Edito: Deense landbouw ziet kansen in krimp van emissies
Op de Deense landbouwbeurs Agromek werd de invoering van de Deense heffing op vee druk besproken. Ondanks de ingrijpende maatregelen was er op Agromek enthousiasme bij de standhouders. Ook de bezoekers leken vrede te hebben met de heffing.
Het Deense akkoord schept duidelijkheid. Er is een afgebakende doelstelling voor een relatief lange periode. Een belangrijk verschil met Vlaanderen is dat het Deense akkoord een onderhandeld compromis is en niet een programma dat door één minister opgelegd is. Het eraan voorafgaande politieke debat was heel woelig, maar de landbouwsector zat mee aan tafel.
Misschien nog een belangrijker verschil met Vlaanderen: er zijn doelstellingen vastgelegd over emissies en over grondgebruik, maar niet over de aantallen vee. Als de Deense veehouders erin slagen om de emissies voldoende terug te dringen, moeten ze in principe niet minder dieren gaan houden. In de praktijk verwacht men uiteraard wel een krimp van de Deense veestapel, terwijl de zelfvoorzieningsgraad van het land niet in het gedrang komt.
Het is de bedoeling dat de opbrengst van de veetaks geheel of deels als subsidie terug naar de landbouw vloeit om de sector te helpen verduurzamen. Men wil ook de veehouders ontzien die al inspanningen doen inzake emissies, wat de Deense landbouwsector op Agromek interpreteerde als een mogelijke ‘korting’ op de taks.
Lot in eigen handen
Welke maatregelen in aanmerking komen voor welke korting of bijkomende subsidie, dat is vandaag niet duidelijk. De sector kijkt onder meer naar nog meer mestvergisting voor biogas, naar rantsoenaanpassingen en naar genetica. Dat verklaart voor een deel het enthousiasme op Agromek: het vooruitzicht dat er mogelijkheden zullen zijn om het lot zelf in handen te nemen.
Bovendien zien de Denen nog meer kansen in het akkoord. Het zal de bestaande concentratiegolf van boerderijen mogelijk versterken en de Denen hebben geen schrik van landbouw op grote(re) schaal, omdat dat de efficiëntie en doorgedreven professionalisering bevordert op de akkers en in de stal. Dierenwelzijn, hoge rendementen en preventie inzake ziektes lukken bijvoorbeeld vaak beter op grote veehouderijen, omdat er meer mensen en meer kennis zijn en omdat de optelsom van de winstmarges meer technieken en inspanningen toelaten.
Misschien is die kant van het Deense verhaal nog de belangrijkste les om mee te nemen in Vlaanderen.
