Paardenhouderij: omgaan met wolven en everzwijnen
Wolven die terrein winnen en everzwijnen die opduiken in Vlaanderen… het wordt schering en inslag! Ieder jaar opnieuw worden paardenhouders op het Vlaamse platteland geconfronteerd met de afschuwelijke beelden na een passage van de wolf. Ondertussen verkaste het everzwijn richting Vlaamse Ardennen. Hoe gaan we als hobbypaardenhouder om met deze ‘wilde’ evolutie, vooral nu in dit seizoen veel meer paarden dag en nacht op de weide verblijven?
Na een eeuw afwezigheid is de wolf terug in Vlaanderen. Vorig jaar werden 24 wolven gespot in België, waarvan 13 in Vlaanderen. Noord-Limburg is daarbij ‘persona non grata’! Volgens het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) is ons land een belangrijk kruispunt voor wolvenpopulaties geworden. Het feit dat de wolf beschermd wordt door de Europese en Vlaamse wetgeving roept de nodige vragen op als je op een dag een dode pony vindt die het slachtoffer werd van de vraatzuchtige carnivoor die een voorkeur heeft voor vlees en ingewanden.
Het Vlaamse Wolvenplan
Het Wolvenplan Vlaanderen bestaat uit 2 delen. Het eerste deel brengt de situatie van wolven in Vlaanderen in kaart en een tweede deel pakt de concrete situaties aan zoals: schade voorkomen door preventieve maatregelen (elektrische afsluitingen), het lenen van rescue kits om nieuwe aanvallen de kop in te drukken, het vergoeden van schade en onder andere communicatie gericht op de bevolking.
Het Wolvenplan Vlaanderen kan je volledig downloaden via het ANB. Recent verlengde minister Demir de schutkring Limburg en stelde een schutkring in de Noord-Antwerpse risicozone in. De huidige schutkringen zijn geldig tot en met 31 augustus 2024. Zo kunnen ook niet-professionele paardenhouders verder gebruikmaken van maatregelen om de wolf te weren. Alle nodige documenten en detail van de schutkringen kan je downloaden via dit nieuwsbericht en via deze website.
Zijn paarden bang voor everzwijnen?
De wilde, stekelige everzwijnen zijn aan een opmars bezig richting Vlaanderen. ‘Vroeger’ dachten we bij everzwijnen vooral aan de Ardennen. Dit is intussen niet langer het geval. Bebost en beschermd Vlaanderen trekt ook de smaakpapillen van deze gastronomen aan. De overheid en de jagers werken intussen nauw samen om de everzwijnen aan banden te leggen. En ja, paarden kunnen wel degelijk schrikken als een everzwijn zijn heil komt zoeken op de mesthoop van een paardenboerderijtje, maar daar blijft het dan ook meestal bij. Een everzwijn zal het paard met rust laten en op zoek gaan naar eten dat past in zijn kraam.
Elke gemeente waar everzwijnen werden gespot heeft een meldpunt waar je terechtkan. Bovendien hebben de meeste paardenweiden een elektrische afsluiting. Daar houden everzwijnen niet van. De elektrische omheining is liefst minimum 60 cm hoog. Het is nuttig om een lager geplaatste draad te voorzien voor de everzwijnbiggen. Als je met je paarden in bebost gebied woont, zorg er dan voor dat er geen kortsluitingen zijn en maai regelmatig onder je draad als de vegetatie welig tiert. Dit is trouwens niet alleen een aanrader om everzwijnen weg te houden, maar ook als je veulens op de weide hebt deze zomer. Voor hen is het gras immers altijd groener aan de overkant!
