Jezelf overstijgen met een Freiberger
Als jeugdige overmoed plaats maakt voor wijsheid, zijn talrijke paardenhouders op zoek naar een makkelijk te houden, toegankelijk paard. Gewoon een paard als aangenaam gezelschap, makkelijk inzetbaar onder het zadel en voor de koets.
Eens paarden, altijd paarden, zeker als men het geluk heeft te wonen in een landelijk gebied met een lapje grond en bijgebouwen. Op het Vlaamse platteland worden dergelijke boerderijtjes dikwijls bevolkt door makkelijk te managen paardenrassen. Onze queeste leidde ons naar het Waalse gedeelte van de Vlaamse Ardennen. Landbouwleven gaf daarbij het woord aan Luc Verbeke, een inspirerend en overtuigd Franches-Montagnard, maar bovenal een notoir kenner van het ras. We kregen niet alleen antwoorden op onze vragen, maar een getuigenis recht uit het hart van een paardenvriend in zijn puurste vorm!
Luc Verbeke: “Ik was reeds als kind gefascineerd door paarden. Zo kwam het dat ik op de rug van het aangespannen paard van de melkboer mocht zitten bij een deel van zijn ronde in Brugge: van ons huis tot de hoek van de straat. Deze 200 m te paard gaven vorm aan mijn jongensdroom, die ik pas realiseerde toen ik de 50 naderde, met rijlessen, de aankoop van een Westfaler om de dressuurambities van mijn dochters tegemoet te komen en recreatief rijden in het Meerdaalwoud. Eens mijn dochters verder studeerden, bleef er van ons paardenleven alleen het zadel over. Ontsnappen aan de paarden was onbegonnen werk. Meer nog, ze kwamen terug in galop! Eens gesetteld in Ellezelles (Pays des Colinnes = Waals gedeelte van de Vlaamse Ardennen, pb) lukte het niet langer zonder paarden. Er volgde een opleiding mennen enkelspan en daarna dubbelspan. Pas daarna keken we uit naar het aangepaste paardenras, middelgroot, sterk, polyvalent inzetbaar, werkwillig én met een toegankelijk karakter. Via een vage tip kwamen we zo terecht bij de Freiberger-paarden, waarvan er in België op dat moment maar een paar waren. We gingen de paarden bezichtigen op de weide. Een merrie liet het groepje in de steek, kwam naar mij toe, besnuffelde mij en legde haar hoofd op mijn schouder. Wat een ongelooflijk mens-paardgevoel was dat. Het was een Franches-Montagnes-merrie en ik was verkocht. We hebben die merrie later kunnen kopen. Achteraf volgden er nog Freibergers, geïmporteerd uit Zwitserland. Vrienden en relaties hebben mee genoten van de tochten en van de onnavolgbare kwaliteiten van onze paarden. Marc Wentein was trouwens een van hen. Op vandaag genieten mijn echtgenote en ik elke dag van hun aanwezigheid, hun betrokkenheid en jawel… van hun oprechte genegenheid.”
Wat is typerend voor dit ras?
Deze paarden hebben een uitzonderlijk karakter. Typerend is de vriendelijke positieve nieuwsgierigheid ten opzichte van de mens. Men moet natuurlijk met paarden kunnen omgaan, hen opleiden en zelfvertrouwen geven enzovoort. De Freiberger presteert sterk als rijpaard, menpaard en lastdier. Kenmerkend is ook de sterke gezondheid en dito hoeven. Het is een sober ras en behoeft geen rijke voeding. Het gevaar van hoefbevangenheid door onze rijke weiden is reëel. Het gesloten centraal aangestuurd stamboek voert op 3-jarige leeftijd strenge exterieurkeuringen door, ook met betrekking tot het potentieel onder het zadel, het mennen en vooral het
karakter. Het toezicht op de selectie gebeurt nog steeds door de Zwitserse overheid.
De Freibergers zijn multi-inzetbaar en er wordt nog steeds gewaakt over prestaties in het werk, louter dan alleen in de sport.
Is een Franches-Montagnes een goede keuze als gezelschapspaard?
Ik verwijs daartoe graag naar het onderdeel ‘Een Freiberger kopen’ op de website van de Belgian Franches-Montagnes Association (BFMA), waar ik tot 2018 fungeerde als vicevoorzitter. De teksten op de site schreef ik trouwens zelf. De Freiberger heeft zoals elk paard verzorging en beweging nodig. Het wordt een écht gezelschapspaard als er op een deskundige en geëngageerde manier mee omgegaan wordt. Freibergers zijn koudbloeden, de maturiteit komt dus trager en ze kennen een puberale opstoot rond 5 jaar. Beginners kopen dus liever geen 3-jarige, tenzij de groei naar maturiteit kan rekenen op deskundige begeleiding. Belangrijk om te weten is het comfort dat de paarden bieden in het zadel met een zalige zit in stap, draf en galop. Er zijn kleine onderlinge verschillen in types, de ene zal dan misschien wat meer gericht zijn op het rijden, de andere op het mennen of juist omgekeerd.
Op de Landbouwbeurs in Libramont komt dit paardenras elk jaar ruim aan bod met een prachtige fokkerijwedstrijd. De Franches-Montagnes is er bekend en bemind. De beurs gaan we dit jaar alweer missen, vandaar dit interview.
Bezoek – coronaproof – alvast de site van de BFMA, www.fm-belgium.be.
