Machinaal en ‘rechtop’ kippen vangen zorgt voor minste verwondingen
Machinaal kippen vangen en ‘rechtop’ vangen zorgen voor minder vastgestelde verwondingen in het slachthuis. Dat zegt Vlaams minister van Dierenwelzijn Ben Weyts (N-VA) op basis van voorlopige resultaten van een vergelijkende test inzake vangmethodes.
Minister Weyts haalde de voorlopige resultaten aan naar aanleiding van een parlementaire vraag van Ludwig Vandenhove (Vooruit) in de commissie Dierenwelzijn van 28 februari die ook ging over sterfte bij veetransport naar het slachtshuis in het algemeen.
Nog onderzoek nodig
Het onderzoeksproject naar de verschillende methodes om kippen te vangen voor transport naar het slachthuis is volgens minister Weyts afgerond. “Het gaat evenwel over ‘voorlopige resultaten’ omdat men aangeeft dat er nog verder onderzoek nodig is. Rechtop vangen zorgt voor een aantal verbeteringen in het dierenwelzijn ten opzichte van het conventionele vangen”.
Bij rechtop vangen worden de kippen rechtop gehouden en zo naar de transportkratten gedragen. Bij conventioneel vangen worden de kippen bij de poten vastgehouden en zo, met verschillende kippen in één hand, naar de kratten gedragen. Bij het conventionele vangen hangen de kippen ondersteboven.
Beter voor dierenwelzijn
“Rechtop vangen zorgt voor een aantal verbeteringen op het vlak van dierenwelzijn. Er worden minder blauwe plekken vastgesteld op de vleugels bij rechtop vangen en de fixatieduur is ook korter. Het totale vangproces duurt wel langer bij eenzelfde aantal vangers. In het slachthuis werden bij de vleeskuikens de minste verwondingen gezien bij het machinale vangen en de meeste bij het conventionele vangen. Ook het machinale vangen zou dus een stap vooruit zijn”.
Het kostenplaatje werd ook meegenomen in deze studie. “Doordat het vangproces langer duurt, is de berekende kostprijs voor het rechtop laden van leghennen 1,8 keer hoger dan bij het conventionele laden. Bij vleeskuikens is dit 1,5 keer zo duur. Die hogere kostprijs is vooral te wijten aan de hogere personeelskost. Omdat rechtop vangen langer duurt, zijn er meer manuren nodig.”
“Een expert ergonomie beschouwde beide methodes als te belastend voor het lichaam, al ervaarden de vangers zelf vooral het rechtop vangen als vermoeiender en meer belastend. Ze gaven ook aan dat hun arbeidsveiligheid daalt bij het rechtop vangen.”
Criterium voor welzijnslabel
“Het rechtop of machinaal vangen – wat enkel gebeurt bij vleeskuikens, want die zitten in grote stallen – kan als alternatief worden toegepast, waarbij het rechtop vangen een criterium voor een welzijnslabel zou kunnen zijn. De onderzoekers concludeerden dat het rechtop vangen nog op grotere schaal en voor een langere periode getest moet worden om te zien wat de gevolgen zijn voor de wachttijden van de vrachtwagen, de planning van vangen, laden en slachten, de kosten en het personeel.”
“Ook al zit er dus nog verder onderzoek in de pijplijn, de eerste resultaten kunnen wel al benut worden. De Vlaamse Raad voor Dierenwelzijn heeft eind vorig jaar een werkgroep samengesteld die zich buigt over de preslachtfase voor kippen. Deze werkgroep gaat het hele proces na vanaf het plannen van het transport tot en met het uitladen uit de containers in het slachthuis. De resultaten van het onderzoek naar de verschillende vangmethodes wordt daar zeker in meegenomen. Ik hoop dat deze oefening uiteindelijk aanleiding zal geven tot verbetering op het vlak van dierenwelzijn.”
Wie zal dat betalen?
“Als de kostprijs 1,8 keer en 1,5 keer hoger ligt, dan rijst natuurlijk opnieuw de vraag wie dat zal betalen. Ik voel het al aankomen dat landbouwers zullen stellen dat ze bereid zijn om strengere regels te aanvaarden, op voorwaarde dat de overheid of Europa daarvoor betaalt of daarin tussenkomt. Ik denk dat het belangrijk is om ook in de sector dierenwelzijn een heel duidelijke lijn te trekken. Het kan niet zo zijn dat als we strengere regels opleggen inzake dierenwelzijn de kostprijs daarvan volledig ten laste komt van de overheid. Die moet gedeeltelijk ook ten laste zijn van de sector zelf en eventueel van de consument”, zegt Ludwig Vandenhove van Vooruit.
“Zeker met de debatten van de laatste weken in het landbouwdossier, moeten we altijd kijken naar de kostprijs. Voor mij blijft het uitgangspunt dat als wetten, regels en decreten goedgekeurd worden, dat altijd een impact heeft op bepaalde bevolkingsgroepen en/of sectoren. Dat mag niet beletten dat we eventueel naar een rechtvaardige verdeling van die hogere kostprijs moeten gaan. Maar dat kan geen argument zijn om niets te doen of minder te doen voor het dierenwelzijn”, vult Vandenhove nog aan.
“We kunnen dan wel zeggen dat de normen opgetrokken moeten worden en dat het niet de overheid mag zijn die hiervoor betaalt. Ik denk evenwel niet dat het geld bij de sector zelf zit. Ik heb de mensen van Wageningen daarover ook heel duidelijke uitspraken horen doen: dan zal dat ook verrekend worden in de prijs voor de consument”, stelt Tinne Rombouts van cd&v.
Financiële steun niet uitgesloten
“Soms is er wel enige financiële tussenkomst van overheidswege noodzakelijk om zaken geregeld te krijgen, om iedereen mee te krijgen. Wij gaan daar niet altijd per definitie van uit. Dat is trouwens ook zo wanneer wij nu overgaan in het kader van de Codex Dierenwelzijn naar een afscheid van de kippenkooien: dan zit dat financiële er in deze fase niet in. Bij de uitfasering van de pelsdierenkweek hebben we dat wel gedaan. Ik denk dat dat anders ook niet mogelijk was. Dat is altijd een afweging die we moeten maken, maar ik sluit dat nooit per definitie uit”, besluit minister Weyts.
