Boeren protesteren ten onrechte bij Milcobel, vindt een melkveehouder in het Heuvelland. Ze betalen volgens hem een behoorlijke prijs en namen melkveehouders op die elders gedumpt werden.

We trappen een open deur in als we zeggen dat de evenementensector lijdt onder de coronacrisis. Dit geldt ook voor de landbouwbeurzen: een resem evenementen zijn geannuleerd of verplaatst. Volgend jaar dreigt een overvol beursjaar te worden.

De Duitse plannen voor een Europees dierenwelzijnslabel lijken zo slecht nog niet. Het kan orde scheppen in een wirwar van keurmerken, en het onderwerp aankaarten in landen waar dit nog niet gebeurde. Het plan kan zo de Vlaamse sector helpen ook in deze landen een meerprijs te vragen.

De bietenvlieg en groene bladluizen zetten druk op de bietenteelt. Ondertussen dienen ook de eerste symptomen van vergelingsziekte zich aan. Veredeling op virusresistentie kan ons op korte termijn nog niet helpen, maar een noodtoelating voor neonicotinoïden en versoepeling van de regels rond het gebruik wel.

Vleesveehouders gaan bijna structureel gebukt onder ondermaatse prijzen. Om een harde, koude sanering te stoppen, moet de sector misschien meer durven investeren in marketing, en moet de markt transparant worden.

Tegenstanders proberen met cijfers aan te tonen dat de conventionele landbouw een doodlopende weg is. De landbouw houdt echter ondanks een dalend aantal boeren haar productie goeddeels op peil, terwijl ze steeds minder druk zet op het milieu. Ze staat bovendien aan de basis van één van de weinige overgebleven maakindustrieën van ons land.

Over het debat rond natuur en landbouw is al veel gezegd. Het topic ligt niet te verstoffen, het blijft actueel. We merken bij landbouwers duidelijk een draagvlak om aan ‘natuur’ te doen. Tegelijk merken we hun ongerustheid en vragen. Natuur en landbouw, het evenwicht vinden is een werk van lange adem. Dit wordt zeker gevonden als er respectvol wordt gehandeld, financiële zekerheid is

en een langetermijnvisie blijft.

‘Ons’ hoogtechnologische en intensieve landbouwmodel ligt voortdurend onder vuur. Zelfs toen de landbouw tijdens de Covid-19-pandemie als bijna de enige sector door bleef buffelen, werd toch gepleit voor een structurele verandering. Als we kijken naar het mondiale plaatje, is onze sector eerder een zegen dan een vloek.

De Beurs van Libramont kan dit jaar niet doorgaan, maar laten we het idee achter de beurs - een landbouw dichtbij de mensen - niet vergeten. Met meer open en directe communicatie kunnen we wellicht de goodwill kweken die voorkomt dat het voortbestaan van onze sector een gespreksonderwerp blijft.

De financiële holding van Boerenbond blikt terug op een sterk jaar. Zo’n 32,5 miljoen euro kon worden overgemaakt aan de beroepsorganisatie. De rijkdom van Boerenbond is soms het mikpunt van grappen of cynisme. Maar het is de vraag of boeren op langere termijn beter zelf wat rijker zouden zijn, en de Boerenbond armer.

Eigenlijk wisten we het al, maar nu zijn er in Nederland ook cijfers: de consument overschat vaak schromelijk wat de boer aan zijn producten overhoudt. Door ook voor België harde cijfers te produceren, kunnen de tussenschakels worden gewezen op hun verantwoordelijkheid. Niet door boeren alleen, maar ook door de consument.

MAP6, Natura 2000, PAS-wetgeving, landschapsparken, het bosplan… Op steeds meer punten staan de landbouworganisaties lijnrecht tegenover Vlaams milieuminister Zuhal Demir, die soms ook in het vaarwater lijkt te komen van landbouwminister Hilde Crevits. Bovenal valt te hopen dat men niet dogmatisch, maar pragmatisch is.

Vorige week maakte Lemken bekend te stoppen met de productie van conventionele veldspuiten. Als redenen worden een onvolwaardige afzet aangehaald en een toenemende discussie over duurzame gewasbescherming. Is het bedrijf angsthaas of visionair?

Voor het vierde jaar op rij wordt ons land dit voorjaar getroffen door een uitzonderlijke droogte. Tegelijk stroomt soms in natte periodes overvloedig water naar de zee. Terwijl de captatieverboden ons om de oren vliegen, lijkt het tijd voor een masterplan dat de watervoorziening garandeert.

De biologische sector groeit langzaam maar gestaag. Het is echter niet voor iedereen weggelegd. Hoe je ook denkt over de biologische principes, de sector is een mooi voorbeeld van ondernemerschap. Hopelijk begrijpt de overheid dat ondernemerschap in het algemeen eerder gestimuleerd dan beknot moet worden.

Het valt te prijzen dat Lidl in principe alleen Belgische melk in de schappen legt, maar het is ook teleurstellend dat het haar claim vorige week niet kon waarmaken. In coronatijden moeten we waakzaam zijn, want supermarkten slepen met de nodige grootspraak de consument door de crisis, maar vergeten soms de leveranciers.

De coronacrisis drukt zwaar op onze economie. Om overeind te blijven moet de overheid durven investeren, ook en misschien vooral in sectoren die in normale tijden geen of vrijwel geen steun krijgen. Het feit dat ze normaal zo weinig steun krijgen, betekent dat ze gezond zijn, en het redden waard.

Van de huidige humanitaire coronacrisis maken sommige drukkingsgroepen misbruik om hun ideologische standpunten inzake ons voedselsysteem aan menig onder ons op te dringen. Het is in hoofdzaak gericht op de afbouw van internationale handel en het terugvallen op lokale productie en consumptie. In dit opiniestuk wil ik één en ander duiden en in een breder perspectief plaatsen zodat de lezer zich een beter onderbouwde mening kan vormen.