Phytofar Prijzen 2017 voorgesteld
Het Phytofar Instituut voor Onderzoek en Ontwikkeling van een Duurzame Landbouw in België reikte op 28 november 2017 twee prijzen uit aan onderzoeksteams voor hun innoverend werk en een prijs die een doctoraatswerk bekroont. De winnaars van de wetenschappelijke en de professionele prijs krijgen elk een cheque ter waarde van € 7.500. De prijs voor het doctoraatswerk bedraagt € 1.500. Dit jaar stuurden 14 teams een project in waarbij ze op zoek gingen naar oplossingen om de Belgische landbouw zo duurzaam mogelijk te maken. De jury van het Phytofar Instituut selecteerde de winnaars op basis van hun kwaliteit, originaliteit en hun bijdrage aan een duurzame landbouw.
Wetenschappelijke prijs
De
In computerondersteund ontwerp en engineering (Computer Aided Design & Engineering, verkort CADE) worden wiskundige modellen ingezet voor analyse, design en optimalisatie van processen of producten. CADcracker is een innovatieplatform waar computermodellen specifiek ontwikkeld worden voor de tuinbouw door ook biologische karakteristieken in rekening te brengen. Het platform wil oplossingen aanbieden aan de agrofoodsector om de kwaliteit van producten tijdens de bewaring en het uitstalleven te verbeteren. Het CADcracker-platform is uniek in Vlaanderen en de wereld.
Het platform resulteerde al in verschillende nieuwe technieken. Zo is er de Dynamisch gecontroleerde atmosfeer (DCA) bewaring: een bewaartechnologie op basis van de veranderende ademhalingsrespons van fruit tijdens bewaring. Het vermijdt interne en oppervlakkige bewaardefecten ter vervanging van chemische behandelingen. Er is ook een computergebaseerde ontwerpmethode om na te gaan hoe fruit en groenten efficiënt gekoeld, bewaard en getransporteerd kunnen worden, en hoe vruchtkwaliteit gegarandeerd blijft tot op verre bestemmingen.
De combinatie van CAD-modellen met beeldanalyses zorgt ook voor een betere sortering van fruit en groenten, zonder ze te beschadigen. Ten slotte worden ook geoptimaliseerde behandelingen van fruit en groenten ontwikkeld, met een zo laag mogelijke milieu-impact. Hiervoor werkt het platform CADcracker nauw samen met het Vlaams Centrum voor Bewaring en Tuinbouwproducten (VCBT), proefcentra en onderzoeksinstellingen.
De
Beredeneerde en geïntegreerde gewasbescherming is een belangrijke hoeksteen van duurzame landbouw. Om dit te bekomen, heeft de land- en tuinbouwer nood aan uitgebreide en actuele informatie over ziekten, plagen en onkruiden enerzijds en over de gebruiksrichtlijnen van gewasbeschermingsmiddelen anderzijds. Om deze informatie te allen tijde en overal raadpleegbaar te maken, lanceerde Inagro in 2016 de “gewasbeschermingsapplicatie”, de digitale opvolger van het boekje ‘Vijanden van gewassen’.
Na 47 uitgaven voldeed het boekje niet meer aan de behoeften. Een jaarlijkse actualisering van de data is niet meer voldoende, een teler moet op elk moment direct toegang hebben tot de meest actuele informatie. De overstap naar een digitale versie van het boekje biedt voordelen, zowel naar de actualiteit als de toegankelijkheid van de informatie. Bovendien laat het gebruik van een webapplicatie toe om in de toekomst steeds nieuwe informatie en functionaliteiten toe te voegen, aangepast aan de wensen vanuit de praktijk. Op vandaag vonden reeds 1300 telers hun weg naar de applicatie van Inagro.
Inagro’s gewasbeschermingsapplicatie heeft de ambitie uit te groeien tot een handig hulpmiddel voor de gebruikers van gewasbeschermingsmiddelen om IPM toe te passen. Het is reeds vandaag een breed toegankelijke, gebruiksvriendelijke applicatie waar telers de relevante informatie vinden rond ziekten, plagen, onkruiden in hun teelten en over de mogelijkheden voor de beheersing ervan. De combinatie van verhoogde competenties van de gebruikers door de fytolicentie en een eenvoudige toegang tot informatie via deze app, resulteert in een verduurzaming van de gewasbeschermingsstrategie.
De
In het kader van het GeNeSys-project onderzocht ILVO innovatieve valorisaties van reststromen uit de landbouw, zoals oogstresten van groenten, stalmest en het maaisel van natuurbeheer, via composteren op landbouwschaal.
In dit doctoraatsonderzoek werd eerst, via enquêtes en interviews, onderzocht wat landbouwers tegenhoudt om te composteren. De obstakels zijn divers: men weet niet hoe je goede compost maakt, de wetgeving is complex, de investering in een compostkeerder schrikt af, enz. Later focuste het onderzoek op oplossingen voor deze knelpunten. Zo werd meer technisch inzicht verworven in de processen, milieu-impact en landbouwkundige waarde van boerderijcomposteren en werden socio-economische hulpmiddelen aangereikt voor landbouwers, beleidsmakers en andere stakeholders, om uiteindelijk duurzame boerderijcompostering en toepassing van kwalitatieve compost in de Vlaamse landbouw te stimuleren.
Dankzij deze studie beschikt de Vlaamse landbouwpraktijk voortaan over scores van de beginkwaliteit van de belangrijkste biomassastromen die in aanmerking komen voor lokale boerderijcompostering. Ook de recepturen en verhoudingen, de tussentijdse kwaliteitsveranderingen en de mate van stabiliteit van het eindproduct zijn gedocumenteerd. Door de aangetoonde relatie tussen enerzijds chemische analyse van de reststromen en anderzijds een snelle waardebepaling met een infraroodscanner, kan men voortaan snel en goedkoop de waarde bepalen van elke nieuwe, lokale biomassastroom.
Dit onderzoek toonde verschillende kansen voor lokale samenwerking, wat resulteert in een beter en economisch meer haalbaar composteerproces ten opzichte van composteren door de individuele landbouwer.
