Edito: Veehouderij als voorbeeld voor de samenleving
In België is het antibioticagebruik bij landbouwdieren vorig jaar met 12,8% gedaald ten opzichte van 2017. Dat blijkt uit cijfers van Amcra, het kenniscentrum voor antibioticagebruik en -resistentie bij dieren. Het zijn cijfers die in schril contrast staan met het antibioticagebruik bij mensen, dat verontrustend hoog blijft.
Sinds 2011 gaat het om de grootste daling op één jaar tijd, zei voorzitter Jeroen Dewulf, professor aan de UGent, bij de presentatie van spectaculaire cijfers, die we verder uitdiepen. Het antibioticagebruik bij landbouwdieren is sinds 2011 nu met 35% afgenomen. Het succes komt deels op het conto van de veevoederindustrie, die sinds 2011 70% minder gemedicineerd voeder maakt.
De helft minder antibiotica tegen 2020 leek een verloren zaak, maar is plots weer een haalbare kaart. Het feit dat de resultaten van bedrijf tot bedrijf enorm kunnen verschillen zonder dat het ene bedrijf financieel veel beter presteert dan het andere, biedt perspectief.
Natuurlijk moeten we niet op onze lauweren rusten. Zoals altijd is duurzaamheid een proces dat nooit af is. In elk geval is het terugdringen van het antiobioticagebruik iets om trots op te zijn. De veehouderij ligt vaak onder vuur, maar co-reguleert zichzelf in dit dossier, de weg naar minder antiobioticaresistentie, met succes.
De cijfers staan in schril contrast met het antiobioticagebruik in de samenleving. België staat wat betreft het antiobioticagebruik bij mensen zevende gerangschikt op 76 landen, en staat derde bij de hoge-inkomenslanden, samen met Spanje en Griekenland. België zit aan 35,5 dagelijkse doses per 1.000 inwoners, buurland Nederland aan 11,1. Dankzij de publiekscampagnes sinds 2000 is de antibioticaconsumptie in ons land tussen 2000 en 2007 gedaald, maar toen hield de daling zo goed als op.
Het antibioticadossier is niet het enige dossier waar de landbouw trots op kan zijn. De sector produceert met steeds meer oog voor milieu, dierenwelzijn en energie-efficiëntie. Helaas zien burgers dit nauwelijks terug in de krantenkoppen of op de reguliere nieuwssites. Aan de sector zelf de opdracht de goede boodschap uit te dragen, zoals bijvoorbeeld de ‘Boerende Buurt’-landbouwbedrijven.
