“Binnen enkele jaren moet ik mijn stal vernieuwen. Investeer ik in effciëntere bulkproductie, of duik ik helemaal de niche in met een open zeugenstal?”, vroeg Vlaanderens Schoonste Boerin, varkenshoudster Mieke Verniest, het panel. Ze hoeft niet van nul te beginnen. “Elke week verkopen we drie tot vijf varkentjes via de korte keten. Daar houd ik meer aan over dan aan 100 varkens op de camion.”
Niche doet het goed, en zit in stijgende lijn, maar het gevaar bestaat dat het aanbod groter wordt dan de vraag, met dalende prijzen tot gevolg. Dan kan het weleens moeilijk worden om je investeringen terug te verdienen, zo laat het antwoord van de panelleden zich samenvatten. Verniest bevestigt dat er in haar streek, Zwalm, veel minder concurrentie is dan bijvoorbeeld in West-Vlaanderen.
Welke investeringen heeft zij moeten doen? “Onze grootste kosten waren een koelwagen en de betegeling van het atelier”, antwoordt ze. Zelf neemt ze het mes niet ter hand. “Ik heb een vennootschap opgericht met een vriendin die een opleiding tot beenhouwer volgt. Zij versnijdt het vlees in het atelier, en maakt er pakketten van. We dromen ervan om een hoevewinkel te beginnen in een leegstaande loods. Naast ons varkensvlees willen we er ook rundvlees, zuivel en aardappelen van naburige landbouwers verkopen.”
Voelt ze zich dan geroepen om als boerin achter de toonbank te gaan staan? “Nee, dat zou die vriendin doen. Ik ben boerin in hart en nieren, ik heb 200 zeugen en 2.000 vleesvarkens om voor te zorgen. Ik ben niet van plan om ‘t boerin zijn te verwaarlozen voor korte ketenactiviteiten.” Ze staat dan ook niet te springen om haar bulkproductie op te geven.
Wat ze leerde op het seminarie? “Vooral dat we niet moeten veranderen van varken. Onze Piétrain levert vlees van goede kwaliteit.” Verder voelt ze zich aangesproken door het idee van één Belgisch varken voor export. “We zijn al een klein landje, zo staan we sterker in onze schoenen.”
Verniest is lid van VPOV omdat ze het belangrijk vindt om op de hoogte te blijven. Ze plant om beter te gaan inspelen op de fluctuerende varkensprijzen, bijvoorbeeld door van november tot februari minder aan te leveren.
