Stal Odeveld uit Eksaarde-Doorslaar

Het was niet alleen de ruiterij die ze boeide, maar ook het fokken van een goed en mooi paard. Vrij vlug werd Roger opgenomen in het BWP-bestuur en later werd hij nationaal jurylid bij de hengsten en de merries. Over de uit de hand gelopen hobby hadden wij een gesprek met Roger en zoon Tom. Roger: “Er werd in BWP gefokt met hengsten uit het buitenland en zo groeide het landbouwrijpaard uit tot het hedendaags BWP-paard dat over de hele wereld bekend is. Een hedendaags Belgisch paard wordt beschreven als een sterk ontwikkeld paard met correct fundament en veel kracht in de manier van bewegen. Iets dat later op de sprong heel belangrijk is.”

Wat in coronatijd?

Tom: “Onze paarden blijven gewoon aan het werk, natuurlijk alleen thuis en niet op verplaatsing. De conditie en de scholing worden gewoon verder onderhouden en op punt gezet met als voordeel dat je een betere band krijgt met de paarden. Belangrijk, want een paard heeft aandacht nodig.” En de handel? “Wat handel betreft is er nog steeds veel vraag naar talentvolle jonge paarden. Onze kopers zien het zo: zolang er geen wedstrijden zijn kunnen de oudere paarden toch niet buitenkomen en is een jong paard aankopen interessant. Want er kan tijdens deze coronatijd thuis aan gewerkt worden. Eens de wedstrijden terug beginnen kan de focus meer op de oudere paarden liggen en hebben de jonge paarden het nodige werk in de benen. Zo hebben we de laatste weken meerdere paarden verkocht zowel naar binnen- als buitenland .

Mooiste moment?

Roger: “Een van mijn mooiste momenten was zeker het winnen van de Lugano Cup op Jumping Mechelen met 3 zelfgefokte paarden van de hengst Lys de Darmen en bereden door onze drie kinderen Hilde, Wim en Tom. De kroon op fokkerijgebied was het behalen van de nationale titel door Hertogin Odeveld (Obourg x Lys de Darmen) op de Heizel in Brussel, evenals het fokken van vijf BWP-elite merries. Daar ben ik als fokker heel fier op.” Tom: “Het mooiste moment in de sport is voor mij de bronzen medaille in Lanaken met Halland van de Mispelaere (Hasall vd Mispelaere ) en de succesjaren van Finesse Odeveld en Firenze Odeveld.”

Een droom?

Roger: “Het zou mooi zijn mochten onze kleinkinderen de fakkel verder dragen” en Tom vervolledigt: “Mijn ouders zijn steeds mijn grootste supporters geweest en ik hoop dat dat nog lang zo kan blijven.”

Bernard Lenaerts