stadsboerderijen uit in Brussel en Parijs. Eén boerderij bevindt zich bij de exclusieve David Lloyd-sportclub in Ukkel. De zes andere stadsboerderijen bevinden zich op daken. Oprichter Jean-Patrick Scheepers gelooft niet dat stadslandbouw de groeiende metropolen van de wereld voeden. “Mijn concept is een manier om mensen dichter bij gewone boeren te brengen.”

Leestijd : 6 min

Een boer kunnen we Scheepers niet noemen. De in Brussel geboren en getogen Nederlander studeerde als handelsingenieur af aan de UCL om zich als ras- en serie-ondernemer op te werpen, met een focus op voeding. Zo richtte hij nog als student zijn eerste onderneming op, een bureau dat evenementen organiseert. Al snel werden de pijlen gericht op zijn grote passie: kwalitatieve voeding en de verbinding tussen stad en platteland.

In 2003 richtte hij samen met een columnist van RTBF, Carlo de Pascale, een bedrijf op dat kooklessen verzorgt, met de veelzeggende naam ‘Mmmmh!’. In 2003 volgde ‘Foodstock’, een uiteindelijk onsuccesvolle gastronomisch verantwoorde voedingswinkel gevestigd in de Halles Gourmandes in Waterloo, op 350m2. In 2013 volgt de Urban Farm Company: een kleine onderneming die overheidsdiensten en bedrijven adviseert over stadsboerderijen en duurzame voedingssystemen in een wijk of stad.

Jean-Patrick Scheepers is een serie-ondernemer, die al van jongs af aan met voeding bezig is.
Jean-Patrick Scheepers is een serie-ondernemer, die al van jongs af aan met voeding bezig is.

Een wereld van stadsmussen

In de zomer van 2015 kwam daar een tweede onderneming bij, Peas & Love. De missie is om steden groener, duurzamer en menselijker te maken. Scheepers vindt dat steden grijs, vies en onpersoonlijk geworden zijn. Dit is nogal een probleem, want een steeds groter deel van de mensheid woont in een betonnen jungle. Volgens de VN zal spoedig 70% van de mensheid zijn intrek nemen in een stedelijke omgeving, en dan steeds vaker in miljoenensteden als Shanghai, Mumbai, Sao Paulo, Lagos of Parijs.

Het snelle, drukke leven in de stad, heeft zeker voordelen, weet ook Scheepers. De dienstverlening is er dichtbij en efficiënt, er zijn jobs en een rijk cultureel leven. De Bouwmeester raakt er niet over uitgepraat, tot ergernis van veel plattelanders. De prijs die je als stedeling betaalt, is een ongezonde lucht, gebrek aan open ruimte, natuur, dieren en kennis van de herkomst van voeding. Het is de plaats van fastfoodketens, trendy koffiebars, exotische restaurants en supermarkten met een uitgebreid aanbod aan junk.

Voedsel

blijft van boeren komen

Stadslandbouw wordt vaak gepresenteerd als een manier om de megasteden die wereldwijd bestaan en ontstaan te voeden. Scheepers lacht die gedachte weg. Projecten zijn wat hem betreft vaak gerommel in de marge. “Ik heb projecten gezien, ik heb erover gelezen. Natuurlijk kun je groenten in torens telen in het hart van Tokyo, of op de uitgestrekte daken van New York en natuurlijk kun je gebieden voor serres aanpalend aan de stad ontwikkelen… maar om Parijs te voeden heb je drie keer de oppervlakte van Parijs nodig.”

Het platteland heeft de ruimte die de stad niet heeft. “De bulk van ons voedsel zal van boeren moeten komen. Als die ruimte tekort hebben, moeten we ze helpen om de productiviteit per hectare te verbeteren. Stadslandbouw kan complementair zijn en een beetje helpen, maar echt niet meer dan een beetje. We gaan boeren niet overbodig maken: die worden in de steeds meer stedelijke wereld alleen maar belangrijker. We kunnen maar beter goed voor ze zorgen.”

Stadslandbouw

als opvoedproject

Voor Scheepers heeft stadslandbouw niettemin een belangrijke rol te spelen. Hij ziet een groot, fundamenteel probleem in onze voedingskolom. “Vaak worden boeren niet goed betaald. Ze krijgen te weinig om een goed leven te leiden, te weinig om te kunnen investeren in productie met meer toegevoegde waarde. Dat laatste bedoel ik zowel commercieel als in het verlenen van maatschappelijke diensten.”

Stadslandbouw kan mensen het besef bijbrengen dat landbouw nog niet zo eenvoudig is. “We brengen de mens en natuur weer samen. Niet met een excursie of plaatjes in de supermarkt, of een aangeharkte tuin, maar via een boerderij waar men deel van uitmaakt. Niet als boer maar laten we zeggen als assistent-boer. Als ze beter begrijpen wat landbouw inhoudt, dan gaat men in de supermarkt wat meer betalen. Ik ben ervan overtuigd dat de korte keten landbouwers helpt, en wij helpen consumenten de stap naar de korte keten te zetten.

De voedseleenheden zijn 3 vierkante meter. Door de seizoenen heen groeien er tientallen planten.
De voedseleenheden zijn 3 vierkante meter. Door de seizoenen heen groeien er tientallen planten.

3 vierkante meter groenten en fruit

Concreet kunnen mensen op individuele basis een eenheid van 3 vierkante meter huren waarop gespreid over de gewassen 60 soorten groenten en fruit en aromaten groeien. Populair zijn aardbeien, tomaten en broccoli en komkommer. De eenheden zijn in feite een combinatie van een plantenbak met een ‘plantenmuur’. De planten zijn het ijzeren geraamtes met een zwart doek. De eenheden zijn een onderdeel van een stadsboerderij, die in Ukkel bijvoorbeeld op 1.000 m2 300 stuks omvat.

De planten worden geteeld door werknemers van Peas & Love en geoogst door de huurders. Omdat de boerderij als één geheel wordt gerund, en een beetje representatief moet ogen, wil Scheepers niet dat mensen alles zelf doen. “We richten ons op mensen met weinig tijd, ruimte en, om eerlijk te zijn, kennis van teelt. Wel organiseren we workshops over hoe de teelt werkt en mensen thuis aan de slag kunnen.”

Kopen, waar veel vraag naar is, kan ook niet. Het concept is gericht op consumenten, al is één van de stadsboerderijen nu wel een ‘corporate farm’, waarvan alle eenheden worden gehuurd door de vastgoedtak van de Franse bank BNP Paribas.

Een elitaire doelgroep?

Franse vastgoedinvesteerders, een exclusieve sportclub vlakbij de ambassadehoek van het toch al grotendeels chique Ukkel… richt Peas & Love zich op de elite? “We richten ons op middeninkomens tot rijkere mensen”, geeft Scheepers toe. “Het concept zou overal nuttig zijn, maar het kost geld en dan kom je eerder in Ukkel dan in Molenbeek uit. Eigenlijk is dat jammer, want juist in die minder rijke wijken is vaak ook het consumptiepatroon teleurstellend. Men koopt veel voor weinig en leeft op een eenzijdig dieet. De kans dat men weet dat melk van een koe komt, is er nog kleiner… Ik heb een klant die eens alles oogstte en opat, en de volgende week verbaasd was dat het niet opnieuw volgroeid was.”

Wie een eenheid wil huren, betaalt 38 euro per maand. De prijs komt neer op 10 euro per kg voedsel. Vergelijkbaar met de supermarkt, aldus Scheepers. Dat wil zeggen: als je het vergelijkt met lokaal geproduceerd, biologisch voedsel bij pakweg Delhaize. “De Aldi zal altijd goedkoper zijn dan ons.” Landbouwkundig leert Peas & Love ook. Met substraat, de irrigatie en experimenteren met planten, is in drie jaar tijd de productiviteit verdubbeld. “We zitten nu al aan gemiddeld 40 kilo oogst per jaar.”

De voedseleenheden staan keurig opgesteld. De werknemers van Peas & Love doen al het werk, behalve de oogst.
De voedseleenheden staan keurig opgesteld. De werknemers van Peas & Love doen al het werk, behalve de oogst.

Ambities: eerst Parijs, dan de rest

De ambities van Scheepers reiken ver. Zijn onderneming telt momenteel zeven stadsboerderijen en 15 voltijdse medewerkers. Over drie jaar moeten het er 30 zijn. Daarbij slaat Scheepers vooralsnog de steden in Vlaanderen en zijn vaderland over. “We richten ons op Brussel, Parijs, Lyon en Lille. Ook omdat we, zelfs ik als Nederlander, een Franstalige achtergrond hebben en hier nog voldoende terrein valt te winnen. In Parijs hebben we voor een stadsboerderij in het hart van de stad een wachtlijst van 1.000 huurders.”

Men krijgt wel aanbiedingen van over de hele wereld, en kregen onlangs 1,5 miljoen los van investeerders om ook inderdaad te groeien. De stadsboerderijen zijn immers net op break-even beland. “Als we iets zouden willen neerzetten in Dubai, dan kan dat. Maar het past niet direct bij mijn filosofie. Ik wil echte problemen helpen oplossen, niet zomaar wat doen voor een sjeik. Wat groei betreft is onze beperkende factor het vinden van voldoende ruimte. Als we verder van huis gaan, ligt Londen voor de hand.”

Waarom geen Antwerpen of Luik? “Het concept kan alleen rendabel draaien als je 6 tot 10 stadsboerderijen kunt plaatsen. Dan vallen kleinere steden helaas af. Om eerlijk te zijn zien we nog heel veel ruimte in Parijs, dat dankzij de hogesnelheidstrein vanuit Brussel niet veel verder is dan Antwerpen. Maar ik sluit kleinere steden op termijn niet uit.”

Jan Cees Bron

Lees ook in Libramont

Opnieuw plaats voor het trekpaard in het bos

Libramont Om verschillende redenen is het aantal boomslepers de laatste jaren sterk verminderd. In de bosbouwsector heeft het gebruik van paarden nochtans vele voordelen (minder bodemverdichting, behoud van de vegetatie, grotere wendbaarheid, enzomeer), zelfs in combinatie met bosbouwmachines. In dit opzicht trekt het werkpaard een groeiend aantal liefhebbers aan, waarvan sommigen actief zijn in onze bossen en wouden.
Meer artikelen bekijken