Met mijn pen in de hand schrijf ik ook eens een brief.

De Vlaamse regering gaat met haar klimaatplan in een bocht om de aanzwellende veestapel heen. Het wordt hopelijk meegenomen in het hoognodige stikstofdebat eind dit jaar.

Ons land ligt midden in de ‘aardappelgordel’, de meest productieve regio voor de aardappelteelt in Europa. Daarrond ontstond de voorbij decennia een hele gespecialiseerde en performante keten. Onze efficiënt geteelde patatjes worden blijkbaar echter minder en minder gesmaakt bij de jongere generaties. Tijd dus voor een VLAM-actie, want onze patatjes zijn wél verrassend lekker!

Wat een klimaatplan had moeten worden, lijkt ons uitgedraaid op een klimaatkluchtje. Ter info ‘kluchtje’ is een West-Vlaamse uitdrukking voor ‘moppeke of grapje’. Als we onszelf na de recente klimaatplannen geen depressie willen aanpraten, moeten we het

onderwerp met enige humor benaderen.

De Landbouwadviesraad van Ravels bezorgde ons onderstaande lezersbrief verschenen in ‘Kerk en Leven’. Ze vonden er de hedendaagse landbouw mooi in verwoord.

Eco-ondernemer Louis De Jaeger stelt in een recent interview met Landbouwleven (dd. 21 oktober) dat als de bodem gezond is, landbouwgewassen geen gewasbeschermingsmiddelen nodig hebben. Volgens dezelfde redenering hebben mensen bij een gezonde levensstijl (dieet, beweging, niet roken…) geen medicijnen nodig. We weten dat een gezonde levensstijl helpt, maar uiteindelijk geen garantie biedt op een goede gezondheid.

Een lezer maakt bedenkingen over de toekomst. Wordt een landbouwer dan zo uitzonderlijk? Wordt hij als het ware een museumstuk dat men komt bezoeken?

Op 31 oktober startte in het Schotse Glasgow de 26ste internationale klimaatconferentie van de Verenigde Naties (COP26). Twee weken lang vergaderen en overleggen wereldleiders, klimaatspecialisten en belanghebbenden hoe we de klimaatopwarming binnen de perken kunnen houden. Vraag is of de grootmachten aan hetzelfde zeel zullen trekken.

De kritiek op Vlaamse landbouwers als zouden ze vasthouden aan vertrouwde productiemethodes en te weinig inzetten op innovatie, is onterecht. Dat heeft Hendrik Vandamme, voorzitter van het Algemeen Boerensyndicaat, donderdagavond 28 oktober gezegd tijdens het De Standaard-klimaatdebat over de voedingsindustrie. “Als de cijfers in het rood staan, komt de vergroening niet.”

In de laatste West-Vlaamse provincieraad werd unaniem een motie goedgekeurd naar de Vlaamse regering omtrent de stikstofproblematiek in de landbouw. De initiatiefnemer Wim Aernoudt (N-VA) schreef er naar aanleiding van Agrotopia in Roeselare het volgende opiniestuk over.

Dé oplossing voor het klimaatprobleem lijkt volgens sommige experts vooral te vinden in de land- en tuinbouw. Nieuwe voorstellen bepleiten vooral een forse afbouw van onze veestapel. Dat lijkt goed te passen in het totaalpakket van nijpende problemen van het departement Omgeving.

Vorige week trok de firma Joskin aan de alarmbel omdat het moeilijk personeel vindt. Het is moedig om aan de alarmbel te trekken. De noodklok luiden, lijkt ons één van de laatste stappen die je als onderneming kan nemen. Wie heeft de oplossing? De fabrikant alvast niet meer. Wie dan wel: onderwijs, politiek of moeten we toch kijken naar het buitenland?

Camiel Adriaens stuurde ons een lezersbrief in de vorm van een gedicht.

Boerenbondvoorzitter Sonja de Becker weerlegt in dit opiniestuk dat de belangenorganisatie geen voorstel deed tijdens het wolvenplatform.

Deze week (n.v.d.r.: van 6-16 oktober) is het de week van de fairtrade. Je weet wel, over respect voor de producent, eerlijke prijzen en handelspraktijken. Dat is een mooi initiatief, lovenswaardig en broodnodig, maar blijkbaar geldt dit niet overal en niet voor iedereen...

Het is jammer hoeveel van onze energie als negatief wordt ervaren. Op zulke wijze ontstaat een voedingsbodem die nefast is voor de evolutie van ons landelijk leven... En moeten wij hier zo nodig omgevormd worden tot voorstadsmensen?

Terwijl we langzaamaan richting winter gaan, swingen de energieprijzen de pan uit. Dat is alweer een stijgende kost voor een belangrijke productiefactor waar de individuele land- en tuinbouwer weinig vat op heeft.

Een trouwe lezer kroop in haar pen om haar hart te luchten. Ze schreef een brief naar minister van Omgeving Demir.

De aanwezigheid van de wolf in onze contreien blijft reacties uitlokken. Een lezer stelt zich de vraag waarom de burger zich moet aanpassen.

De Vlaamse wolvenroedel in het noorden van Limburg blijft de gemoederen beroeren. Er gaat geen week meer voorbij zonder meldingen van nieuwe wolvenslachtoffers: schapen, pony’s, vaarzen, herten... Velen vrezen dan ook dat er in het dichtbevolkte Vlaanderen binnenkort een menselijk slachtoffer te betreuren valt.

Minister Demir was de voorbije weken weer eens kop van Jut. Ditmaal werd ze niet bekritiseerd vanuit de landbouwsector, maar vanuit de jacht via Hubertus Vereniging Vlaanderen (HVV). Zij publiceerde een open brief om de manier van werken van de minister aan te klagen (zie ook Landbouwleven van 23 september).

Het zijn vandaag slogans waarmee meerdere partijen graag uitpakken. Gelukkig maar, want het is inderdaad belangrijk om producten te kopen die lokaal geproduceerd worden om tegemoet te komen aan het verkleinen van die ecologische voetafdruk. Een belangrijke speler in het hele verhaal is echter de land- en tuinbouwsector.

Een lezer richtte zich via onze krant naar de vzw Landschap en zodoende naar de Heer Loos van Welkom Wolf.

Zondag 19 september vond de 39ste editie van de Dag van de Landbouw plaats. We luisterden op de officiële opening naar de toespraak van Vlaams minister Hilde Crevits. Wat ons vooral bij blijft, is dat ze met een dubbel gevoel zit als ze naar de landbouw kijkt.