Bergen bieten die bevroren bewaard worden







D
Zoals in vorig artikel aangegeven, wordt de overgrote meerderheid van de bieten in deze streek gerooid op drie weken tijd in oktober. Die bieten worden dan gebracht naar de opslagruimtes rond de fabrieken, maar ook naar verschillende opslagplaatsen in de nabijheid van deze fabrieken. Deze ontvangststations zijn in feite gigantische pleinen, die vaak hun oorsprong hebben in oude fabrieken.
De planters brengen hun bieten met eigen vrachtwagens - die ze vaak tweedehands hebben aangekocht - naar de ontvangststations. Die vrachtwagens worden meestal ook gebruikt voor het transport van granen die op de bedrijven worden gestockeerd, of nog voor het transport van andere goederen. De Amerikaanse verkeerswetgeving maakt immers geen enkel onderscheid tussen een vrachtwagen en een tractor.
Bij hun aankomst voor het lossen van hun vracht in de ontvangststations -waarin de bieten voor kortere of langere duur zullen bewaard worden - worden de vrachtwagens (de percelen en de planters) geïdentificeerd aan de hand van een barcodesysteem. De vrachtwagens worden gewogen en er wordt een beperkte staal genomen. Het verzamelen van gegevens voor de latere betaling van de bieten verloopt volgens een zeer eenvoudig systeem wanneer men het vergelijkt met de protocols die bij ons van toepassing zijn.
De bieten worden gelost, van aarde ontdaan en met grote transportbanden gebracht naar de gigantische hopen die in open lucht worden bewaard. Die hopen kunnen een dertigtal meter breed, zes tot negen meter hoog en meerdere honderden meters lang zijn.
Die hopen geraken stilaan bevroren en de bieten worden op die manier in de koude bewaard tot wanneer ze verwerkt moeten worden.
Het grootste deel van de bieten wordt buiten bewaard in enorme hopen, zoals hiervoor beschreven. Normaal vriest het gedurende de hele winter en de bieten die in de hopen werden opgeslagen blijven dan ook totaal bevroren. Om de bieten te bewaren in deze reusachtige hopen bestaat de eenvoudigste manier erin om ze af te dekken met een wit zeil of met een eenvoudige structuur die de instraling van de zon tegenhoudt, zodat de opwarming van de hoop wordt tegengehouden.
Ventilatie is het eerste niveau van investering om de bewaring van de bieten te optimaliseren tijdens deze lange winterperiode. Dat vergt relatief beperkte kosten. Voor de bieten die iets later op het seizoen zullen verwerkt worden, worden in de hopen, wanneer ze gevormd worden, progressief ventilatiekanalen gelegd waarlangs gedurende de nacht koude lucht wordt ingeblazen. Op die manier wordt het bevriezen van de bieten versneld.
“Maar, wat de laatste jaren meer en meer opkomt, is dat de suikerfabrieken op hun terreinen reusachtige gebouwen oprichten die volledig geïsoleerd zijn en gekoeld kunnen worden door middel van een ventilatiesysteem”, zo legt Sébastien Chaveron van Betaseed uit. In die koelhuizen kunnen de bieten lange tijd bewaard worden in bevroren toestand, zelfs in periodes dat de temperaturen in het voorjaar beginnen op te lopen. In die installaties wordt slechts een minderheid van de bieten bewaard, nl. deze die laat in het seizoen, in april-mei zullen verwerkt worden.