Olifantenvel en olifantenoren
Zou het ooit goed komen tussen het Algemeen Boerensyndicaat (ABS) en Milcobel? De eerste vraag is allicht of het ooit goed heeft gezeten tussen de twee. De recente geschiedenis geeft alvast geen bloemlezing van een mooie liefdesrelatie. In augustus 2016 nog noemde het syndicaat Milcobel “in feite failliet.”
Ongetwijfeld moet die uithaal van eind augustus in zijn context gezien worden. In volle zomer, lieten deprimerende melkprijzen een ijskoude, bijzonder schrale wind in de portemonnee van veel melkveehouders waaien. Een half jaar later heeft die gure wind plaatsgemaakt voor een voorlopige lentezachte dooi, alhoewel pas dan meestal goed merkbaar wordt waar de leidingen zijn gebarsten.
Dat blijkt ook in de coöperatie te gelden. Bij honderd melkveehouders blijken de leidingen naar de coöperatie door de barre periode (voorgoed) gesprongen. Daar kon een Europese top-melkprijs achteraf niets meer aan verhelpen.
Het ABS en de vertrekkende melkveehouders ervaren het niet-uitbetalen van de nabetaling aan lid-leveraars die geen lid meer zijn op 1 juli 2017 als een pestmaatregel in een vechtscheiding. Zelfs de goede melkprijs wordt als een tijdelijk tactisch maneuver gezien om de verlaters te bekeren. Is die kritiek - opvallende timing daar gelaten - fundamenteel terecht? Mogelijks niet. In andere coöperaties zoals de REO-veiling, en in bedrijven met aandelen wordt winstuitkering ook maar betaald aan diegene die op het moment van uitkeren nog aan tafel zitten.
De sedert vorig jaar nieuwe bestuursploeg heet professioneler dan ooit te zijn. Daar maakt het omgaan met lid-leveraars een heel groot deel vanuit. Milcobel zal ook in de toekomst niet gespaard worden van kritiek. Het bedrijf is de olifant in de relatief kleine kamer die de Vlaamse melkmarkt is. De verantwoordelijkheid van het bedrijf voor de Vlaamse melkveehouder is als prijszetter huizenhoog. Wie daar aan de teugels zit moet wat een olifantenvel kweken en aan de eigen visie durven vasthouden. Maar ook olifantenoren, om de signalen van de vertrekkers niet te negeren.
