Opinie: wat moet gebeuren in het Turnhouts Vennengebied?
Het advies van de Raad van State is vernietigend voor het stikstofdecreet. De intendant stopt gesprekken met boeren in Turnhouts Vennengebied. Wat moet er hier dan gebeuren? De Stuurgroep heeft veel bedenkingen bij de huidige situatie, maar formuleert ook oplossingen...
Na reeds 2 jaar van stilstand en onzekerheid staan we nog steeds nergens. De rigoureuze maatregelen, opgedrongen door de Vlaamse Regering door middel van het stikstofakkoord, worden door de Raad van State terecht onderuitgehaald. Wij hebben van in het begin gevraagd naar een duidelijke onderbouwing voor bijkomende maatregelen zoals in het Turnhouts Vennengebied en die blijken er niet te zijn. Hierdoor kunnen er dus ook geen extra maatregelen voor maatwerkgebieden verantwoord worden.
Haalbare oplossingen
In de voorbije 2 jaar hebben wij ook intensief nagedacht over mogelijk haalbare oplossingen waarvan hier beknopt reeds enkele belangrijke punten:
- Een verdere toename van de globale Vlaamse veestapel is sowieso onmogelijk gezien het verlenen van NER-MVW (nutriëntenemissierechten-mits mestverwerking) is gestopt. Bijkomend is er reeds bij elke transactie (verkoop) van dierlijke NER’s naar derden een afroming (reductie) van 25%. Hierdoor zal de komende jaren reeds een forse afbouw van de Vlaamse veestapel gebeuren gezien de helft van de huidige landbouwers ouder is dan 55 jaar en slechts een 12% van hen opvolging heeft. De demografie is een groot deel van de oplossing, waarbij geen te strikte timing mag opgelegd worden.
- Ondertussen moeten alle aflopende vergunningen decretaal verlengd worden tot er een definitieve, ernstig wetenschappelijk onderbouwde oplossing is, plus minstens 3 jaar, zodat boeren weten waar ze staan en de tijd hebben om een nieuwe vergunning aan te vragen.
- NOx (stikstofoxiden) en NH3 (ammoniak) moeten gelijk behandeld worden. We moeten daarbij benadrukken dat ammoniak een invloed kan hebben op natuur, doch dat NOx (van industrie en verkeer) eveneens een invloed heeft op natuur, maar bijkomend ook een duidelijk negatieve invloed heeft op de gezondheid van mens en dier. Voor de benadering van uitstoters moet men vertrekken op basis van emissies en niet op basis van deposities.
- Natuurbeheerders dienen zelf ook mee te helpen door zowel binnen als aan de randen van hun natuurgebieden een strook bomen te voorzien die veel reactieve stikstof (NOx en NH3) kan afvangen.
- Een vrijwillige opkoopregeling kan een vermindering van emissies helpen versnellen.
- De KDW (kritische depositiewaarde) is te stringent en niet haalbaar. Dit mag niet in de wet ingeschreven worden.
- De overheid zet zwaar in op innovatieve technieken om stikstof te reduceren in de industrie. Dan moet de landbouw evengoed gebruik kunnen maken van innovatieve technieken. In de praktijk zien we echter dat deze technieken voor de landbouw al meer dan 2 jaar moedwillig geblokkeerd worden en goedkeuring van technieken door de recent terug opgerichte WeComV nog steeds afgeremd worden.
- Net zoals bij industrie moet het splitsen van bedrijven op een zelfde locatie mogelijk zijn. Dit biedt kansen voor jonge landbouwers om een beperkt/bepaald deel van een bedrijf over te nemen of op te volgen.
- Geen schrapping van slapende NER’s (onnodig en dit is diefstal).
- Bedrijfswoningen van landbouwers die stoppen moeten nog een toekomst hebben via een eenvoudige regularisatie.
Dit alles moet bijdragen aan voedselzekerheid in eigen regio.
