Hoe lokale productie van eiwitgewassen opschalen?
De jongste jaren hebben een aantal Vlaamse landbouwers de stap gezet naar innovatieve teelten zoals veldbonen, soja, gele erwten, kikkererwten en linzen. Zo zorgen ze mee voor een ‘eiwitshift’. Deze eiwitrijke gewassen verminderen de ecologische voetafdruk en bevorderen de biodiversiteit. Maar de lokale teelt van deze gewassen kent ook veel uitdagingen. Op een studiedag die ie-net ingenieursvereniging organiseerde bij ILVO Plant werd hierop ingegaan.
Lokaal geproduceerd plantaardig eiwit speelt een groeiende rol in Vlaanderen, als duurzaam alternatief voor dierlijke eiwitten. Landbouwers ontdekken peulvruchten steeds meer als een veelbelovende teelt met een lage milieu-impact. Vorig jaar gaven ze iets meer dan 323 ha aan nieuwe eiwitgewassen (drooggeoogste erwten en bonen, sojabonen, quinoa en kikkererwten) aan in de verzamelaanvraag. Dat is zo’n 80 ha meer dan in 2023.
Maar het lokaal telen van deze eiwitgewassen kent ook veel uitdagingen: het lokaal aangepast rassenaanbod is beperkt, de...
Dit artikel is alleen voor abonnees
U heeft uw maandelijkse limiet van gratis beschikbare artikels bereikt
Al abonnee of geregistreerd?
Log in of Activeer uw abonnement
