De suikercampagne loopt ten einde. Het is voor de meeste telers en verwerkers een bar slecht jaar geweest. Tijd voor de politiek om na te durven denken over marktingrijpen.

De Amerikaanse landbouwminister Sonny Perdue bezocht deze week België. Perdue stelde bij een bezoek aan een vleesveehouderij vast dat Amerikaanse en Europese boeren veel met elkaar gemeen hebben. Hij pleitte er terecht voor om meer open te staan voor technologie en voor economische toenadering.

Planten vormen de bron van de zuurstof die we ademen, van het eten dat in onze maag verdwijnt en uiteindelijk van al het leven op aarde. Het is dus niet zo gek dat de Verenigde Naties (VN) het jaar 2020 hebben uitgeroepen tot het ‘Internationaal Jaar van de Plantengezondheid’. Het doel van de VN is het belang van plantengezondheid onder de aandacht brengen. Dit belang gaat verder dan het milieu en de biodiversiteit.

Helaas is de kerstperiode voor sommige mensen pijnlijk, juist omdat ze geen familie en vrienden (meer) hebben, of omdat ze leven met grote zorgen. Laten we onze omgeving helpen waar we kunnen, en als het nodig is hulp zoeken. Met Boeren op een Kruispunt is die in Vlaanderen alvast voorhanden.

Milcobel slaagt er niet in structureel een goede melkprijs te betalen. Daarnaast verzamelt ze te weinig winst om te bouwen aan een duurzaam sterk bedrijf. De directie en Raad van Bestuur heeft de opgave om scherper aan de wind te gaan zeilen.

Twee weken geleden bezetten een zeventigtal activisten van Animal Resistance het enige foie grasbedrijf in Vlaanderen. Als gevolg van hun actie stierven 180 eenden van de stress. Vorige week bezette de organisatie ook restaurants die foie gras serveren. Die dierenrechtenorganisatie bekommert zich over het dierenwelzijn. Hun focus op het enige foie grasbedrijf in Vlaanderen getuigt echter van een zeer kortzichtige visie en een gebrek aan voeling met de sector.

De landbouwstiel is de afgelopen decennia fel veranderd. In een liberale wereld kan de boer steeds minder van de overheid verwachten, en zal hij meer ondernemerschap aan de dag moeten leggen. Het kennen van de eigen cijfers is daarbij cruciaal.

België zet met een handelsmissie vol in op een economisch partnership met China. Het land biedt ongekende mogelijkheden ook voor onze landbouw. Het enthousiasme waarmee China wordt omarmd, toont wel een zekere hypocrisie. Als koopmansoverwegingen voor de ethiek gaan, mag men zich ook meer inspannen voor normalisatie van de handel met Rusland.

Elke landbouwer weet en ervaart hoe belangrijk het is in een goede verstandhouding te leven met zijn buren, zowel als deze buur een collega-landbouwer is als de buren die gewoon dicht bij hem op het platteland wonen. Meer en meer landbouwers hebben als buur een natuurgebied, een bos of een openbaar recreatiedomein. De beheerders stellen hun eigen eisen aan hun buren en zijn niet altijd inschikkelijk met de landbouwers.

Al sinds de zomer van 2004 maakt CD&V het Vlaamse landbouwbeleid. Het beleid kon niet voorkomen dat te veel landbouwers stoppen en te veel landbouwgrond verloren gaat. De nieuwe afgezant van de partij, Hilde Crevits, maakt net als haar voorgangers de juiste analyse. Hopelijk vindt ze de creativiteit en durf om beleid te maken dat het verschil maakt.

Met de komst van Jumbo wordt het Belgische supermarktlandschap weer een beetje drukker. In het gevecht om een paar procent marge dreigen landbouwers uiteindelijk aan het kortste eind te trekken. Voor hen valt te hopen dat de supermarkten niet in een prijzenoorlog geraken, maar met boeren en verwerkers de

koek groter gaan maken.

De roep om dwingende maatregelen voor het klimaat te nemen, wordt steeds luider. De problematiek is echter te complex voor eenvoudige oplossingen en de wereld minder maakbaar dan we zouden willen. De landbouw verdient de kans en tijd om tot een volwassen antwoord te komen.

De Belgische landbouw verdient het om te worden aangemoedigd, in plaats van ontmoedigd. De Nederlandse acties leggen een probleem bloot dat ook bij ons speelt: de politiek heeft een fundamenteel verkeerde visie op de sector, en boerenbestuurders passen beter op niet te salonfähig te worden, of ze staan ook buitenspel.

Op de Nazomerontmoeting van Boerenbond bleek maar weer dat de boerenorganisatie een bijzonder hechte band heeft met CD&V. Je kunt je afvragen of de historische band voor beide partijen anno 2019 niet beter wat losser wordt. Ze hebben allebei wellicht baat bij een meer onafhankelijk imago.

De gezonde basis voor elke vorm van samenleven is volgens mij respect. Dat geldt zowel in een gezinsrelatie tussen twee partners en eventuele kinderen als in de bredere familie- leef- woon-en werkrelaties. Dat houdt in mijn aanvoelen ook in dat men de levenswijze en het gedachtegoed van anderen beroeps- en bevolkingsgroepen accepteert en respecteert zolang zij dat ook doen in de omgekeerde richting.

Het jaar 2019 is voor de Vlaamse land- en tuinbouw een ‘gemiddeld jaar’, concludeert Boerenbond in haar jaarlijkse analyse van het financiële wel en wee van de sector. Daarbij benadrukt ze terecht dat er grote verschillen zijn tussen en binnen sectoren. De rentabiliteit blijft in veel sectoren onder de maat, en verdient ver

dere politieke opvolging van de nieuwe Vlaamse regering.

Vanuit de overheid worden steeds strengere normen opgelegd voor landbouwproductie en milieu. Dat dwingt de sector tot voortdurende vooruitgang. De hoge snelheid waarmee het bepaalde beleid wordt ingevoerd, duwt echter bedrijven richting de afgrond en hindert innovatie.