Collectieve maatschappelijke verantwoordelijkheid

Minister van Landbouw Jo Brouns gaf aan dat één van zijn eerste publieke optredens als minister van Landbouw was tijdens de voorstelling van het actieplan welbevinden. “Als je dit als minister moet doen, dan weet je dat het ernstig is.” Van deze voorstelling onthield hijzelf 3 zaken waardoor landbouwers het mentaal lastig hebben. Een eerste punt zijn de regels, regels en nog eens regels waaraan een boer moet voldoen, of tewel de administratieve last.

Een tweede punt noemt hij de waardering voor het werk van de boer. Deze is 24/7 bezig om op een duurzame wijze voedsel te produceren en er wordt niet altijd waarderensvol over hem gesproken. Laat staan dat er op het einde van de maand, een mooie financiële waardering is voor zijn werk.

Als derde punt noemde hij de rechtszekerheid, in het kader van de stikstofproblematiek zeer actueel de dag van vandaag. De minister geeft aan dat ondernemen gepaard gaat met risico’s nemen. Maar die ondernemer moet wel een kader voorgespiegeld krijgen waarbinnen hij zijn investeringen kan afschrijven.

Een boer is misschien wel meer dan een andere Vlaming een ‘binnenvretter’ gaf de minister aan. Hij loopt niet met zijn problemen te koop. Minister Brouns roept dan ook de talrijke erfbetreders op om ‘voelsprieten’ te hebben voor het welbevinden van de landbouwers. “Het is onze collectieve maatschappelijke verantwoordelijkheid om te zorgen voor de sector die ons voedt.”

Als laatste gaf hij nog mee dat de landbouwer het gewoon is om een ganse dag met gereedschappen te werken. “Maar het belangrijkste gereedschap is hijzelf, draag hier dan ook zorg voor.”