De snijmaïsoogst ging extreem vroeg van start

In Meeuwen troffen we loonbedrijf Weltjens aan die op 1 augustus startten met het hakselen van maïs. “Ik ben al 20 jaar in dienst bij het loonbedrijf en zit al 18 jaar op de hakselaar, maar zo vroeg heb ik de snijmaïsoogst nog niet geweten”, vertelt ons Koen Theuwissen, chauffeur van de hakselaar.

Het loonbedrijf zit trouwens nog druk in de oogst van groenten zoals bonen en erwten waardoor nog niet veel chauffeurs beschikbaar waren voor de maïsoogst. Een galante oplossing voor het chauffeurstekort werd gevonden door de boer met twee tractoren en eigen chauffeurs te laten meerijden. De silagewagens vonden ze op het loonbedrijf.

Stof, stof en nog eens stof

Opmerkelijk feit was dat ondanks de droogte de chauffeurs zich hadden vastgereden in het ‘papzand’, zo droog was het. De chauffeurs moeten trouwens goed oppassen op het veld, door het stof neemt immers de zichtbaarheid af. Hakselaarchauffeur Koen is hoogst voorzichtig op de wendakker, want door de afvoercombinaties die voor hem draaien op de kopakker ziet hij haast geen steek door het opwaaiende stof (we konden het zelf eens ervaren door een rondje mee te rijden).

Geen kolf

Op het ogenblik van ons bezoek had de loonwerker bijna 50 ha ingekuild voor het melkvee- en varkensbedrijf van de familie Housen uit Meeuwen. We zochten de landbouwersfamilie op om te polsen naar hun beweegredenen om reeds te hakselen en ervaringen met de droogte. “Ik ga niet klagen of zagen” steekt vader Johan direct van wal die verder de toelichting overlaat aan zijn 22-jarige zoon Jef.

“We zijn beginnen hakselen omdat er toch geen kolf in het gewas zit, dus we moeten niet wachten op het afrijpen van de maïskorrels. Bovendien slaagt de droogte genadeloos hard toe en worden de bladeren bruin. Eigenlijk brandt het gewas buiten op het veld weg door de loden hitte”.

De buitenste planten van het perceel, laten misschien nog een kolf zien, maar vanaf de tweede rij houdt het zelfs al op. In het perceel wordt er maar hier en daar een plant met een kolf gevonden. “Verder wachten bracht volgens ons maar weinig bij. Nu zitten er veel suikers in het gewas en laat de gehakselde maïs zich nog vlot aanrijden. Aan de silo ruikt het product goed. We vermoeden dat het wel een smakelijke kuil wordt, maar geen energierijke door het ontbreken van zetmeel. Normaal laten we de maïs hakselen volgens het schredlage-principe. Maar nu is gekozen om in plaats van op 22 mm toch op 9 mm te laten hakselen zodat het product goed aanrijdt in de kuil”.

Warm ingekuild

Extra inkuilmiddelen paste de melkveehouder niet toe. Hij verwacht geen problemen doordat toch door de loonwerker met bulldozer nog een groen, vochtrijk product is aangereden in de kuil. Het enige waar hij zich misschien wat zorgen over maakt is de warmte waarmee het product is ingekuild. Nu is er geoogst bij temperaturen van 30°C en meer (zelfs tot 35°C) waar dit in normale omstandigheden ergens rond de 10°C en meer is. Er werden temperatuurmetingen uitgevoerd in de bodem: op 2 cm diepte was het 45°C en op 10 cm diepte 31,5°C. Staalname van de maïs liet drogestofpercentages zien van 30 à 35%.

Beregenen

Normaal start de landbouwer met het hakselen van maïs met ‘Meeuwen kermis’ ergens rond 10 oktober. Nu werd begin augustus de vroege maïs reeds gehakseld. Deze is gezaaid op 8 april en kon niet beregend worden. De landbouwer heeft nog eens 100 ha te hakselen, waarvan een deel beregend. “Als je kan beregenen ben je normaal de winnaar, maar dit jaar ging het zo hard, dat we niet konden volgen met beregenen”, geeft vader Johan terloops nog even mee. Zoon Jef schat dat deze percelen ergens vanaf half augustus of ietsje later ingekuild worden. Veel hangt af van wat het weer nog gaat doen.

Op andere percelen, waar o.a. maïs na gras werd gezaaid, waren de voorzieningen wel voorhanden om te beregenen. Op enkele van deze maïsvelden is de landbouwer al voor de derde maal aan het beregenen. Om ook nog grasland te beregenen is nu geen capaciteit voorhanden. “We missen de derde en vierde snee gras en zullen hoogstwaarschijnlijk enkel nog najaarsgras kunnen oogsten”.

Mest

Dit brengt de melkveehouder bij een ander probleem, namelijk dit van de mest. Normaal wordt na iedere snee gras een lichte drijfmestgift gegeven, maar dit is nu niet gebeurd waardoor de putten vol komen. Op de percelen waar nu maïs gehakseld is wordt nog drijfmest gegeven en gras ingezaaid. De landbouwer vreest wel de dieptestalen die genomen gaan worden om de reststikstof te meten.

Droogte ondervangen

Geschat wordt dat nu zo’n 15 ton snijmaïs per hectare is geoogst, hiermee ontbreken ze 10 ton korrelopbrengst/ha, denkt melkveehouder Housen. 50 ha maïs past eigenlijk niet in de sleufsilo waar de eerste percelen in worden ingekuild. Dit jaar was de sleufsilo halfweg gevuld, na de oogst.

Om in te spelen op het tekort aan maïs, en dan vooral zetmeeltekort door het ontbreken van korrels vervoedert de melkveehouder nu nog maïs van vorig jaar en vult hij aan door maïsvlokken aan te kopen.

Om de huidige hitte te ondervangen, plaatste de melkveehouder extra ventilatoren rond de stallen, worden de koeien eens per dag in de wachtruimte voor het melken natgespoten en wordt een voedingssupplement bij vervoederd dat hittestress moet tegen gaan. Ook drinken de koeien extra water, een exact zicht is hier niet op. “Maar wees maar zeker dat ze stevig doordrinken”, lacht vader Johan. De extreem hoge temperaturen laten zich ook zien via de afnemende melkgift.

TD