Voedsellandschappen zijn een creatieve manier om de agrarische open ruimte te beschermen

Het is een bekend fenomeen: wie groene vingers heeft, werkt graag in de tuin. Dat kan individueel, maar meer en meer gebeurt dat (moes)tuinieren in groepsverband. Het versterkt ook vaak de sociale cohesie en zorgt voor een hernieuwde (voedsel)band tussen producent en consument.
Wat we zelf doen, doen we meestal ook beter. Groenten uit eigen tuin smaken vaak ook beter en het is intussen een vaststaand gegeven dat lokaal geteeld voedsel ook verser, gezonder én lekkerder is. Het gaat vandaag over veel...
Dit artikel is alleen voor abonnees
U heeft uw maandelijkse limiet van gratis beschikbare artikels bereikt
Al abonnee of geregistreerd?
Log in of Activeer uw abonnement