Hoeveelheid stikstof en fosfor blijft problematisch in Vlaamse oppervlaktewateren
De voorbije drie jaar is er geen vooruitgang meer in de fysisch-chemische kwaliteit van het oppervlaktewater in Vlaanderen. Vooral de aanwezigheid van stikstof en fosfor blijft problematisch, zo stelt de Vlaamse Milieumaatschappij (VMM) in een vrijdag gepubliceerd rapport.
De fysisch-chemische kwaliteit van het oppervlaktewater wordt gemeten aan de hand van parameters als zuurstof, zoutgehalte, zuurtegraad, zware metalen en pesticiden. "Zij bepalen of er zich een gezond waterecosysteem kan ontwikkelen", legt de VMM uit.
Vorig jaar verbeterde de toestand van enkele parameters, maar andere gingen erop achteruit. "Globaal genomen tonen de resultaten voor de algemene fysisch-chemische parameters in 2016 aan dat de kwaliteit stagneert", klinkt het. "De algemene kwaliteitsverbetering, zoals gemeten in de periode 2007-2013, zet zich niet altijd door."
Volgens de VMM blijven vooral de parameters stikstof en fosfor problematisch. Stikstof- en fosforverbindingen spelen een belangrijke rol in het proces van "eutrofiëring" of overbemesting van waterlopen. Dat kan leiden tot massale wierbloei of ontwikkeling van eendenkroos, waardoor er onvoldoende licht kan zijn voor jagende vissen en onder water groeiende planten. Er kan 's nachts zuurstoftekort optreden, waardoor er dan weer vissen kunnen sterven.
"Verdere inspanningen om de normen te behalen, zoals die in de stroomgebiedbeheerplannen vastgesteld, zijn noodzakelijk voor het bereiken van een goede ecologische toestand in deze watersystemen. Een goede ecologische toestand vereist namelijk onder meer dat een waterlichaam goed scoort voor totaal stikstof, totaal fosfor, zuurtegraad, opgeloste zuurstof en geleidbaarheid", besluit de milieumaatschappij.
