Startpagina Paarden

Vrijheidsdressuur met een mooi agrarisch verhaal

Met niet minder dan vier optredens in het kader van Vlaanderens Kerstjumping 2019 zullen de Bretoense Anne-Gaëlle Bertho en haar paarden voor de nodige emotie zorgen in de Nekkerhal. Landbouwleven ging op zoek naar haar verhaal en ontdekte een agrarische context die ons niet onberoerd liet.

Leestijd : 4 min

Het bedrijfslogo van Anne-Gaëlle Bertho is een Triskel, omzoomd met paarden. In het midden staat een paardenafrichter. De Triskel is het symbool van de Franse regio Bretagne en is afkomstig uit de Keltische cultuur.

Bretoense boerendochter

De Bretons zijn trots op hun symbool, dat bestaat uit drie ‘takken’, die verwijzen naar de drie elementen: water, aarde en vuur. De symboliek ervan staat voor het leven en de eeuwigdurende vernieuwing en leeft sterk in deze regio, die zich liefst zo weinig mogelijk betrokken voelt bij het Frankrijk dat iedereen kent. Ondernemen, risico’s incluis, hoort thuis in Bretagne. De mentaliteit en de dynamiek van het Bretoense volk verschilt dan ook totaal van de ‘laisser faire, laisser aller’, dat dikwijls als emblematisch beschouwd wordt voor ‘La douce France’.

Anne-Gaëlle Bertho is de vaandeldraagster van een Bretoens gezin dat sinds generaties leeft van de landbouw. In het Noord-Bretoense binnenland is landbouw niet meer of niet minder dan de belangrijkste activiteit. De streek Trégor genaamd, produceert vooral groenten maar ook vlees en melk. Het zachte klimaat zorgt voor de ideale omstandigheden hiervoor.

Nachtvorst is hier praktisch onbestaande en zelfs droge zomers putten de groene weides niet uit. De meeste Franse primeurgroenten zijn afkomstig van de Trégor, waar de meeste telers leveren aan de coöperatie Prince de Bretagne. Noord-Bretagne staat ook voor grote veeteeltbedrijven, zoals dit van de ouders van Bertho.

Niet met paarden geboren

Anne-Gaëlle Bertho bracht haar jeugd door op de boerderij van haar ouders. Haar dierenliefde was groot, maar paarden kwamen er niet aan te pas. Het ouderlijk bedrijf legde zich toe op varkens- en –rundveeteelt en door haar ouders werd er niet geïnvesteerd in een paard. Vijftien jaar was Anne-Gaëlle toen ze de kans kreeg dit bij te sturen. Ze tikte een merrie op de kop die bestemd was voor het slachthuis wegens chronische hoefbevangenheid. Haar ouders waren akkoord om het zieke paard onderdak te bieden, op voorwaarde dat dochterlief de verzorging voor haar rekening nam. Veel zakgeld voor dure medicatie was er niet.

De therapie bestond uit veel geduld en urenlang wandelen aan de hand – onder het zadel mocht niet vanwege de laminitis. Gaandeweg groeide bij Anne-Gaëlle het vertrouwen en een aanpak om de merrie te leren in vrijheid te luisteren naar bepaalde commando’s. Om met dit paard te kunnen werken was het aanleren van dressuur in vrijheid immers de enige optie. De jonge vrouw ontpopte zich als een autodidact met een missie: zo snel mogelijk aan de slag kunnen met haar paard. Een jaar later bracht ze haar eerste show, waarna er snel nog enkele paarden het gezelschap vervoegden, stuk voor stuk paarden die ze op deze manier een laatste reis naar het slachthuis bespaarde.

Vandaag – 21 jaar jong – is Anne-Gaëlle Bertho uitgegroeid tot een begrip in de vrijheidsdressuur, niet alleen in Frankrijk, maar ook in de rest van Europa.

Erin vliegen

Anne-Gaëlle deelt haar leven ondertussen met haar partner Mehdi Fortin, een volleerd voltigeur met een stevige ervaring inzake hippische spektakels. Samen maakten ze deel uit van het circus Cavalia, dat vorig jaar drie maanden toerde in de Verenigde Staten. Terug op Bretoense bodem werd besloten om een deel van de ouderlijke boerderij, gevestigd in Saint-Guen, in te richten als hippisch bedrijf. Vader Bertho voegde er met veel plezier een blok weidegrond van 5 hectare aan toe. Met hun 14 paarden wordt er gewerkt voor de shows, terwijl er eveneens ruimte vrij kwam voor een tiental pensionpaarden.

Uitbreiding met meer grond is voorzien, zodat het winnen van eigen ruwvoer mogelijk wordt en de agrarische activiteit van het bedrijf aan betekenis wint. De pensionplaatsen waren snel ingenomen bij hun Ecurie des Aslines, maar worden uitgebreid volgend jaar met enkele bijkomende boxen. De stal beschikt over een overdekte rijbaan, wat zeldzaam is in de regio. De immer zachte temperaturen zorgen voor veel regen in het Bretoense binnenland, zeker in de wintermaanden. De traditionele paardenpensions zijn dan aangewezen op buitenritten bij gebrek aan een overdekte infrastructuur. Dit verklaart dan ook het snelle succes van de pensionstal.

Op professioneel en artistiek vlak kijkt Anne-Gaëlle Bertho terug op een goedgevuld 2019 met shows overal in Frankrijk, Duitsland en Denemarken. Op Jumping Mechelen brengt ze niet minder dan vier shows. U heeft dan ook ruimschoots de kans ze aan het werk te zien. Niet te missen!

Patricia Parein-Borgenon

Lees ook in Paarden

Paarden op de weide: veel lof maar sterk onderschat

Paarden Voor elke paardenhouder is het je van het als het weideseizoen aanbreekt. Trouwens, wie ziet niet graag grazende paarden in alle vrijheid evolueren op de weide? Er is nochtans een keerzijde aan de medaille: in veel gevallen – gebrek aan weiland indachtig – krijgt het gras de genadeslag alvorens de groei echt van start gaat!
Meer artikelen bekijken