Den Akker startte vakantiewoningen tijdens corona
“Mijn dochter die landbouwster werd, ik zag het eerst niet”, vertelt vader Dirk Heurckmans. En toch doet dochter Lies het. Samen met haar vader baat ze Den Akker uit in Millegem, Mol. Ze is mama van 3, medisch secretaresse van een huisartsenwachtpost én trotse landbouwster in een bloeiend kruidenbedrijf. Na 1,5 jaar verbouwen konden ze starten met vakantiewoningen aan de boerderij. Alleen was dat in volle coronatijd.
Lies Heurckmans werkte reeds 7 jaar voor het Wit-Gele Kruis als thuisverpleegkundige, toen ze er toch voor koos om haar leven een nieuwe wending te geven. Haar vader Dirk kwam op het idee om met hoevetoerisme te starten. “Ik heb landbouwschool gedaan en ben erna door mijn suikernonkel in het loonwerk en de akkerbouw gerold. In stappen heb ik dat bedrijf overgenomen. Het probleem in mijn job was dat alles duurder werd. De diesel werd duurder, het materiaalaankoop en –onderhoud werden duurder, enzovoort. Maar de prijzen voor het werk stegen niet mee. Ik kreeg indertijd van Marc Ballekens – nu directeur van het PCLT – de tip om een nevenactiviteit te starten, zoals hoevetoerisme.” Zo gezegd, zo gedaan. Het was echter niet hij die de neventak op zich nam, maar zijn dochter Lies.
Landbouwster in hoofdberoep
“Het was voor mij wel een verandering”, geeft ze mee. Ze stopte met haar job in de zorg en in 2019 stapte ze mee in de zaak van haar vader, toen een eenmanszaak. Samen besloten ze om een maatschap op te starten. Omdat Lies de stiel nog volledig moest leren, volgde ze avondlessen om landbouwer te worden. Ze slaagde met glans voor de stage en het examen en werd uiteindelijk zelfstandig landbouwer in hoofdberoep. “Omdat ik dat in hoofdberoep doe, kom ik in aanmerking voor VLIF-steun”, legt ze uit. Momenteel heeft ze dus de helft van de zaak overgenomen. “Als mijn vader op pensioen gaat, is het plan om de zaak volledig over te nemen.”
Ook mama én secretaresse
De zorg liet ze echter niet volledig achter zich. Elke maand werkt ze als secretaresse 2 weekends op de huisartsenwachtpost in Westerlo. Dat komt overeen met 26 uur per maand. “Dat kan ik nog wel combineren met de vakantiewoningen op de boerderij. En daarnaast kan ik nog voldoende tijd maken voor mijn 3 kinderen Nell, Anna en Stan.” .
De taken op het bedrijf zijn mooi verdeeld: Dirk doet het veldwerk, Lies neemt de vakantiewoningen en de boekhouding voor haar rekening. “Gelukkig heb ik mijn moeder, die meehelpt bij de opvang van mijn kinderen. In de zomer komt er een poetsploeg omdat dan de kinderen thuis zijn en ik aan hen meer tijd wil besteden. Mijn man is schrijnwerker als beroep en helpt wel eens bij klusjes op de boerderij. Verder is hij niet zo geïnteresseerd in het boerderijleven, zelfs niet in de tractoren en machines, het echte mannending”, lacht ze.
Vakantiewoningen installeren
Het valt op dat de vakantiewoningen er volledig nieuw uitzien, met een warme moderne uitstraling. In april 2021 werden de eerste gasten in het gebouw ontvangen. “Dat was midden in corona, maar we konden het hele gebeuren coronaproof organiseren”, legt ze uit. Het gebouw is inderdaad ruim genoeg om dat te kunnen. “Vroeger was dit een landbouwloods waar de machines stonden. We bouwden daarom eerst een nieuwe open loods om de machines te stallen, voor we de bestaande loods konden verbouwen tot vakantiewoningen.”
Bij Den Akker zijn er 3 vakantiewoningen voorzien voor in totaal 30 personen: 2 grote woningen voor 12 personen en één kleinere woning voor 4 à 6 personen. Daarnaast is er ook een polyvalente ruimte voorzien. Ook voor jonge kinderen is al het materiaal aanwezig. “Doordat ik mama ben, weet ik perfect wat een gezin met kinderen nodig heeft. En als de gasten aankomen, zijn de bedden opgemaakt. Ze krijgen ook een rondleiding”, geeft ze mee.
Toerisme op en rond de boerderij
Op de boerderij kunnen toeristen volledig tot rust komen in de landelijke omgeving. Lies geeft aan dat tot nu vooral vriendengroepen en gezinnen met kinderen woningen reserveren. “Vriendengroepen hebben vooral contact met elkaar, merk ik. Met gezinnen met kinderen heb ik wat meer contact.” Bij Den Akker werd een speeltuin en speelhuis aangelegd voor de kinderen, en ze kunnen ook dicht bij de kippen komen en eitjes rapen. “Ze mogen zelfs eens mee op de tractor”, licht Lies ons toe. Ze denkt eraan om misschien later een zwembad of hot tub aan te leggen. “Zeker in de zomer is dat fijn. Mensen komen vooral naar hier om te fietsen en te wandelen. We hebben voor fietsers dan ook een afsluitbare fietsenberging en zelfs wat herstelmateriaal als dat nodig is”, geeft Lies mee. Ze vindt Mol een mooie toeristische gemeente. “De Molse meren, de abdij in Postel en het provinciaal domein het Zilvermeer zijn zeker een bezoekje waard. De sportievelingen kunnen terecht in het vernieuwde zwembad en er is de fietstocht Toeren bij de Boeren van 40 km. Niet in Mol, maar ook de moeite waard zijn De Belse bossen, Pakawi park en Bobbejaanland.”
Kruiden, aardappelen en maïs
Een leuk feit is dat de meeste ramen van de vakantiewoningen uitkijken op de velden. De namen van de woningen zijn er dan ook naar vernoemd: ‘De Kruidentuin’, ‘Het Patattenland’ en ‘Het Maïsveld’. In totaal bewerkt Den Akker 90 ha aan percelen, waarvan 16 ha kruiden op de huisakker. De overige percelen bewerkt Dirk voor de maïs- en aardappelteelt, en gras. De maïs is bedoeld voor een melkveehouder in de buurt, de aardappelen gaan naar Van Den Borne. “Enkel het bemesten en het zaaien wordt uitbesteed, al de rest doet mijn vader zelf”, legt Lies uit.
De kruiden gaan met containers naar Herbafrost, waar ze gevriesdroogd en verwerkt worden. Zelf bewaren ze de kruiden niet. De toeristen kunnen de kruiden niet plukken op het veld. “Moesten we ze in potjes kweken, was het natuurlijk een ander verhaal”, lacht Lies. Maar een kruidenbedrijf zonder toegang tot kruiden kan natuurlijk ook niet. “Rond de vakantiewoningen installeerden we kruidenbakken met kruiden als munt, dille en basilicum. Daar mogen de gasten wel van nemen.”
Kruiden telen voor verwerking
Al 4 jaar kweekt Dirk op de percelen van Den Akker allerlei kruiden. “Dat is op zich wel speciaal, want veel grotere kruidentelers zijn er niet. Toch niet in onze regio”, vertelt Lies. We kunnen op de zandgrond hier wel wat kruiden opkweken, zoals dille, kervel, koriander, peterselie en basilicum. Tijm lukt bijvoorbeeld niet, omdat die een zwaardere grond nodig heeft. “Welke kruiden we telen, hangt eigenlijk af van wat de fabriek wil. Wij kiezen met andere woorden de kruiden niet.”
Jaarlijks wordt elk perceel voor 4 tot 6 maanden ingericht voor de kruidenteelt. “Na 8 tot 11 weken is de teelt van één kruid klaar en kunnen we oogsten, erna kunnen we gaan voor een tweede kruidenteelt”, legt Lies de teelt uit. In het najaar worden meestal groenbemesters gezaaid om de bodem organisch te verrijken. Dirk kocht voor de kruidenoogst een machine bij Ploeger, en verbouwde die tot een kruidendorser op maat van het bedrijf. Ten slotte worden de gewassen afgewisseld met een rotatiesysteem. Zo hebben ze dit jaar een perceel waar 2 jaar na elkaar kruiden stonden, maar waar nu gekozen werd voor maïs.
De kruidenteelt is bovendien niet evident, vanwege de hoge eisen. Zo mag er amper tot geen residu aanwezig zijn. “Voor het oogsten worden er altijd stalen genomen om het residu te meten”, legt Lies uit. “We mogen heel weinig gewasbeschermingsmiddelen gebruiken, en daarenboven zijn er veel producten afgeschaft, wat het nog moeilijker maakt. We behandelen daarom zoveel mogelijk in vooropkomst. De onkruiden die later nog uitkomen, verwijderen we manueel.” De werking van de middelen hangt ten slotte erg af van het weer. “Door de vele buien en de nattigheid de laatste tijd trok de sproeistof in de kiemen van de basilicum, met een slechte opkomst tot gevolg. En als het te droog is, werkt het gewasbeschermingsmiddel ook niet.” Het is dus constant zoeken naar een evenwicht.
