“Als dit doorgaat, zullen er geen jonge boeren meer overblijven”
De jonge boeren zijn duidelijk. Genoeg is genoeg. Dat geldt niet alleen over de politieke spelletjes die met hun ondernemingen en hun dromen gespeeld worden, dat geldt ook voor de overvloed aan regelgeving waarmee ze te maken krijgen. Met enkele honderden kwamen ze naar de ambtswoning van Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA) om dat duidelijk te maken. Met honderden kruisen als symbool van de landbouw die als sector ten grave gedragen wordt.
De betoging van de jonge boeren in Brussel werd georganiseerd door Groene Kring. Bijna 500 jonge boeren uit gans Vlaanderen namen deel aan het protest. Landbouwleven luisterende naar enkele getuigenissen.
Lies
Lies is een varkenshoudster van 28 jaar uit Kalmthout. Ze houdt haar hart vast voor alles wat op haar af komt: MAP7, PAS, GLB, de nieuwe pachtwetgeving, natuurherstel, … “Nergens wordt uitgesproken dat landbouw nog moet kunnen. Ze doen alsof er landbouwers genoeg zijn, maar als dit zo doorgaat zullen er straks geen meer zijn. Ik heb zelf 2 jaar geleden het bedrijf overgenomen en zou willen renoveren, maar dat lukt niet. Het beleid bestaat louter uit regeltjes die gehandhaafd kunnen worden. Over de werkbaarheid of de leefbaarheid van al die regeltjes stelt men zich geen vragen. Eén voorbeeldje: we worden verplicht om met de agr-gps te werken. Maar in het buitengebied kan het signaal al eens wegvallen of de batterij is net leeg. Daar krijg je dan zonder pardon 400 euro boete voor, zonder dat je al echt iets verkeer hebt gedaan.”
Bart
Bart is een pluimveehouder van 31 jaar uit Oosthoven. “Ik kreeg een rode PAS-brief en zou in principe in 2025 mijn bedrijf moeten sluiten. Ik kan dit jaar al instappen, maar er is nog altijd geen juridische basis en er zijn nog altijd geen bedragen gekend. We zouden aan 120% vergoed worden, maar ze kunnen nog niet vertellen waarop die 120% slaat. Ik wil misschien elders heropstarten, maar dat zal zeker niet in Vlaanderen zijn.” Bart’s volledige verhaal lees je hier.
Febe
Febe is een vleesveehoudster van 27 jaar uit Tiegem. “Ik nam een paar jaar geleden het bedrijf over en we zijn gelukkig geen ‘rood’ bedrijf, maar moest ik vandaag voor dezelfde keuze staan, weet ik niet of ik die stap zou zetten. Er is veel te veel onduidelijkheid over wat er op ons afkomt en wat de gevolgen daarvan zijn. Wij zijn nu slachtoffer van het getalm met de goedkeuring van het GLB. Daardoor is het onzeker of we dit jaar onze zoogkoeienpremie zullen ontvangen. Bovendien weten we niet welke regels er nu eigenlijk gelden voor het bemesten van de akkers.”
Melanie
Melanie is een pluimveehoudster van 24 jaar uit Baaigem. “Wij hebben een pluimveebedrijf met moederdieren en ik zou als oudste graag dat bedrijf voortzetten. Ik heb dat bedrijf zien groeien en zie de inspanningen die al geleverd werden. Maar we zijn een ‘oranje’ bedrijf vanwege het bos van Makkegem en daardoor zouden we 30% minder dieren moeten hebben. Dat hakt serieus in op de rendabiliteit van het bedrijf.
Ward
Ward is 27 jaar en zou graag het gemengde bedrijf van zijn ouders overnemen. “Van vruchtbare grond wordt natuur gemaakt. Met de teeltvrije stroken langs waterlopen en andere restricties is de overname financieel niet langer haalbaar.”
Lotte
Lotte Arkens van Groene Kring heeft een duidelijk advies voor alle politici. “Ook wij verdienen respect. Behandel ons als mensen en als ondernemers. Soms denk ik dat jullie enkel respect hebben voor de wolven, vossen, everzwijnen, dassen en bevers die langs onze velden leven.”
Jef
Jef De Schutter van Groene Kring vroeg op de betoging om zijn melkveebedrijf met amper 70 koeien op gelijke voet te behandelen als het Shopping Center van Wijnegem. “Zij moeten aan andere, mildere normen voldoen en als ze afwijken staat de politiek klaar om alle hindernissen uit de weg te ruimen. Wij kunnen als veehouder zelfs niet investeren in het verduurzamen van ons bedrijf, omdat we geen vergunningen krijgen. Wij vragen niet enkel een rechtszeker kader, maar vooral perspectief.”
Mieke
Mieke Vander Schueren van Groene Kring nam het woord op de betoging van de jonge boeren in Brussel 4 dagen nadat ze in het huwelijksbootje stapte. “Op het feest kregen we zo vaak dezelfde vraag. Gaan jullie boeren? Waar? Wanneer? Ik weet het niet. Om dat te kunnen doen, moeten er veel vergunningsaanvragen goedgekeurd worden. Wij krijgen de kans zelfs niet. De politiek beslist alles boven onze hoofden. Zoals ze in mijn dorp, in Geraardsbergen, een militaire kazerne bouwen op herbevestigd agragrisch gebied. Gebied waarvan iedereen ervan uitging dat dat zeker landbouw zou blijven. Compenseren in gronden van dezelfde grootte, dezelfde kwaliteit en dezelfde omvang is onmogelijk. Het zijn weer de landbouwers die zich maar moeten aanpassen. Maar niemand past zich aan aan ons. Politici moeten ook naar beneden willen kijken, niet alleen naar omhoog.” Meer over Mieke lees je hier.
“De publieke opinie geeft de landbouw de schuld van zowat elk probleem en de overheid en de politiek tonen zich als onbetrouwbare partners, terwijl de overheid net zorg zou moeten dragen van de jonge boeren, want wij zijn een deel van de oplossing.”
Bram
“Wij vragen van de overheid kansen om als landbouwers nog te kunnen starten. Dat we ons mogen ontwikkelen als bedrijf. Dat we de kans krijgen om te verduurzamen. Zodat we de bedrijven van de jonge boeren van vandaag aan de volgende generaties kunnen doorgeven”, besloot voorzitter Bram Van Hecke van Groene Kring.
