Edito: Kogels en losse flodders
Het was drummen geblazen in de media om op de landbouw te schieten afgelopen weken. Boerenbond-voorzitter Sonja De Becker (in De Standaard) en ABS-voorzitter Hendrik Vandamme (in De Morgen) namen de verdediging op zich van vleesconsumptie. Een verdediging die nog meer reacties losweekte.
Eerder had ‘Be Vegan’ in Gentse tramstellen posters opgehangen tegen de melkconsumptie. Boerenbond mocht die kritiek counteren op Radio 1. Waarop er een pleidooi in De Morgen volgde voor het aanvullen van ‘dagen zonder vlees’ met ‘dagen zonder melk.’ Enkele posters in een tram werden zo in een oogwenk een goedkope nationale campagne.
Alsof dat niet genoeg was, moest ook good old Michel Vandenbosch zich nog eens roeren. Hij nam het langeafstandtransport van vleesvee op de korrel. Ongetwijfeld niet tevreden met de lauwe reacties die volgden, schoot Michel Vandenbosch nog eens met scherp op boeren in De Standaard. Waarop Boerenbondvoorzitter De Becker, eveneens in De Standaard, reageerde dat boeren nooit voorstander geweest zijn van transport op lange afstand en dat de heer Vandenbosch op de verkeerde schiet.
In Wallonië meldde een verbolgen Waals minister voor landbouw Collin tot slot dat dierenrechtenactivisten met de website celluleinfosviande.be de inhoud van de website voor evenwichtige vleesinfo cellulinfoviandes.be onderuit willen halen.
Wat zou het zijn, dat het ruzie maken met boeren in de media zo lonend maakt? Is de reactie van boeren(verdedigers) iets wat men vreest of net iets waar men op hoopt voor gratis publiciteit? We verwachten terecht dat syndicale organisaties de boeren vertegenwoordigen in het maatschappelijke debat. Het is aan hen om de kogels op te vangen. Maar heel af en toe, mogen ook zij gewoon de schouders ophalen en ‘de boer, hij ploegde voort’ in de praktijk brengen. Dan blijken sommige kogels vanzelf losse flodders te worden.
