Tijd voor ruwvoer!
We genieten dit jaar van een heerlijke overgang van nazomer naar herfst. Wie echter onlangs tractoren met maaimachines tegenkwam, wist waar de lamp brandde: nog een laatste snede gras alvorens het land kan genieten van een welverdiende rust.
De paardenhouder die nu nog denkt zijn paard een dienst te bewijzen met weidegang in de wintermaanden is eraan voor de moeite. Grond is kostbaar, grond is duur, grond is bijwijlen ongrijpbaar voor de hobbyboer… De bodem verdient dus de beste zorgen en heeft recht op een herstelfase in de wintermaanden. Een wintervoorraad kwalitatief ruwvoer is de oplossing en wel om meer dan één reden.
Atypische myopathie
De voorbije jaren dook de ellendige, veelal dodelijke kwaal atypische myopathie genaamd, steeds weer op in de berichtgeving. Waarom worden zoveel paarden getroffen?
Omdat heel veel kleine paardenhouderijen gevestigd zijn in natuurgebieden waar de doorsnee landbouwer geen boodschap aan heeft (lees: kleine perceeltjes, dikwijls omringd door hoge bomen die te veel wind vangen). Die wind zorgt ervoor dat vallende bladeren de weiden bevolken. En het risico is groot dat je paarden die vallende bladeren lekker vinden, gecombineerd met de laatste groene sprieten gras van het jaar. Het is onbegonnen werk om bomen te rooien in dergelijke gebieden. Op veel plaatsen tieren de esdoorns – de ziekmaker bij uitstek – welig. Eiken brengen eveneens dikwijls onheil als paarden zich tegoed doen aan wat deze bomen afwerpen voor de winter. Moraal van het verhaal: een paard is niet gediend met afstervende micro-organismen van rottende bladeren. Meer nog, hij wordt er ziek van!
Paarden kunnen zelfs behoorlijk heftige koliek ontwikkelen door het eten van vallende bladeren, de ene al meer dan de andere. Kortom, het is hoog tijd om te rade te gaan bij onze ruwvoedervoorraad.
Weidegang afbouwen
Oktober is de maand bij uitstek om het paard afscheid te laten nemen van zijn weide. Zoals Landbouwleven eerder adviseerde, is een kleine uitloop voor de donkere maanden ruim voldoende om te overwinteren. De overgang dient geleidelijk te verlopen, zodat de darmflora van het paard niet al te bruusk wordt aangepakt. De paardenhouder die enkele maanden geleden zorgde voor een deskundig gestockeerde voorraad ruwvoer is nu een gelukkig mens.
Hooi dat stofvrij kon nadrogen ruikt heerlijk en voordroog die recht had op enkele toeren meer plastic, droog gestockeerd werd of buiten veilig onder zeil ging voor schade door vogels, zal gesmaakt worden door het paard.
Ben je de gelukkige bezitter of gebruiker van een weide zonder rottende bladeren? Beperk dan de weidegang tot een uurtje per dag en voeder volop hooi of voordroog in de uitloop. Na enkele weken laat je de weide rusten tot de volgende lente en is het spijsverteringsstelsel van je paard verlekkerd op ruwvoer.
Je weide zal je dankbaar zijn
Het krioelde de voorbije weken van klepelmaaiers en weidebloters op het platteland van de gemeentediensten en de landbouwers of van paardenhouders. De openbare ruimtes kregen hun laatste maaibeurt en het weiland ook. Weidebloten is ideaal om een mooi verdeelde grasgroei te optimaliseren. Het was natuurlijk zaak om niet te veel sporen te rijden in het natte of lager gelegen weiland. Het door de bloter veroordeelde gekneusde gras zorgt voor een beschermlaag voor de komende kou. De micro-organismen zullen een winter lang het werk doen waar het rustende grasland recht op heeft.
Een goed verzorgd grasland beloont je in de lente met mooi verdeeld en goed doorschietend jong gras, dat alleen nog maar een sleepbeurt behoeft om te verluchten (februari-maart als de bodem het toelaat).
Je weide zal dankbaar zijn dat je zorgde voor de verlossing (lees: van de vernieling die onze geliefde viervoeter veroorzaakt).
Gebitsverzorging
Oog voor het gebit van je paard zou al even noodzakelijk dienen te zijn als je paard zo veel mogelijk wormvrij houden. Om de grote hoeveelheden ruwvoer netjes achter de kiezen te krijgen moet je paard kunnen rekenen op een gebit in optima forma. Bij regulier onderhoud zijn grote ingrepen niet nodig en de meeste paarden laten zich vlot vijlen. Indien niet, kies dan voor een dierenarts die ook tanden behandelt. Hij kan het paard licht sederen, zodat jij en vooral je paard er geen trauma aan overhouden. Sommige tandenverzorgers werken daarvoor met een vaste dierenarts. Dit loont de moeite op alle fronten. Mocht het paard je na de behandeling kunnen toespreken, dan zou je recht hebben op een enthousiast ‘dankjewel’!
Landbouwleven volgde vorige week een webinar van Cavalor en het paardenblad Bit. Het onderwerp ‘Weerstand begint bij gezonde darmen’ sneed het belang van ruwvoer aan. Daarover hebben we het in ons volgende artikel.
