Droogtetolerante maïsrassen bevestigen ook in een nat jaar
Veredeling speelt in op factoren die de rendabiliteit van maïs in het gedrang kunnen brengen. Droogte is een van de factoren die altijd gepaard gaan met een productieverlies bij de oogst. Zeker wanneer deze droogte tijdens de bloei optreedt, zal dit heel wat kilo’s kosten.
Ingrijpende maatregelen zoals het gebruik van een haspel zijn vaak financieel onaantrekkelijk voor voederteelten, zowel in aankoop als gebruik. Daarnaast maken captatieverboden en/of een tekort aan arbeid het vaak moeilijk om de maïsteelt alsnog van (voldoende) water te voorzien. Veredeling tracht hieraan bij te dragen door bij selectie aandacht te hebben voor maïsrassen die toleranter zijn tegen droge omstandigheden. Daardoor zouden deze rassen, onder droge omstandigheden, betere opbrengstresultaten behalen dan de klassieke rassen.
Binnen het project ‘Maïs zonder dorst’ slaan PIBO-Campus en het Proef- en Vormingscentrum voor de Landbouw (PVL), met steun van de provincie Limburg, de handen in elkaar en werd er gekeken naar het potentieel dat deze rassen te bieden hebben ten opzichte van de klassieke maïsvariëteiten.
Uitzonderlijk nat jaar
Met het nieuwe teeltseizoen in het vooruitzicht is een terugblik naar 2024 zeker op zijn plaats. Om de impact en de aanpasbaarheid aan droge groeiomstandigheden te kunnen capteren, zijn eerst en vooral droge omstandigheden nodig. 2024 werd echter een uitzonderlijk nat jaar. In tegenstelling tot droogte, kregen we te maken met aanhoudende regenval en record brekende neerslaghoeveelheden. Het werd dus een atypisch teeltjaar om maïsrassen die een hogere droogtetolerantie hebben te vergelijken met de eerder klassieke rassen.
Inspelen op de extremere weersomstandigheden met een doordachte rassenkeuze is anderzijds een preventieve maatregel die genomen moet worden nog voordat het weerbeeld van het groeiseizoen bekend is. Om opbrengstverliezen ten gevolge van droogte te beperken, kan de keuze vallen op een droogtetolerant ras, dat idealiter ook onder normale of natte omstandigheden een goede opbrengst zou behalen. De natte groeiomstandigheden van het afgelopen voorjaar werden daarom benut om het potentieel van deze droogtetolerante rassen te evalueren voor omstandigheden waarop zij per definitie niet zijn geselecteerd.
Daarvoor werden er zowel in Tongeren (leemgrond) als in Bocholt (zandgrond) 2 klassieke maïsvariëteiten vergeleken met 4 rassen die door de mandataris als droogtetolerant naar voor werden geschoven. Op beide locaties toonden de droogtetolerante rassen minstens even goede verse opbrengsten dan de klassieke rassen.
Resultaten Tongeren
Met een gemiddelde verse opbrengst onder proefomstandigheden (geen randeffecten of spuitsporen) van 70,1 ton/ha deden de droogtetolerante rassen het in Tongeren 2,9% beter dan de klassieke rassen (68,1 ton/ha). In het kolfaandeel waren de verschillen echter beperkt. Wanneer we corrigeerden naar drogestofopbrengst, bleek het verschil tussen klassieke en droogtetolerante rassen gemiddeld kleiner.
Tussen de verschillende droogtetolerante rassen was er echter wel een grote variatie, met rassen die 6% lager tot 12% hogere drogestofopbrengsten haalden ten opzichte van het klassieke ras van dezelfde mandataris. Gemiddeld behaalden de klassieke rassen en de droogtetolerante rassen wel een gelijkaardige opbrengst.
Resultaten Bocholt
Op de zandgrond bleken de verschillen in opbrengst meer uitgesproken en waren deze duidelijk hoger voor de droogtetolerante rassen tegenover de klassieke rassen. Dit was het geval voor zowel de verse als de drogestofopbrengst. De gemiddelde drogestofopbrengst van de droogtetolerante rassen lag op 19,7 ton droge stof/ ha. Dit is een gemiddelde toename van 2,2 ton droge stof/ha ten opzichte van de drogestofopbrengst van de klassieke rassen (17,5 ton droge stof/ha).
De droogtetolerante rassen lijken ook in een nat teeltjaar een goede opbrengst te garanderen, rekening houdend met verschillen in FAO-waardes van de getoetste rassen.
Besluit
Door te kiezen voor een droogtetolerante variëteit, zeker op percelen die droogtegevoelig zijn, kan je een extra verzekering inbouwen en de risico’s op een tegenvallende oogst inperken. Kiezen voor rassen waarvan de mandataris aangeeft dat ze toleranter zijn tegen droogte hoeft daarenboven niet te betekenen dan de opbrengst onder normale of zelfs natte omstandigheden lager is.
