Moderniseren, en snel
Mocht de toeleverende en afnemende vleessector een ezel zijn, ze had zich al een derde keer gestoten aan dezelfde steen. Na de mistoestanden in een varkensslachthuis en een kippenbroeierij (beide in Tielt), was het nu de beurt aan een runderslachthuis (Izegem). De gefilmde toestanden zijn misschien iets minder horrorachtig als die in Tielt destijds, maar ze zijn nog altijd duidelijk over de lijn. Hier past enkel afkeuring. De dieren van een boer verdienen een laatste begeleider die hen met respect behandelt.
Het ‘succes’ dat de dierenrechtenorganisatie Animal Rights telkens met deze uitgekiende media-acties boekt, zorgt ervoor dat ze die tot in den treure zal blijven herhalen. De organisatie wordt daarbij geholpen door moderne technologie: minicamera’s die bijna met het blote oog niet meer opvallen. De organisatie wordt ook geholpen door moderne, opiniërende mediaberichtgeving. Ter illustratie: zowel Het Laatste Nieuws als Het Nieuwsblad plaatsten dezelfde Facebookpoll: ‘druk op een blij gezichtje als u minder vlees gaat eten en druk op een boos gezichtje als u evenveel vlees blijft eten.’ In plaats van meer dierenwelzijn worden vegetarisme en veganisme als de oplossing naar voor geschoven.
Maar nog los daarvan worden organisaties zoals Animal Rights geholpen door een moderne tijdsgeest die een nultolerantie vraagt voor ‘ongelukjes’ op het vlak van dierenwelzijn. In een oude denkwijze is het een vaststaand gegeven dat er een zeker foutenmarge zit op bedwelming. De bedenkingen van de door de wol geverfde bedrijfsleider van Verbist zijn daarbij veelzeggend: “Het gaat maar een keer of tien keer per week eens mis.” Dat zal wel juist zijn, maar de maatschappij aanvaardt die foutenmarge niet.
Boeren weten al eeuwen dat het manoevreren van een individueel rund een ander paar mouwen is dan het verplaatsen van een lieveheersbeestje. Maar voor enige berusting rond een harde aanpak is vandaag geen ruimte meer. De moderne norm is veel strenger, en misschien maar goed ook.
