Katrien Van Daele: ‘Een meisje dat drijfmest uitrijdt? Ik trek mij dat niet aan’
Het is in Kinrooi, dicht tegen de Nederlandse grens, niet anders dan overal op de wereld. De coronacrisis hakt er diep op in. Maar zet ook een aantal vanzelfsprekendheden die sommigen waren vergeten, weer op scherp. “In deze coronacrisis is weer bewezen hoe belangrijk de voedselvoorziening is. Misschien zijn mensen op deze manier weer bewuster geworden wat de waarde is van goed én veilig voedsel.”
Levering vlogmelk
Katrien Van Dael is de dochter van Rik Van Dael en Goedele Schelfhout, en de zus van Walter. Thuis is er een melkveebedrijf met 125 melkkoeien. “Onze koeien gaan in de zomer nog op de weide. Onze stal is niet meer van de jongste en we willen graag een optimale bewegingsruimte voor onze dieren realiseren. Door plaatsgebrek in de stal wordt in de winter gewerkt met 2 productiegroepen, waarvan 1 op stro. Gezien we melk bij zuivelverwerker Arla leveren, kunnen we geen beroep doen op een premie voor weidemelk.”
Er wordt wel vlogmelk geleverd, wat een hele aanpassing van het rantsoen betekende. “We proberen dit nog meer te optimaliseren en zoeken verder naar alternatieven voor gangbare soja. Vandaag voeren we bierborstel en restproducten van bio-ethanol, maar deze producten zijn heel duur”, zegt Katrien. “Op termijn willen we graag zoveel mogelijk eiwitbronnen zelf telen, zodat we de kostprijs kunnen doen dalen. Door eventueel grasklaver of dergelijke. Buiten maïs en gras hebben we nog voederbieten. Deze snijden we en kuilen die samen met de maïs in.”
Na haar lagere school volgde Katrien de richtig Dier en Landbouw op het Biotechnicum in Bocholt. Vandaag studeert ze agro en biotechnologie aan de hogeschool Thomas More in Geel. “Je bent in de landbouw ook nooit te slim, met de steeds wijzigende regelgeving. Met een hoger diploma heb je meer kansen en heb je nog wat extra achter de hand”, zegt Katrien, die voluit gelooft in de toekomst van de landbouw. “Ondanks de daling van het aantal bedrijven en de opvolging vaak ook problematisch wordt, zullen we hopelijk betere prijzen voor onze producten krijgen. We zullen ook de consument nog meer moeten overtuigen om nog méér lokaal te gaan inkopen.”
Ouderlijk bedrijf
De studies zijn niet eenvoudig, maar Katrien gaat er 100% voor. “Stages maken de opleiding nog een stuk interessanter. Ik heb het meest interesse in de melkveehouderij en dat gaat mij dan ook het best af. Wie op een landbouwbedrijf opgroeit, heeft eerder een vaste kijk op gewoontes en handelingen. Je leert op school en tijdens stages dat vele dingen anders kunnen. Het is dan ook heel interessant om vast te stellen dat bepaalde dingen anders worden gedaan. Dat verruimt je blikveld en biedt een andere kijk. Je probeert die zoveel mogelijk mee te nemen en in te passen in de bedrijfsvoering thuis.”
Het ouderlijk melkbedrijf overnemen is nu niet aan de orde. “Mijn ouders zijn nog veel te jong en het bedrijf is onvoldoende groot om een inkomen te genereren voor 2 gezinnen. Ik wil wel heel graag in de landbouwsector werken. Het is afwachten wat de toekomst brengt, maar later zou ik heel graag het ouderlijk bedrijf overnemen”, aldus Katrien. “Vier jaar geleden hebben we een nieuwe melkstal gezet (2x18 SwingOver GEA) in een nieuwe loods. Daar is de mogelijkheid om meer koeien te melken. We zien wel. Bij een eventuele overname zal ik dus niet onmiddellijk zwaar moeten investeren. Hoewel, tegen die tijd zal de melkveestal wel aan vernieuwing toe zijn.”
De meningen over jongeren en landbouw zijn verdeeld. Sexy of niet? “Er zijn vandaag niet veel meisjes die in de landbouw willen doorgaan. En al zeker niet willen gaan boeren. Vaak zie ik ook mensen lachen als ik drijfmest aan het uitrijden ben. Het is blijkbaar een ongewoon zicht om een meisje op een tractor te zien, hoewel. Doordat ik zo gedreven was tussen de koeien, werd ik vroeger (en nu soms nog) wel eens uitgelachen. Maar ik trok en trek me daar niets van aan en liet en laat me dan ook niet doen.”
Katrien hoopt vooral dat er meer zekerheid over de toekomst komt. “Dat we een eerlijke prijs voor onze producten gaan krijgen en blijven krijgen, ja. Ik hoop dat de consument zich ook bewuster wordt over de kwaliteitsvolle producten die door Vlaamse landbouwers worden geleverd en dat die consument meer lokaal geteeld voedsel gaat consumeren. MAP6, milieu… het houdt ons allemaal wel bezig.”
Sociale media
“We zullen op termijn weer extensiever moeten gaan boeren. Ik hoop dat men ons in de toekomst niet te veel beperkt, want het kan toch niet dat de hoge productiecijfers zouden moeten worden teruggeschroefd. Jonge landbouwers krijgen dan ook de uitdaging om via fokkerij en management nog betere cijfers te behalen.”
Naast helpen op het landbouwbedrijf rijdt Katrien graag te paard. “Ik probeer dat toch enkele dagen per week te doen. Maar door het vele schoolwerk lukt dat niet altijd. Daarnaast zit ik ook in de kern van de plaatselijke Groene Kring (Maaskant).”
Ze wil ook graag helpen zorgen voor een positievere uitstraling van de landbouw op bijvoorbeeld sociale media. “Vaak denken mensen niet na over de reden van een bepaalde aanpak zoals bijvoorbeeld het kalf weghalen bij de koe. We moeten nog meer op sociale media laten zie hoe mooi ons beroep is. Het is en blijft toch de mooiste stiel. Een extra woordje uitleg vergroot het bewustzijn. Zelf doe ik dat op sociale media. Ook een tv-programma als Boerenjaar was een mooie manier om in beeld te brengen hoe het echte leven is op een landbouwbedrijf.”
