Startpagina kleinvee

Konijnenhouders op pensioen: “Ik zal het verzorgen van de konijnen nooit kunnen loslaten”

Walter Segers (66) en Lief Proost (65) gingen onlangs met pensioen na een lange carrière als konijnenhouders. Bijna 40 jaar geleden sprongen ze in het diepe toen ze hun konijnenkwekerij opstartten. Er waren in België nog niet echt voorbeeldbedrijven, waardoor ze hun eigen research moesten doen. In 2005 richtten ze samen met hun dochter Nele en schoonzoon Yves het vennootschap Konzo (Konijnen Zondereigen) op.

Leestijd : 7 min

Er zijn niet veel konijnenhouders meer in België, maar Walter en Lief hadden het geluk dat ze hun bedrijf toch konden uitbreiden en overdragen aan de volgende generatie. Bij de opstart van hun bedrijf waren ze pionier in de sector en dat zijn ze gebleven bij verdere innovaties. Zo waren zij de eersten in België die werkten met parkhuisvesting.

Eerste konijnenhouders

In 1982 besliste het koppel te starten in de konijnensector. “Walter wilde eerst starten met varkens, maar dat zag ik niet zitten”, vertelt Lief. “We gingen dan op zoek naar iets anders en kwamen terecht bij de konijnenhouderij.” Na wat onderzoek en het bezoeken van andere bedrijven in het buitenland, begonnen ze met 100 voedsters. Dat combineerden ze toen beiden nog met een andere job, maar na uitbreiding stapten zowel Walter als Lief voltijds in het bedrijf. Nu telt Konzo 2400 voedsters.

“Een rendabel bedrijf opstarten was in het begin het moeilijkst”, vertelt Walter. “We wisten niet goed waaraan we begonnen en hebben veel leergeld betaald. We kregen vaak de vraag of we met die konijnen ons geld wel konden verdienen. Ik denk dat we de afgelopen jaren hebben kunnen bewijzen dat dat wel degelijk kan.

In de jaren 80 en 90 leek het wel of de wetgevers niet wisten dat konijnen bestonden. We waren vrij om fouten te maken en daaruit te leren. Er was niet echt een regelgeving in België, laat staan kennis. De hokken kwamen bijvoorbeeld uit Frankrijk. Vanaf de jaren 2000 is alles wel wat veranderd. Er kwamen meer en meer regelgevingen en er vonden steeds meer onderzoeken plaats naar konijnenhouderij.”

Schoonzoon Yves heeft zijn eigen eerste parkkooi ontworpen na wat onderzoek.
Schoonzoon Yves heeft zijn eigen eerste parkkooi ontworpen na wat onderzoek. - Foto: LBL

Pioniers in parkhuisvesting

In 2009 viel GAIA binnen in de stal van Walter en Lief. Dat was geen fijne ervaring voor hen. Ze maakten er beelden van de kooien, en veroorzaakten met hun zaklampen ook veel stress bij de konijnen. “’s Nachts is GAIA zonder toelating onze stal binnen gegaan met camera’s en grote pillampen”, legt Walter uit. “We wisten de ochtend daarna van niets, maar merkten wel meteen dat er die nacht iets gebeurd was, want we troffen konijnen met zeer veel stress aan. Sommigen waren zelfs overleden.

We wisten pas wat er echt was gebeurd toen we telefoon kregen van verschillende journalisten. Het is niet leuk dat de beelden gemaakt werden terwijl de konijnen een enorme stress ervoeren door de pillampen die onder de hokken door gingen. Dat was niet zo diervriendelijke van GAIA en daardoor waren de beelden niet helemaal correct.

Volgens de wetgeving waren we bij die inval wel helemaal in orde, want we hebben toen meteen controle gekregen. Toch zijn we toen gaan nadenken over onze kooien en zo hebben we zelf een parkkooi ontworpen waarin de dieren meer plaats kregen.

We hebben dat vooral gedaan omdat we naar de toekomst gingen kijken. We zagen onder andere in Nederland dat konijnenhouders met parkkonijnen meer steun kregen. Mijn schoonzoon Yves heeft dan onze eerste parkkooi ontworpen na wat eigen onderzoek. In 2011 hebben we die geïnstalleerd in onze stal en in 2012 kregen we daarvoor de toenmalige Vlaams minister-president, Kris Peeters, op bezoek.

In 2012 kregen ze bezoek van Vlaams minister-president Kris Peeters omwille van hun zelf ontworpen parkkooien.
In 2012 kregen ze bezoek van Vlaams minister-president Kris Peeters omwille van hun zelf ontworpen parkkooien. - Foto: SN

Dat was voor mij wel een hoogtepunt uit mijn carrière. De pers was massaal aanwezig en zo sloeg het slecht nieuws over ons bedrijf volledig om naar zeer positief nieuws. Dat gaf voldoening en zorgde ervoor dat we bleven innoveren.

Onze sectorcollega’s waren dan weer niet zo blij met onze parkkooien, want zij zouden na een tijdje ons voorbeeld moeten volgen. Dat was ook zo, tegen 2016 moesten alle konijnenbedrijven overschakelen naar parkkooien voor vleeskonijnen. Enkel de boeren die bijna op pensioen gingen, kregen uitboltijd tot 2020.”

Overname door schoonzoon

Yves De Bie en Nele Segers richtten samen met Walter en Lief in 2005 het vennootschap Konzo op. “Van onze 3 kinderen, was Nele vroeger degene die het meest in de stal kwam helpen”, vertelt Walter. “Ze is altijd een grote dierenvriend geweest, dus we zagen haar zeker iets met dieren doen. Eigenlijk werkt ze als thuisverpleegster, maar op drukke momenten staat ze klaar in de stal.”

Yves zijn ouders hebben altijd een gemengd bedrijf gehad met melkkoeien en varkens. “Op een bepaald moment stelden hij en Nele aan ons voor om ook met konijnen te beginnen op de locatie van zijn ouderlijk huis in Minderhout. Wij waren daar natuurlijk gelukkig mee, want ons bedrijf waar we zoveel werk in gestoken hadden, zou verder gezet worden.”

Innovatie blijft belangrijk

“Net als ons is Yves ook altijd heel innovatief geweest”, zegt Walter. “Hij wou meteen starten met KI, maar daar hadden wij nog geen goede ervaring mee. Wij deden alles natuurlijk door 2 dagen per week de voedsters te verplaatsen zodat ze gedekt konden worden. Ik zei tegen hem dat hij moest bewijzen dat we met KI even goede resultaten konden behalen, pas dan zouden we volledig overschakelen. Daar deed hij heel hard zijn best voor en na een tijdje kon hij ons overtuigen. Hij heeft ook zelf onze parkkooien en combiparken ontworpen.

Wij hebben tijdens onze carrière vaak nieuwe uitvindingen getest. Van de 10 dingen die we uitprobeerden, hielden we er 2 over waar we ons goed bij voelden. We zijn veel naar andere konijnenhouders in binnen- of buitenland gaan luisteren om zo steeds meer het welzijn van de konijnen te verbeteren.”

“Dat werd steeds belangrijker”, pikt Lief daarop in. “We merkten dat ook onze omgeving meer en meer aandacht begon te geven aan vlees dat diervriendelijk gekweekt werd. De consument wil een beter welzijn voor de konijnen, maar wij willen dat ook heel graag. Daarom hebben we steeds veel eigen research gedaan.”

3 kinderen

Van de 3 kinderen was enkel Nele geïnteresseerd in overname van het ouderlijk bedrijf. Zij nam dat niet over, maar startte dus haar eigen bedrijf waarbij Walter en Lief zich aansloten. “De laatste 15 jaar zijn alle investeringen gebeurd op de naam van Konzo”, zegt Walter. “Ik zat mee in dat bedrijf en vorig jaar hebben Nele en Yves mij uitgekocht. Nu is het bedrijf volledig van hen. De stal met enkel vleeskonijnen die hier bij ons thuis in Zondereigen staat, huren zij. Wij verzorgen de konijnen nog wel.

Met de andere kinderen hebben we tijdens de overname geen geldgeschillen gehad. Daar hebben we altijd heel open over kunnen praten met het gezin. We zitten al jaren bij dezelfde boekhouder en die heeft ons zeer goed geholpen bij de overname. Wij vonden het natuurlijk belangrijk dat onze andere kinderen niet benadeeld werden, en dat is ook niet gebeurd.”

Jonge starters

“Ik denk dat het voor jonge starters vandaag bijna onmogelijk is om van nul een konijnenbedrijf te starten. Zij hebben het nu veel moeilijker dan wij vroeger. Wij moesten zelf veel uitzoeken, en nu is dat voorgekauwde kost, maar nu maken de wethouders het bijna onmogelijk voor nieuwelingen. In deze tijd moet je ook meteen zeer groot beginnen, wat voor veel portemonnees niet meteen mogelijk is.

Vroeger konden wij starten met het leveren van 80 konijnen per week. Nu moet je niet afkomen met minder dan 1000 konijnen per week. Eigenlijk kan je alleen konijnenhouder worden met een goede achtergrond en een bedrijf dat je kan overnemen. Natuurlijk is de liefde voor het vak ook belangrijk, anders houd je het niet vol. Wij hebben de konijnen altijd met volle goesting verzorgd.”

Pensioen

“Nu ik op pensioen ben, sta ik elke dag op om 11u en zit ik om 18u voor de tv om mijn favoriete soap te zien”, grapt Walter. “Nee, dat is niet waar, ik kan het werken toch nog niet helemaal loslaten. In de stal aan ons huis zitten nog 2700 vleeskonijnen, en ik hoop dat ik die dieren nog zo lang mogelijk kan verzorgen. We hebben onlangs onze stal voor een groot deel geautomatiseerd, dus die kan nog wel een tijdje mee.

Verder kan je aan mijn kleur zien dat ik graag buiten ben. Lief en ik werken graag in de moestuin en gaan graag fietsen en wandelen. Ons eten halen we zoveel mogelijk uit eigen hof. Deze middag waren enkel de aardappelen niet van onszelf. We hopen allebei dat we nog lang sportief kunnen blijven en we genieten daar ook elke dag van.

Voor de konijnensector hoop ik dat die blijft meegaan met de gedachtegang van de eigen tijd. Konijnenhouders moeten hun bedrijven zo open mogelijk delen met nieuwsgierigen. Als we laten zien hoe we onze konijnen verzorgen en hoeveel tijd we daar elke dag in steken, krijgt de sector meer respect. Jammer genoeg vrees ik wel dat de sector kleiner en kleiner wordt. We zijn al met zeer weinig en de meesten zijn dan ook nog eens bijna op pensioen. Ik ben zeer blij dat ik een overnemer heb, maar bij veel collega’s zal dat niet het geval zijn.”

Sanne Nuyts

Lees ook in kleinvee

Geitenstal uitgebrand in Bever, twintigtal dieren omgekomen

kleinvee In het Vlaams-Brabantse Bever heeft in de nacht van 26 juni een zware brand gewoed in een boerderij. Daarbij brandde een geitenstal volledig uit. Een 250-tal dieren konden gered worden, maar een twintigtal anderen bleven in de brand. Dat melden de hulpdiensten.
Meer artikelen bekijken