Edito: Maïs met ongewenste ‘nagelgarnituur’
De maïsoogst verloopt dit najaar alweer met horten en stoten. Kwaliteitsvol voeder produceren, blijkt op sommige locaties geen evidentie. Ongewenste ‘ingrediënten’ zijn dan helemaal uit den boze.
Het Landbouwcentrum Voedergewassen (LCV) berichtte de voorbije weken meermaals over de heel onregelmatige stand van het gewas, ook op de eigen proeflocaties. Dit alles heeft natuurlijk te maken met de zeer late zaai in sommige regio’s door het aanhoudende slechte voorjaarsweer, na al een natte herfst en winter. Wie voor 15 mei maïs kon zaaien, had een relatief normaal teeltseizoen. Bij een latere zaai zagen we een heel divers beeld. Maïs heeft onder goede groeiomstandigheden wel een enorm recuperatievermogen, maar op veel locaties was/is het toch dikwijls huilen met de pet op. Indien het toch nog de moeite loont/loonde om de snijmaïs te hakselen, vergt ook het inkuilen extra aandacht.
Voor heel wat veehouders is het dus een moeilijk parcours om de komende winter toch voldoende én goed verteerbaar kwaliteitsvol voeder aan de dieren te kunnen voorschotelen. Extra voer aankopen, betekent immers een onverwachte extra kost.
Alsof dit allemaal niet erg genoeg is, werd een landbouwer in Aartrijke geconfronteerd met een onverwachte situatie op zijn maïsveld. Bij de start van de oogst kwam vandalisme op zijn maïsperceel aan het licht. In heel wat kolven bleken kepernagels te zitten. Vermoedelijk gebeurde dit kwaad opzet al enige tijd terug, maar werd het nu pas opgemerkt, omdat de hakselaar telkens blokkeerde bij het oogsten. Het perceel van 1,5 ha was in die toestand niet meer te oogsten. Niet alleen bestond het risico dat de dure hakselaar zware schade zou oplopen, als er metaaldeeltjes in het voeder terechtkomen, kunnen de koeien ook zwaar gewond raken door ‘het scherp’. Uit onderzoek van Dierengezondheidszorg Vlaanderen (DGZ) blijkt dat scherpe voorwerpen die de ingewanden beschadigen een van de belangrijkste doodsoorzaken is bij runderen. Dat gebeurt bijvoorbeeld wel eens door een metaaldraad van een versleten autoband op de voerkuil. Een (stukje) kepernagel is nog van een andere slagorde…
De betrokken landbouwer heeft er alvast geen idee van wie hem of zijn bedrijf viseerde. Gelukkig haalde zijn verhaal de media. En daardoor kwam de metaaldetectorclub 'Gevonden-Verloren' ter hulp. Ze detecteerden nog 10 nagels tijdens hun zoektocht doorheen het perceel. De oogst is gered.
Is dit dan ‘eind goed, al goed’? Eigenlijk niet… want wie is zo gek om zo’n vandalenstreek uit te halen, en waarom? Hopelijk was dit eenmalig en worden de metaaldetectoren voortaan pas na de oogst bovengehaald, om trouwringen en Romeinse munten te zoeken tussen de maïsstoppels.
