Dierenartsen en Gaia willen ook in Brussel een verbod op onverdoofd slachten
Zeventien verenigingen, waaronder de beroepsvereniging voor dierenartsen (IV-DB) en Gaia, roepen vrijdag in een open brief de nieuwe Brusselse regering en het parlement op om ook in Brussel een verbod op onverdoofd slachten in te voeren. “Verplichte verdoving is de enige manier om dieren te behoeden voor ernstig en langdurig lijden dat zowel onnodig als technisch vermijdbaar is”, zegt Michel Vandenbosch, voorzitter van Gaia.
In Vlaanderen geldt sinds 1 januari 2019 een verbod op onverdoofd slachten voor schapen. Voor kalveren wordt verdoving verplicht in 2020. Runderen moeten voorlopig, tot de verdovingsmethode op punt staat, onmiddellijk na de halssnede verdoofd worden.
In Wallonië zal zo'n verbod gelden vanaf 1 september 2019.
Alleen in Brussel mogen dieren nog geslacht worden zonder eerst verdoofd te worden. “Het nieuwe Brussels regeerakkoord rept met geen woord over een verbod op onverdoofd slachten”, zegt Gaia-voorzitter Michel Vandenbosch. “Een grote lacune.”
Daarom richt Gaia zich, samen met zestien andere organisaties, aan de vooravond van het Offerfeest, in een open brief tot de Brusselse regering. In de brief sommen ze tien redenen op om een verbod op onverdoofd slachten in te voeren. “Het is wetenschappelijk voldoende aangetoond dat slachten zonder verdoving de dieren blootstelt aan een lijdensweg die twee minuten kan duren voor schapen en tot zes minuten voor runderen. In sommige gevallen sterft het dier pas na 14 minuten!”, weet Vandenbosch.
“Verplichte verdoving van dieren voor de slacht is niet ingegeven door antireligieuze of xenofobe gevoelens. Ritueel slachten op zich wordt hiermee geenszins verboden”, benadrukt Vandenbosch. “Het verbod op onverdoofd slachten is ethisch en wetenschappelijk gefundeerd en legt de meest efficiënte verdovingsmethode op om de dieren zoveel mogelijk leed te besparen. Het is van essentieel belang dat de Brusselse volksvertegenwoordigers en ministers bewijzen dat ze de wetenschappelijke kennis van het dierenleed en het welzijn van de dieren ernstig nemen.”
