De moerbeiboom, de meesten onder ons hebben er al wel eens van gehoord, sommigen zouden hem misschien zelfs herkennen en enkelen onder ons hebben waarschijnlijk ook al eens van die heerlijke vruchten geproefd. Of vond u ze toch maar flets smaken, want de ene moerbei is de andere niet? De vruchten van de zwarte moerbeiboom zijn een echte delicatesse, die van de witte moerbeiboom smaken eerder flets, maar van de witte moerbei zijn er dan weer mooie treur- en zuilvormen beschikbaar die uitgroeien tot karaktervolle eeuwenoude bomen.

AVBS, dé sierteelt- en groenfederatie, legt in het laatste weekend van augustus opnieuw begoniatapijten uit op 3 locaties in Blankenberge. Blankenberge sluit daarmee het hoogseizoen af.

De organisatie van Matexpo geeft aan dat zij in volle voorbereiding zijn om van 8 tot 12 september in Kortrijk een geslaagde beurs te laten doorgaan.

De schranklader is voor veel landbouwbedrijven, hoveniers en bouwbedrijven een onmisbare machine voor de dagelijkse werkzaamheden geworden. Het is ook een hoofdbestanddeel van het DNA van New Holland. Dit jaar vieren ze 50 jaar innovatie in schrankladers.

De Koninklijke Unie van de Floristen van België (KUFB) gaat op zoek naar de beste buurten van Vlaanderen. Die worden heel toepasselijk op Burendag, 25 september, in de bloemetjes gezet.

Het aantal beheerovereenkomsten voor soortenbescherming (beheer van akker- en weidevogels, grauwe kiekendief, hamster) is voor dit jaar met 200 ha gedaald ten opzichte van 2020. In het volgende GLB komt er een verbod op het gebruik van bestrijdingsmiddelen voor alle beheerovereenkomsten.

Gemeente Schelle gaat samen met geïnteresseerde burgers op een perceel vlakbij de volkstuintjes Aerdborg aan de slag met de keuzewijzer ‘eetbaar groen’. Inwoners van Schelle die zich engageren voor dit ecologische initiatief kiezen mee welke vormen van eetbaar groen er zullen groeien en bloeien.

Het Nationaal Park Hoge Kempen in Limburg is momenteel het enige Nationaal Park in ons land. De Vlaamse regering startte in april een zoektocht naar mogelijke gebieden die in aanmerking komen voor 1 van de 3 extra Nationale Parken in Vlaanderen. Ook de Waalse regering vond daarin inspiratie via haar relanceproject Get Up Wallonia en start een zoektocht naar de eerste 2 Nationale Parken op Waals grondgebied.

Niets beter om dat druilerige weer weg te denken dan met lokaal geteelde bessen. En nu de zomer volop bezig is, zijn ook de grotere volumes van rood fruit daar. Ideaal voor zij die op zoek zijn naar fruit van eigen bodem.

Zes internationale sierteeltorganisaties lanceerden samen de internationale campagne ‘Blijf stralen’ in april. Deze campagne werd ontwikkeld met de steun van een EU-noodfonds voor de relance van de sierteeltsector na de eerste maanden van de Covid-crisis.

Gedeputeerde van Landbouw Inge Moors plantte gisteren op het melkveebedrijf Meers in Bilzen (Rosmeer) het 200.000ste boompje. Dit in het kader van ‘Boeren planten bij boeren’, een initiatief dat zijn tiende verjaardag viert.

Rosa rugosa is 1 van de meer dan 250 botanische rozensoorten. Het is een sterke, weinig ziektegevoelige rozensoort die rijk bloeit, bottel vormt, mooi verkleurt in de herfst en weinig eisen stelt. Vaak wordt ze aangeplant in het openbaar groen voor het vormen van grote massieven of op plaatsen zoals duinen, wegbermen of middenbermen van autosnelwegen, waar andere planten het laten afweten.

Case IH – Steyr verkocht in België de eerste XPower XPU machine om onkruid elektrisch te gaan bestrijden. De machine en de toepassing evolueren steeds en de eerste enthousiaste gebruiker, Alplant, lichtte zijn ervaringen toe tijdens een infomoment eind juni.

Koningin der bloemen: het is een eretitel die de roos, met haar perfect gevormde bloemen, haar kleurenpallet en haar zoete geuren, terecht en met fierheid draagt. Geen ander plantengeslacht heeft een zo rijke geschiedenis als de roos. Vandaag stellen we een onmisbare voorouder van de moderne roos in de kijker: de Gallische roos en haar vele mutanten en hybriden, waarvan velen nog steeds verkrijgbaar in de handel.

Ervaren tuiniers weten dat bepaalde planten slecht groeien of zelfs verkommeren in hun siertuin. Ook in de groentetuin lukt het soms niet om bepaalde gewassen aan de groei te krijgen, terwijl anderen het dan weer buiten verwachting goed doen. Zo groeien in mijn eigen moestuin de uien als kolen, maar mijn rode kolen doen het absoluut niet goed.

Bij bolgewassen denken de meesten onder ons spontaan aan winterharde, voorjaarsbloeiende plantjes zoals sneeuwklokjes, krokussen, hyacinten en narcissen, die elk jaar opnieuw het begin van de lente aankondigen. In tegenstelling tot die vroege vogels zijn de gewassen die we hier bespreken vorstgevoelig en mogen pas in het late voorjaar geplant worden om ons later op het jaar te verrassen met hun vaak felle kleuren.

Bemesting in de moestuin is de sleutel tot succes. In een natuurlijke omgeving waar planten groeien, bloeien en afsterven ontstaat in de bodem een natuurlijk evenwicht tussen de mineralen die opgenomen worden door de planten en de mineralen die terug in de bodem terechtkomen wanneer de planten afsterven. De bodem wordt door de planten, die N (stikstof) en C (koolstof) uit de lucht gebruiken om te groeien, op termijn zelfs nog vruchtbaarder. In de moestuin waar we planten telen om ze nadien te oogsten, worden de opgenomen mineralen afgevoerd. Daardoor boet de bodem jaarlijks aan vruchtbaarheid in.

Het gazon ligt er na deze wisselvallige winter maar belabberd bij. Door de afwisselend koudere en zachtere periodes zijn hier en daar al wat plukken gras gaan doorschieten, waardoor het geheel er heel ongelijk bij ligt. De natte januarimaand zorgde er dan weer voor dat de halmen van bepaalde grassoorten geel kleurden, waardoor er van de frisgroene kleur niet veel meer overblijft. Het is dus tijd voor actie.

In februari kan het vriezen en dooien. Nadat we bijna een koudegolf over ons heen kregen in het midden van de korte maand leek het een week later wel alsof de lente stormenderhand ons land ging veroveren. De winterjassen gingen uit, de korte broek werd bovengehaald, en wie het geluk heeft een tuin te hebben ging meteen aan de slag. Zoals het er nu naar uitziet zal het voorjaar echter nog wel enkele weken op zich laten wachten.

De basisprincipes voor het snoeien van fruitbomen gelden in grote lijnen ook voor steenfruit. Zo moeten jonge bomen gericht gesnoeid worden om uit te groeien tot bomen met een evenwichtige kroon. Ook bij steenfruit gaan we, afhankelijk van de stamhoogte, streven naar een aantal forse gesteltakken die gedurende het hele leven van de boom behouden blijven. In de regel wordt steenfruit gesnoeid in de late zomer, na de oogst. De eerste snoei van jong aangeplante bomen gebeurt best in het late voorjaar, rond half april.

Buiten is de natuur nog in volle rust. Hoewel, wie in deze coronatijden regelmatig een wandeling maakt en daarbij zijn ogen de kost geeft, ziet de natuur langzaam tot leven komen. De knoppen van vroeg bloeiende bomen zoals de wilde pruim en de magnolia beginnen al fors te schuiven. Ook het eerste groen van sneeuwklokjes, paaslelies en tulpen is al fors aan de groei. En als de winter zo mild blijft als hij tot nu toe was, kan het vanaf nu vlug gaan in de natuur…

Het is winter: buiten is het guur, koud en nat. Het is vooral die nattigheid die ervoor zorgt dat we tuinkarweitjes zoals planten, verplanten, spitten en snoeien beter nog wat uitstellen tot de grond er wat droger komt bij te liggen. Het is dus het ideale moment om met onze groene vingers binnenshuis aan de slag te gaan.

Bij ons thuis staat een echte kerstboom in vol ornaat. Kleurrijke kerstballen, zilveren en gouden slingers en natuurlijk de obligate lichtjes die ervoor zorgen dat hij ’s avonds letterlijk staat te schitteren. Dit jaar werd het een mooie Nordmann-spar (Abies Nordmanniana) die met zijn zachte, niet prikkende, glanzend donkergroene naalden en zijn van nature dichte groeiwijze een van de betere kerstbomen is.

Vroeger stond de Semoisvallei bekend om haar tabaksteelt. Vandaag geeft de kerstbomenteelt er het landschap al vele jaren vorm. De fijnsparren, Nordmann- en Fraser-sparren kleuren er dorp na dorp in groene tinten. In Ucimont, tussen Bouillon en Paliseul, teelt Christophe Denis deze feestelijke bomen op een areaal van zo’n 20 ha. Zijn grootvader en vader deden het hem voor.